Paul van Yperen, voorlichter Gay Games:
,,Er zijn drie manieren om sport te beoefenen: als topsport, als wedstrijdsport en als recreatiesport. Op de Gay Games gebeurt dat allemaal. Dat maakt dit evenement zo uniek. Wij zijn er in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Olympische Spelen echt voor iedereen. Ongeacht iemands sportieve niveau, huidskleur of seksuele voorkeur. Overigens doen bij ons ook wel degelijk echte toppers mee. De wereldkampioen karate bijvoorbeeld. Op één na worden de Gay Games ook erkend door alle sportbonden, onder meer door NOC*NSF. Ook daarom is de term folklore absoluut niet terecht. Kijk verder eens naar de organisatie. Die is zeer professioneel. Met bijna 15.000 deelnemers en circa duizend journalisten uit de hele wereld moet dat natuurlijk ook. Overigens zijn de Gay Games wel veel meer dan sport alleen. Er is ook een groot cultureel programma.''

Erica Terpstra, staatssecretaris van sport:
,,Ik begrijp de aarzelingen van veel mensen. Maar ik heb de afgelopen tijd wel gemerkt dat veel mensen volop in training zijn om tijdens de Gay Games goed voor de dag te komen. Bedenk overigens wel dat de combinatie sport en cultuur een lange traditie kent die teruggaat tot de oude Olympische Spelen.''

Thomas Hopman, Nederlands kampioen kunstrijden:
,,Absoluut sport. Maar er is wel een verschil met andere wedstrijden: niet het winnen staat centraal, maar het lekker met elkaar sporten. Ik doe graag mee, al is het afwachten of dat mag van de internationale schaatsbond ISU. Die doet moeilijk, omdat kunstrijders niet deel mogen nemen aan wedstrijden die de ISU niet zelf organiseert. Het niveau bij het kunstrijden zal wisselend zijn. Iedereen mag zich inschrijven, dus zullen er ook mindere schaatsers zijn. Maar uit Amerika komt toch een oud-topper. Zelf ben ik geen homo, ik doe mee voor de wedstrijd én de lol. Ook vind ik het leuk mee te helpen aan het promoten van een goed doel. In Nederland zijn homo's misschien geëmancipeerd, in veel andere landen is dat minder zo. Zelf heb ik trouwens ook weleens opmerkingen gekregen. Een jongen die aan kunstrijden doet, is voor sommige mensen nog altijd een homo.''

Jacques Brinkman, hockey-international:
,,Meer folklore. Ik denk niet dat er topprestaties geleverd worden. Misschien wel voor die mensen zelf, maar ja, mijn oma van tachtig kan de 100 meter voor haar doen ook heel hard lopen. Begrijp je wat ik bedoel? Statistisch gezien zouden er aardig wat homo's aan de Spelen in Atlanta deelgenomen moeten hebben. Als die ook in Amsterdam zouden zijn, ja, dan kan je topprestaties verwachten. Laatst zag ik een foto van het Nederlands voetbalelftal dat op de Games speelt, maar daar stond geen Dennis Bergkamp of zo bij. Snap je wel? Ik weet niet of hockey op het programma staat. Bij de dames misschien - zelf heb ik in ieder geval geen uitnodiging gehad. Ik zou ook niet meedoen. Ik heb niets tegen die mensen, maar ik heb een vrouw en zo, en zou me daar niet echt thuis voelen. Het zou ook geen sportieve uitdaging voor me zijn.''

John Blankenstein, oud-scheidsrechter betaald voetbal:
,,Het is een sportief evenement. Geen folklore, maar ook weer niet echt topsport. Tenzij er een mirakel gebeurt en er echte toppers meedoen, maar dan had de organisatie al lang hoog van de toren geblazen. Zelf leg ik tijdens de openingsceremonie de eed af namens de officials en fluit ik ook nog de voetbalfinale bij zowel de vrouwen als de mannen. Dat vind ik leuk, omdat ik graag fluit maar ook omdat ik dezelfde geaardheid heb als de organisatie. Je kunt je natuurlijk afvragen of het nodig is, speciale wedstrijden voor homo's. Ik denk toch van wel, ook in Nederland. Tolerantie hier is vaak schijntolerantie. Dat merk je aan de bekende en minder bekende Nederlanders die het in de media hebben over 'handtasje werpen' en zo als sport op de Games. Dat vind ik net zo flauw en goedkoop als sommige nichten zelf soms ook kunnen zijn.''

Stuur uw reacties naar tegenspraak@nrc.nl

Lees de reacties.