NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

HENK VAN GELDER
Het begon vorige week met Wim Duisenberg. Opeens dook in de STER-reclame een pop op, treffend gekneed naar het model van de witgekuifde bankpresident, die pontificaal verkondigde dat de euro in het jaar 2002 veel voordelen zal bieden.

Daarop kwam een tweede pop in beeld, een karikaturaal evenbeeld van Frits Bolkestein. ,,Dat hoort u mij niet zeggen'', sprak deze, geheel in de typerende, afgemeten Bolkestein- stijl. ,,U hoort mij zeggen dat de euro nú al veel voordelen biedt.'' Vervolgens bleek dat bij Edah de mayonaise in de aanbieding was.

Sinds dat eerste spotje hebben Duisenberg en Bolkestein gezelschap gekregen van de voormalige staatssecretaris Erica Terpstra, gekenmerkt door veelvuldig gebruik van het woord 'mieters' en het schuddebuikende postuur waarmee ze haar teksten te berde brengt: ,,Met de euro in de hand kom je door het ganse land - mieters!'' Gedrieën zetten ze deze week kracht bij aan de Edah-aanbiedingen. Volgende week komen er weer nieuwe poppen bij, wier identiteit echter nog een geheim is. Maar nu al is het op zijn minst een verrassend verschijnsel: een Nederlandse versie van Spitting Image in de STER.

De supermarktketen Edah, onderdeel van het detailhandelsconcern Laurus dat ook de bedrijven Konmar, Spar, Super De Boer en Basismarkt omvat, annonceert dezer dagen de kortingen, bij wijze van aandachttrekkende gimmick, in euro's. ,,Dat bracht mij aan het associëren'', zegt Marco Klein, directeur en naamgever van het Amsterdamse reclamebureau Marco Klein & Partners. ,,Ik dacht aan een verenigd Europa, ik dacht aan politici, en daarop doordenkend kwam ik op het idee van Spitting Image.''

De satirische poppenserie van de Engelse commerciële televisie, geesteskind van de poppenmakers Peter Fluck en Roger Law, begon in 1984 en stopte in 1995. Een paar jaar lang nam de VPRO de serie over, maar het probleem was dat veel van de grappen uitsluitend betekenis hadden voor wie het Engelse nieuws op de voet volgde. Wel was in die dagen voortdurend de roep om een Nederlands soort Spitting Image te horen. In het mislukte AVRO-programma Medialand viel destijds zelfs een poging in die richting te zien, maar de makers kwamen niet veel verder dan een paar zouteloze scènetjes met Jaap van Meekren en premier Ruud Lubbers. Daarna verflauwde de belangstelling, mede omdat de VPRO ons niet langer het origineel liet zien.

,,Wat wij doen, is natuurlijk geen satire'', beaamt Marco Klein. ,,Het moet vriendelijk en sympathiek blijven.'' Voorts stuitte hij in de uitwerking al snel op de hindernis dat veel politici in Nederland niet bekend en karakteristiek genoeg zijn om voor de Edah- reclame in aanmerking te komen. ,,Ik wou dat we hier nog zo'n man als Luns hadden'', verzucht hij, ,,die was dankbaar materiaal. En neem Duitsland - daar is Kohl vervangen door Schröder. Tja, dat is zonde. Met iemand als Kohl kon je in dit genre veel méér.''

De reclamemaker vond het gewenste poppenmakerstalent bij het Amsterdamse bedrijfje Prop Shop, waar elke latex-pop tot leven wordt gewekt door twee poppenspelers: één voor de mond en de ene arm, en één voor de ogen en de andere arm. Van de stemmen noemt hij alleen de actrice Maya van den Broecke, die een trefzekere Erica Terpstra op haar repertoire bleek te hebben. De andere imitatoren wensen anoniem te blijven.

De serie loopt tot eind deze maand, net als de actie. Daarna valt het doek over Duisenberg, Bolkestein, Terpstra en de andere poppen. Klein kan echter niet verhullen dat dit snelle afscheid hem met enige weemoed zal vervullen. Geen wonder: het team van poppenmakers, poppenspelers en poppensprekers dat voor deze reclamecampagne is geformeerd, zou in staat moeten zijn om op deze weg verder te gaan. Er is niet eens veel dagdromerij voor nodig om te bedenken dat uit de Edah-reclame een echte Nederlandse versie van Spitting Image kan voortkomen.

Eerder verschenen in deze rubriek:

Het nieuwe gezicht van H&M
(6 april 1999)
Verkade toen
(30 maart 1999)
Het Peugeootje van Margootje
(23 maart 1999)
De reclamefilm van het jaar
(16 maart 1999)