NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

LUKAS KEIJSER
Vreemd was het, dat Amerikanen op het idee kwamen een film te maken met de Nederlandse meidengroep de Dolly Dots. Hoewel in 1979 ontstaan zoals de Spice Girls later - producers bedenken een concept, zoeken er leuke gezichten bij - waren ze allesbehalve een even groot internationaal succes als hun Britse equivalent.

Sterker nog: de zes zangeressen traden weliswaar op in Japan en Turkije en hadden fanclubs in Canada en Indonesië, maar in hun negenjarig bestaan scoorden ze buiten Nederland geen enkele hit. Alleen hier toerden ze weken door het land met live shows. Alleen hier waren volop Dolly Dots-buttons en -zweetbandjes verkrijgbaar. En Dolly Dots- Barbiepoppen, die op travestieten leken.

Het verhaal gaat dat twee filmbonzen van Cannon Motion Pictures de Dolly Dots toevallig zagen optreden op een elektronicabeurs en hen direct op het witte doek wilden hebben. Maar zo gemakkelijk ging dat niet. Vele scripts werden afgekeurd, waaronder een van Chiem van Houweninge (Oppassen!) en er waren toestanden met regisseurs. De Amerikanen David Landsberg en Lorin Dreyfuss, tevens hoofdrolspelers, kwamen uiteindelijk met het 'goed' script. Boaz Davidson, later van de dansfilm Salsa, regisseerde. De opnames vonden plaats in Amerika en Amsterdam.

Dutch Treat werd een flop. De film draaide in 1986 maar even in de bioscoop. Dutch Treat is dan ook zo slecht en low budget, dat je er bijna niet om kunt lachen.

Dat ligt niet aan de Dolly Dots. Dat ze als actrices redelijk konden overtuigen, was al gebleken uit de humoristische televisieserie Dolly Dots die de Tros in 1983 uitzond (met acteurs Ton van Duinhoven en Derek de Lint). De soundtrack is een van hun beste platen en bovendien zagen ze er beter uit dan ooit. Ze waren niet meer de getoupeerde haarbossen op pootjes en de hun bekende 'vodden' maakten plaats voor 'mooie kleren'.

De Dolly Dots zijn juist te weinig in beeld en tekst hebben ze nauwelijks. Het draait te veel om de twee superflauwe hoofdrolspelers die een wel erg saai script schreven: Twee Amerikaanse oplichters zien een optreden van de Dolly Dots en doen zich tegenover hen voor als managers van een belangrijke platenmaatschappij. De leugens komen uit, maar het eindigt toch met een platencontract. En Amsterdam is ook in deze film weer hoeren, homo's en seks. Komen er nog eens bij de storende slordigheden. Stand-ins die opmerkelijk dikker zijn, een naam die verkeerd is gespeld op de titelrol (Ria Briesfief in plaats van Ria Brieffies) en zo gaat de knulligheid maar door . De laatste scène is illustratief. De Dolly Dots zitten 'decadent' na te genieten op een 'tropisch' strand. Maar het waait zo hard, dat de parasollen bijna omver waaien.

Dolly Dot Esther voorspelde in het boek Dolly Dots van dichtbij: "Als die film flopt, denk ik dat de Dolly Dots een aflopende zaak zijn." Dat bleek waarheid. Ze probeerden het nog met de Engelse hitproducers Stock, Aitken en Waterman hetgeen resulteerde in What a Night. Maar toen die single geen hit werd, ging de groep uiteen.

Tegenwoordig zijn de Dolly Dots weer hot, na jarenlang in het verdomhoekje te hebben gezeten. Dankzij een verzamel-cd met een hip hoesje en een eenmalig reünieconcert in 1998, worden ze anno 2000 weer genoemd en gedraaid in hippe bladen en stoere uitgaansgelegenheden.

Dutch Treat (B. Davidson, VS '86), maandag, SBS6,16.00-17.30u.

( a d v e r t e n t i e s )