HET CDA KIEST het zekere voor het onzekere. Nog voor het kabinet zijn standpunt omtrent uitzending van blauwhelmen naar de Hoorn van Afrika heeft geformuleerd en aan de Tweede Kamer heeft toegelicht, weten de christen-democraten het al: deze VN-missie is een fuik. Maar de deur blijft op een kier. Het kabinet moet voor Nederlandse deelname betere garanties en voorwaarden bedingen bij de Verenigde Naties en bij de Verenigde Staten. Wat zo veel zou kunnen betekenen als: indien dat lukt heroverwegen wij ons standpunt. Alleen: beter dan wat?

De missie, waaraan Nederlandse mariniers zouden deelnemen, is bedoeld om een bestand in de oorlog tussen Ethiopië en Eritrea te controleren en in leven te houden. Dat is niet zonder risico's, maar het zou gaan om wat in VN-termen een klassieke operatie zou kunnen worden genoemd. Twee staten hebben oorlog gevoerd en zijn tot een wapenstilstand gekomen langs een lijn ongeveer overeenkomend met de internationale grens. De troepen hebben zich op korte afstand van elkaar ingegraven, een incident kan de oorlog weer doen ontbranden. Het gebruikelijke noodverband in een dergelijke situatie is troepenscheiding en een gedemilitariseerde zone die, met instemming van de betrokken staten, bewaakt wordt door neutrale VN-eenheden. Op tal van plaatsen in de wereld heeft zo een noodverband, althans voor een periode, ertoe bijgedragen de vrede te bewaren.

DE GESCHIEDENIS kent ontsporingen. De overhaaste te rugtocht van de VN uit de Sinaï in 1967 aan de vooravond van de Zesdaagse Oorlog en de Israelische inval in Libanon in 1982 dwars door de VN-linies heen komen in gedachten. Er is alleen al daarom alle reden de risico's zo goed mogelijk in te schatten en de bezwaren onder ogen te zien. Maar zolang Nederland zichzelf ernstig neemt wanneer het om het bevorderen van de vrede in de wereld gaat, mogen de risico's en de bezwaren niet tot verlamming leiden. Tenslotte handhaaft het Koninkrijk een krijgsmacht niet in de laatste plaats om aan dit soort missies een bijdrage te kunnen leveren. In VN- en NAVO-verband heeft het zijn verantwoordelijkheid genomen. Het werkt bovendien serieus mee aan de totstandkoming van een snelle interventiemacht van Europese snit. Verleden, heden en intentie scheppen verplichtingen.

De zorg blijft overigens niet tot het CDA beperkt. Door an dere partijen is geopperd dat eerst het rapport van de commissie-Bakker over uitzendingen moet worden behandeld, alvorens over een nieuwe missie kan worden besloten. Daar is op het eerste gezicht veel voor te zeggen. De commissie heeft tal van zwakheden van vorige uitzendingen geanalyseerd en vastgesteld dat veel beter moet. De Kamer zal daarover zijn oordeel nog vellen.

EEN VAN DE uitgangspunten van doelmatige vredeshand having is snelheid. In het geval van de missie naar het grensgebied van Ethiopië en Eritrea is aan die voorwaarde niet meer te voldoen - het bestand daar is al weer maanden oud. Dat betekent overigens niet dat het tempo er niet toe doet.

De brief van het kabinet moet worden afgewacht. Op de inhoud daarvan zou de Kamer zijn standpunt moeten baseren. Maar de lange termijn dient intussen de korte termijn niet in de weg te zitten.

Zie ook:

Dossier Srebrenica met een link naar het eindrapport van de Commissie-Bakker.

( a d v e r t e n t i e s )