ANNEKE VISSER
In het Amsterdamse café Oosterling hangt een portrettekening van wijlen Simon Carmiggelt. Zijn zo kenmerkende melancholieke blik is goed getroffen. Onder de tekening staan enige regels van hem over het café (waar tonnen nog immer dienst doen als tafeltjes) en over de klanten. ,,Klanten zijn belangrijk. Zij kunnen een zaak maken en breken.'' Een eenvoudige wijsheid maar, zoals zo vaak bij Carmiggelt, zijn pen geeft het het een sterkere lading.

De acteur Henk Molenberg wordt, met een aantal anderen, deze week in HP/De Tijd gevraagd wat hij vindt van de Gay Games begin augustus in Amsterdam. Hij windt er geen doekjes om: ,,Ik vind het pure onzin.'' Hij herinnert zich een demonstratie van homo's tegen terechtstellingen in Iran - niet de minste zaak om de straat voor op te gaan. ,,Maar ze zagen er niet uit alsof ze daar heel kwaad om waren. Het waren gewoon relnichten die vooraan liepen. (...) En maar gillen. Verschrikkelijk vond ik het.'' Hij luchtte zijn hart bij Simon Carmiggelt die net als hij de optocht vanuit een koffieshopje gadesloeg. Waarop Carmiggelt zei: ,,Weet je wat het is, Henk? De homo's zijn af en toe de vijanden van de homo's.'' Dat vond Molenberg een rake constatering - één die het verdient om eens goed te overdenken en die best alle ondervraagden had mogen worden voorgelegd.

Sceptici, en zij bevinden zich dus niet alleen in het hetero-kamp, worden in de discussie over de zin van de Gay Games al gauw afgeschilderd als zeurpieten (in het beste geval) of als homo-haters (in het slechtste geval). De vraag blijft wat de goegemeente aanmoet met homoseksueel hockeyen danwel lesbisch langlaufen.

Dichteres Elly de Waard vindt de spelen ,,goed voor de zichtbaarheid van homoseksualiteit.'' Alsof die anno 1998 onzichtbaar is. Couturier Mart Visser beziet de spelen ,,als een stukje sporten en een stuk sociale bezigheid tussen mensen die zich een week lang vrij kunnen gedragen''. Let op, geen stukje en alsof homoseksuelen nog altijd aan de ketting liggen. ,,Het is een profilering van Amsterdam als stad waar homo's en lesbo's rustig naar toe kunnen komen'', aldus het voormalig Tweede-Kamerlid Anne Lize van der Stoel (VVD). Ooit de marechaussee aan de grens van de stad gezien om ze tegen te houden?

Advocaat Oscar Hammerstein vindt dat je elke gegenheid tot een feestje moet aangrijpen, want in Nederland is nog steeds sprake van ,,schijnacceptatie van homoseksualiteit.'' Hier past een ernstig woord tot het nieuwe kabinet: laat de toegang tot het burgerlijk huwelijk voor homoseksuelen maar zitten, het is toch nooit goed.

Dat nieuwe kabinet, althans de wording ervan, moet menig parlementair journalist - over de kiezer heb ik het maar niet want die staat traditiegetrouw al op de avond van de verkiezingen buiten spel - tot wanhoop drijven. Het is natuurlijk hun eer te na er geen letter aan te wijden (ook zo benieuwd wat er gebeurt als ze morgen en bloc met vakantie gaan?) maar het moet voor de parlementaire journalisten van VN en HP/De Tijd wel zuur zijn dat zij deze week de lezer over weinig meer kunnen informeren dan over 'Landjepik', de aloude strijd om de herindeling van departementen.

Heel mooi, maar wel ietwat belegen, is het omslagverhaal van HP/De Tijd over het tot elke prijs zwanger willen worden. Het vraagt om een vervolg over het onvermogen van velen om te leven met haar of zijn natuurlijke gegevens. ,,Voor een genetisch eigen kind was ik op mijn kop rondom de wereld gewandeld, maar adoptie is nooit een alternatief geweest. Het is zo makkelijk voor mensen met eigen kinderen dit soort alternatieven aan te dragen en iets als IVF te veroordelen'', zegt een geïnterviewde. Maar het gaat helemaal niet om een veroordeling van IVF, maar om de vraag tot welke (maatschappelijke) prijs een behandeling moet worden voortgezet.

Goed nieuws van het Yves Saint Laurent-couturefront: hij is van de drank af, hij is afgevallen en zijn nieuwste geur In love again vindt gretig aftrek. Jammer dat moederdag al voorbij is.