NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

HENK VAN GELDER
Veel succes heeft Dudley Moore na de hitfilm Ten niet meer gehad. Door zijn gevarieerde liefdesleven bleef hij de aandacht trekken, maar de meeste van zijn films bleken sindsdien fletse verzinseltjes te zijn, waaraan weinig eer te behalen viel voor de Britse komiek die zijn hart aan Hollywood verpandde. Wie hem nog kende van de gekkigheid die hij in vroeger dagen te berde bracht, zag hoofdschuddend aan hoe hij nu bleef steken in halfbakken amusement en zich zelfs zonder zichtbare zelfspot voor liefdesscènes leende.

Soms werden die films in Nederland niet eens meer in de bioscoop uitgebracht. Eén van die gevallen is Crazy People, geregisseerd door de in geroutineerde middelmaat gespecialiseerde Tony Bill en hier linea recta in de videotheek beland. Dudley Moore speelt een maniakale copywriter op een reclamebureau aan Madison Avenue, die niet meer is opgewassen tegen de leugenachtigheid die hij dagelijks ten beste moet geven. Lying for a living noemt hij het reclamewerk - en daar had scenarist Mitch Markowitz best een puntige satire over kunnen schrijven. De cabareteske scène waarin de top van het bureau rond de vergadertafel met de mond vol tanden zit als er bij uitzondering een éérlijke campagne moet worden gemaakt, bewijst dat. Maar omdat het een romantische komedie moest worden, blijft er van dat uitgangspunt al gauw niet veel meer over.

De copywriter raakt in een psychose, schrijft een paar pijnlijk eerlijke advertenties en wordt snel door zijn bazen in een psychiatrische kliniek geplaatst. Per ongeluk worden zijn advertenties intussen gepubliceerd (zònder toestemming van de betrokken adverteerders? onmogelijk!) en dan gebeurt wat niemand verwacht: ze scoren. Halsoverkop moet Moore weer aan het werk. Inmiddels heeft hij echter warme vriendschapsbanden opgebouwd met zijn mede-patiënten, en vooral met één van hen: de feeëriek bedoelde, maar in mijn ogen nogal saaie Daryl Hannah. Vervolgens wordt het hele gekkenhuis ingeschakeld om reclamecampagnes te maken, waar ze zienderogen van opknappen. Ook psychiatrische patiënten zijn mensen: ze leven op als ze een beetje respect krijgen. Prompt vallen de violen in. De enige beloning voor de volhouder is een alleraardigst fantasie-spotje voor Sony, helemaal aan het slot - misschien zou het toch zo gek nog niet zijn als er méér gekken in de reclame werkzaam waren.

Crazy people (1990, VS, Tony Bill), SBS6, 20.30-22.00u.