DAVE EUGENE EDWARDS Zanger van 16 Horsepower, roots-groep uit Colorado met een grote live-reputatie. Albums: Sackcloth 'N Ashes (1996) en nu Lowe Estate.

,,Er is verschil tussen Zuidelijk en Zuid-West, en onze muziek is een mengvorm van die twee. Enerzijds is er de invloed van Westernmuziek, uit bijvoorbeeld Texas. Dat wijde, eindeloos platte land heeft eenzame muziek opgeleverd, die zo verlaten klinkt als de 'tumbleweeds' die over de vlaktes buitelen. De puur Zuidelijke muziek is juist 'klein' en ingeperkt. Dat is de muziek van mensen die tussen de bomen op de bergen wonen. (-) Onze muziek heeft het 'doorrollende' van het rijden over de vlaktes, en het snelle, opgepropte geluid van de bergmuziek. (-)

,,Die oude kerkelijke hymnes, daar moet ik altijd aan denken als ik zelf een liedje schrijf. Dat geeft onze muziek die zware ondertoon.''

17 augustus 1996

Bovenkant pagina

DAVID GROSSMAN Iraelisch schrijver. Werd ooit ontslagen als radiojournalist, omdat hij te veel aandacht aan de Palestijnse kwestie besteedde. Bekendste roman: Het zigzagkind (1995).

,,Israel is het toneel waarop zich alles afspeelt, het is voor mij ondenkbaar dat ik een roman ergens anders zou situeren. Maar er heerst een beslist abnormale situatie in dat land, de taal wordt er voortdurend gemanipuleerd om de werkelijkheid zo te beschrijven als hij niet is. (-) Ik probeer erachter te komen wat authentiek is. (-) En soms schrijf ik dan een stuk in de krant, om erachter te komen wat ik vind. Bijvoorbeeld als de Hamas wil dat we extreme standpunten innemen, schrijf ik waarom we dat juist níet moeten doen. (-)

,,Ik schrijf altijd over dingen waarover ik niet wil schrijven, daarom doe ik ook zo lang over een boek.''

13 mei 1996

Bovenkant pagina

OSCAR HIJUELOS Amerikaans auteur van Cubaanse afkomst. In 1990 won hij de Pulitzer Price voor zijn tweede roman The Mambo Kings Play Songs of Love.

,,Ik beschouw mijzelf voor alles als een schrijver uit de werkende klasse. Natuurlijk put ik veel inspiratie uit de ervaringen van mijn ouders als immigranten en die van mijzelf als kind van de tweede generatie. Maar het wereldje dat ik beschrijf is niet specifiek Cubaans: eerder Newyorks. Hoewel je als onbemiddeld immigrant altijd een tweederangs burger was, herinner ik mij het New York van vroeger als iets heel indrukwekkends: een plaats waar niemand werkloos hoefde te zijn en waar je goed kon leven zonder dat je rijk was. (-)

,,Het heeft me jaren gekost voordat ik mijn eigen stijl vond. (-) Ik schrijf ook helemaal niet als de auteurs die ik bewonder.''

19 oktober 1990

Bovenkant pagina

KEES VAN KOOTEN Maakte samen met Wim de Bie satirische tv-programma's en is de vertolker van onsterfelijke typen als F. Jacobse en Cor van der Laak. Schreef diverse romans, columns en korte verhalen. Debuut: Treitertrends (1969)

,,Ik had het gevoel dat er aan het duo Van Kooten en De Bie niets meer te verbeteren was. (-) Ik wilde stoppen. Wim is dapper genoeg om op televisie door te gaan, in zijn eentje. Ik zou dat niet durven. Ik wil dingen met een langere adem uitproberen (-)

,,In een interview had ik gezegd dat ik het aardig zou vinden als we (na de verschijning van Jemig de pemig, red.) misschien een flesje wijn gekregen zouden hebben van de uitgever. Dat was niet gebeurd. Maar de dag na dat interview staat de uitgever op de stoep met... een fles wijn. Tsja. (-) Had dan een klein vliegtuigflesje wijn gegeven, of een enorme reuzenfles. (-) Die soort wellevendheid is er niet meer. Het zal wel komen omdat ik ouder word, maar er gaat veel weg dat niet meer terug te halen is. De tussentijd bijvoorbeeld. De tussentijd verdwijnt.''

30 april 1999

Bovenkant pagina

MICHAEL FRANTI Amerikaanse zanger, begon zijn loopbaan bij de punkformatie de Beatnigs, zat later bij de rapgroep de Disposable heroes of hiphoprisy. Zijn latere groep Spearhead is minder hardcore.

,,Bij mijn vorige groep was geen ruimte voor persoonlijke teksten. Alles ging altijd over instituties. (-) Als ik toen een nummer over aids, zoals Positive had geschreven, dan was het een aanklacht geworden tegen de overheid die aidspatiënten discrimineert, bijvoorbeeld.

a,,Dat alles wat met aids te maken heeft ook in de muziekwereld heel gevoelig ligt, werd duidelijk toen voor het uitbrengen van de cd Stolen Moments moeilijk een platenmaatschappij te vinden was. (-) Ik begon zelf pas over aids na te denken toen ik (-) er van nabij mee geconfronteerd werd. Tot dan toe stond ik er nooit bij stil: ik was toch een gezonde zwarte jongen, die veel sportte? En dat is wat je veel bij zwarte mannen ziet: het idee onkwetsbaar te zijn. (-) Wat dat betreft was het nieuws dat onze sportheld Magic Johnson seropositief wel een eye-opener.''

28 november 1994

Bovenkant pagina

MEIR SHALEV Israels best verkopende auteur van dit moment. Schrijver van o.a. De kus van Esau en De vier maaltijden.

,,Ik heb een keer een verhaal van een oom gebruikt. Hij vertelde dat toen ik een jongetje van vijf was, zoiets. Er was in ons dorp een ezel. Hij vertelde: de ezel komt 's nachts naar buiten, kijkt om zich heen of er niemand is, spreidt zijn grote oren, beweegt ze op en neer en vliegt weg. Ik had geschreven: hij vliegt naar Londen om daar met de koning van Engeland over de toekomst van het zionisme te spreken. Op een familiebijeenkomst (-) staat mijn oom op en zegt (-): Meir, je hebt mijn verhaal over de ezel gebruikt. Dat klopt, zei ik, mocht dat niet. Jawel, dat mocht wel, hij was er zelfs blij mee. Maar, zei mijn oom, je weet toch dat het niet waar is? Ik zei: wat bedoel je? Een ezel die vliegt. Natuurlijk is dat niet waar. Neenee, zei hij, die ezel kon vliegen, daar gaat het niet om. Maar hij ging niet naar Engeland. De ezel vloog naar Turkije en sprak daar met de sultan! Dat was het moment waarop ik besefte hoe krachtig de leugen is.''

11 september 1998

Bovenkant pagina

MEINDERT TALMA Het repertoire van de zanger uit Surhuisterveen is opvallend gevarieerd. In zijn debuut Honderd punten rijgen punk, blues en pop zich kaleidoscopisch aaneen. Zanger met een eigen warse binnenwereld.

,,Friezen zoeken elkaar op en in mijn vriendenkring is Fries nog altijd de voertaal. In het begin schreef ik ook wel liedjes in het Engels. Tegenwoordig laat ik het van mijn stemming afhangen of een tekst in het Fries of in het Nederlands ontstaat. Meestal heb ik een bepaalde regel in mijn hoofd en als die in het Fries is, wordt het vanzelf een Friestalig nummer. De personages in de nummers zijn vaak geënt op bestaande personen. Ik hou er wel van om een beetje te graven in het verleden. (-)

,,Het verzinnen van melodieën en teksten heeft mij volledig in de greep. Tegelijk besef ik dat we niet de meest toegankelijke muziek maken. Wij zijn geen stadionrockers, zoals De Kast. Bij Radio Fryslân weigeren ze onze cd zelfs te draaien, omdat ze de muziek te apart vinden.''

6 januari 1999

Bovenkant pagina

DUBRAVKA UGRÊSÍC In Kroatië geboren schrijfster, die in 1991 gedwongen werd haar geboorteland te verlaten, na enkele kritische artikelen. Ontving eerder dit jaar de Amsterdam Fellowship Award. Schreef onder meer Nationaliteit: geen (1993) en De cultuur van leugens (1995).

,,Zo gaat het meestal: de mensen accepteren in meerderheid de heersende ideologie omdat die het geld heeft en de macht, omdat die de gehoorzamen kan belonen en de houders van afwijkende inzichten straffen. Het is de geestelijke strategie van de overleving, die de kritiek tot zwijgen heeft gebracht. (-)

,,Maar alleen zotten hebben dat, en zotten zijn in de minderheid. Ik ben als een geestelijk invalide. Lichamelijk invaliden kijken met afgunst naar de mensen die wél kunnen lopen of basketbal spelen, ik kijk met afgunst naar het aanpassingsvermogen van degenen die zich weten te voegen naar de ideeën van de nieuwe machthebbers.''

30 april 1999

Bovenkant pagina

TINDERSTICKS In 1992 vormt de Britse zanger Stuart Staples zijn groep Asphalt Ribbons om tot de Tindersticks. Kenmerkend zijn de trage driekwartsmaten en melancholieke strijkjes. Albums: o.a. Tindersticks en Curtains.

,,De band is als een masker om achter te schuilen. In zekere zin lijken we op een jongensclub die het prachtig vindt om verkleedpartijen te organiseren en in een collectieve vermomming naar een vreemde stad of naar het buitenland te reizen. De mensen denken al snel dat je een chagrijn moet zijn om zulke melancholieke muziek te maken als de onze, maar zo is het beslist niet. (-)

,,Ik wil mijn teksten niet tot de literatuur rekenen, maar op onze manier zijn we bezig om onze grenzen te verkennen met een voorkeur voor filmmuziek. (-) Ik beschouw het als een groot compliment als we in één adem genoem worden met Serge Gainsbourg. Hij liet zich nooit vastpinnen op een bepaalde muziekstijl en hij ging altijd zijn eigen gang.''

10 september 1997

Bovenkant pagina

THE LAU Zanger/gitarist van de Amsterdamse popgroep The Scene. Combineert Nederlandstalige teksten met elementaire rock'n'roll. Hits: Blauw, Iedereen is van de wereld en Open.

,,Je moet zo ver mogelijk gaan in het je bloot durven geven op het podium.(-) Optredens in feesttenten voor een groot publiek zijn niet meer zo wenselijk. Het is een gruwel. Daar staat dan een handjevol fans en twaalfhonderd mensen op wie de bierwagens direct staan aangesloten. Nummers als 'Junkie Met Talent' zijn een martelgang om daar te spelen, het gejoel in de zaal is harder dan wat je zelf aan het doen bent. Maar ik hoop niet dat de mensen nu allemaal weer gaan zeggen dat ik zo 'integer' ben. In verband met mij wordt altijd dat woord gebruikt. Ik vind dat heel kwetsend want daarmee word ik direct tot de middelmaat gedegradeerd, zo van: hij doet altijd zo zijn best en het is ook wel aardig wat hij doet, maar het leukste aan hem is dat hij zo integer is! En dat ben ik heus niet altijd.''

25 april 1996

Bovenkant pagina