Door onze redacteur MONIQUE SNOEIJEN
Ruim 14.000 sporters doen mee aan de Gay Games, van 1 tot 8 augustus in Amsterdam. ,,Zonder de sportbonden zouden we de Gay Games niet op deze schaal kunnen houden'', zegt organisator Jip van Leeuwen.

AMSTERDAM, 29 APRIL. Voetballer John de Wolf had ooit een angstvisioen van homoseksuele voetballers onder de douche, maar tijdens de Gay Games deze zomer in Amsterdam zal de vlag van de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond fier wapperen. Net als die van de meeste Nederlandse sportbonden. Alleen de tennisbond en de bodybuildersbond hebben hun bedenkingen.

Volgens de gedachte van oprichter en ex-topsporter Tom Waddell zijn de Gay Games altijd nadrukkelijk toegankelijk geweest voor iedereen - ongeacht, sekse, kleur, leeftijd of seksuele geaardheid. Zelfrespect, Integratie en Zichtbaarheid, daar ging het om. Maar organisator van Gay Games Amsterdam 1998 en ex-topsporter Jip van Leeuwen (56) pleit voor een professionalisering van de Gay Games. Vier jaar geleden werden volgens hem op de Gay Games in New York zwemrecords gebroken, maar omdat de spelen niet erkend waren door de zwembond hebben ze die moeten terugtrekken. Dat moet dit jaar anders. Bij de spelen zullen nu voor alle sporten de internationale reglementen gelden. ,,Jammer voor die zeventigjarige zwemmer die maar 25 meter in schoolslag vooruit kan.''

Van Leeuwen zelf was in de jaren vijftig Nederlands nummer twee speerwerpen en later tophandballer en handbaltrainer. Pas in 1990 heeft hij zich 'ge-out'. Voor zijn medesporters van destijds is zijn homoseksualiteit altijd onzichtbaar gebleven. Als handbaltrainer bleeft hij bijvoorbeeld nooit lang bij een vereniging. Werd hij met een team kampioen, dan stapte hij maar weer eens op. ,,Hoe gaat dat? Je wordt wat intiemer met elkaar. 'Goh, komt je vriendin niet ook eens mee?', vragen ze dan. Je verzint een smoes of neemt een goede vriendin mee. Maar het is dan al te dichtbij.'' Van Leeuwen is zijn leven lang op zijn hoede geweest. ,,Nog steeds zal ik niemand aanraken. Ik prakkiseer er niet over.'' Juist omdat sport zo fysiek is, is homoseksualiteit vooral in de sportwereld nog steeds een taboe, meent Van Leeuwen. ,,Dat fysieke maakt het al snel beangstigend.''

Van Leeuwen vindt het jammer dat Nederlandse topsporters niet voor hun homoseksualiteit durven uit te komen. Zij zouden het stereotiepe beeld kunnen doorbreken van ,,de nicht die op hoge roze hakken loopt''. ,,We zijn zo open in dit land, maar kun je mij tien homoseksuele topsporters noemen? Ik wel. Maar ik noem ze niet. Dat moeten ze zelf doen. In de loop der jaren ben ik er heel wat tegengekomen. Het is een diep triest verhaal. Ze hebben vrouw en kinderen maar zoeken hun heil in de bosjes.''

Maar er is volgens Van Leeuwen een verandering op komst. In Nederland zijn duizenden homoseksuelen lid van speciale homosportclubs. In de aanloop van de Gay Games zijn die clubs volgens Van Leeuwen opeens heel florerend en wordt er ontzettend hard getraind. ,,Natuurlijk, de sfeer is er anders. In de pauze van een toernooi kan er een homo-gericht pauzenummer zijn, bijvoorbeeld kunstzwemmen door mannen of een modeshow van badpakken uit de jaren twintig. Maar tegelijkertijd willen deze zwemmers presteren en willen ze dat hun prestaties worden erkend.''

In voorbereiding op de Gay Games sluiten volgens Van Leeuwen ook steeds meer homoseksuele sporters zich bij algemene clubs aan. Zo heeft de Amsterdamse roeivereniging Willem III volgens hem nu veertig homoseksuele leden. ,,Aanvankelijk hadden ze zoiets van 'goh hij ook, dat zou je niet zeggen'. Maar nu vinden ze het prachtig. Het is iets vanzelfsprekends geworden.''

De samenwerking met de sportkoepel NOC*NSF is volgens Van Leeuwen uitstekend. ,,Chapeau voor de georganiseerde sport. Zonder de sportbonden zouden we de Gay Games niet op deze schaal kunnen houden. Daarvoor hebben we in Amsterdam een te kleine gay-community.''

De bonden hebben zich volgens Van Leeuwen zeer schappelijk opgesteld. De Nederlandse Krachtsport Bond liet wel - uit angst voor Amerikaanse vervolgpraktijken - vastleggen dat de bond niet aansprakelijk is voor eventuele schade of blessures van de deelnemers. En de Koninklijke Nederlandse Lawn Tennisbond gaat niet verder dan het 'gedogen' van de Gay Games. Volgens de bond is het evenement door ,,een misverstand'' niet op de officiële agenda geplaatst. Daardoor zijn er in die week verschillende toernooien. Maar bij wijze van uitzondering mogen deelnemers aan bijvoorbeeld de nationale rolstoelkampioenschappen tennis tegelijkertijd deelnemen aan de Gay Games. Alleen voor het leveren van scheidsrechters zoekt de KNLTB nog een oplossing. Van Leeuwen maakt zich geen zorgen. ,,Veel scheidsrechters komen uit de gay-gemeenschap zelf en die geven de voorkeur geven aan de Gay Games.''

Ook de Nederlandse Bodybuildersbond heeft het nog een beetje moeilijk met de Gay Games. Deze bond heeft een voorlopige erkenning van het Internationale Olympisch Comité en is volgens Van Leeuwen als de dood om die kwijt te raken. Ze zijn volgens Van Leeuwen bang dat de spelen niet volgens de internationale regels worden gehouden. Aan zijn leden heeft de bond een brief gestuurd met de mededeling dat deelname aan de Gay Games reden voor diskwalificatie is. ,,Ik heb meteen NOC*NSF ingeschakeld'', zegt Van Leeuwen. ,,Dat komt wel goed hoor.''