Uithuilen op de www.divan.com

Gelukkig kun je ook genezen. Internet biedt een schat aan informatie over alle mogelijke psychische aan doeningen, behandelmethodes en academisch onderzoek. Ook is er de gelegenheid uit te huilen in cyberspace, bij lotgenoten of, tegen betaling, op de schouder van een therapeut.

Wie vooral informatie wil, kan terecht op een keur aan websites. De site van Psychotherapy Central biedt toe gang tot tientallen vakbladen, tijdschriften en informatie over onder zoek aan universiteiten. De American Psychiatrist Association geeft online verenigingsnieuws en links naar relevante plekken op het web. Psychology Com biedt een overzicht van Amerikaanse therapeuten ("niet aansprakelijk voor hun gedrag"), een psychologische test en een Cyber Psych voor psychische hulp en inlichtingen, van eetstoornissen tot rouwverwerking. Onuitputtelijk is ook het Mental Health Net, met zesduizend links over geestelijke gezondheid en een eigen Self-Help Bookmet duizend pagina's.

Al deze sites getuigen van hun be trokkenheid bij de lijdende mede mens. De website van Special Support ("We all need special support sometimes") is gemaakt door mensen ,,die allemaal te maken hebben gehad met misbruik, seksuele problemen, fysieke en mentale aandoeningen en rouw over het verlies van geliefden''. Deze pagina, met opnieuw vele links naar pagina's over alle denkbare psychische panne, is niet bedoeld als vervanging voor professionele hulp, maar om ,,onze medemensen te helpen aan informatie te komen die zij nodig heb ben'', aldus de makers.

Behalve voor zulke referentie- en informatie-pagina's is Internet ook een plek om iets aan je klachten te doen. Een overzicht van praatgroepen en virtuele klaagpalen is onder meer te vinden bij Special Support. Walkers in Darkness, bijvoorbeeld, is een mailing list voor "lijders aan depressie en mensen die met hen te maken hebben'. Ook online is al "een aardig aantal mensen met angst-aandoeningen, paniek-aanvallen en/of Borderline Personality Disorder'', aldus het welkomst-bericht.

Hier draait de wrakken-ophaal dienst van de digitale snelweg op volle toeren. Abonnees van Walkers in Darkness geven elkaar tips hoe de donkere dagen rond Kerstmis door te komen, bedenken overlevings-pakketten ("Een knuffel, een fles ginger ale, een dekentje, een teddy beer, een stapel tijdschriften een knuffel'), informatie uit over medisch onderzoek en therapieën ("Wat goed helpt, is een geurtje dat je aan je kindertijd doet denken. Probeer eens appel, kaneel of vanille'') en nieuwe geneesmiddelen ("Ik heb het gered! Met maar twee milligram Xanax! Geen paniek!''). Hartekreten volop natuurlijk, op deze lijst, en veel opbeurende adviezen over moeizame relaties ("Schop hem de goot in. Je bent zijn zondebok niet'').

De toon van de mailtjes, die ook anoniem kunnen worden verstuurd, is soms pijnlijk openhartig. "Ik scheurde alle versiering uit de kerst boom'', aldus een vader die het even niet meer zag zitten. Maar vooral: vriendelijk, zorgzaam en te goeder trouw. Hier blijkt Internet nu juist het tegendeel van de kille, anonieme computerwereld die sceptici erin zien. Waar elders vind je een wereld wijde gemeenschap van depressie-lijders die elkaar zo goed en zo kwaad als het lukt op de been proberen te houden? ,,Ga naar een spiegel, kijk naar jezelf en zeg: ik ben bereid te ver anderen.'' De informele toon, en het plezier dat de meeste inzenders in hun briefwisseling hebben, lijkt op zich zelf een therapie. Zo kan alleen de administratieve boodschap "u hebt nieuwe post'' al opbeurend werken na een gekwelde nacht alleen.

Walkers in Darkness is maar één voorbeeld. Om bij depressies te blij ven: de nieuwsgroep alt.support.depression biedt, behalve de kans je hart te luchten bij zielsverwanten, ook een handzaam overzicht van tientallen vragen over depressies, ,,een onmisbare gids voor de online-neuroticus''. Vraag: ,,Hoe help ik mezelf door een depressie, van dag tot dag?'' Een paar antwoorden: ,,Huur een grappige video, lees de strips in de krant, ga sporten, ga wandelen, knuffel iemand, bel een vriend.'' Genoeg om een jaar bezig te blijven.

Wie zijn klachten liever niet voor commentaar naar soortgenoten in cyberspace stuurt, maar professionele hulp wil, kan terecht bij verschillende psychiatrische diensten. Op de Web- pagina van CounseLine ("Helping you put the pieces together'') kan een consult worden aangevraagd met een ,,vakkundige, gediplomeerde hulp verlener''. ,,We beseffen dat lichaamstaal, gelaatsuitdrukking en in tonatie niet in de hulp kunnen worden betrokken'', aldus CounseLine. De site is daarom vooral bedoeld voor ,,mensen die een korte sessie willen en anders geen hulp zouden gaan vragen''. Betalen hoort erbij. Een consult per e-mail kost 25 dollar, een sessie in een beveiligde chatbox 50 dollar per 25 minuten. Afspraken in de virtuele behandelkamer een etmaal van tevoren afzeggen, anders wordt het volle bedrag in rekening gebracht. Waar een patiënt verhaal kan halen bij een mislukte behandeling, wordt niet helemaal duidelijk. Jurisprudentie is er voor zover bekend nog niet.

Virtueel hulp zoeken kàn natuur lijk ook nieuwe problemen scheppen. In een van de nieuwsgroepen klaagt een schrijver over zijn "dwangmatige e-mail-stoornis'': hij blíjft maar mailen. Je weet dat je een probleem hebt, als "je jezelf 's nachts mailt wat je de volgende dag moet doen'', of ,,je partner je toetsenbord in de oven stopt'', suggereren inzenders op een site voor net-junkies. Wie niet meer kan stoppen met mailen of surfen, kan lid worden van Netaholics Anonymous ("I have no Life!''), Internet Junkies Anonymous, of Interholics Anonymous, dat een afkickprogramma aanbiedt in twaalf stappen. De eerste is: toegeven dat je verslaafd bent. Wie niet meer doorklikt naar stap twee, is vermoedelijk al genezen.