T V V O O R A F :
Herinneringen aan de mijn
DIRK LIMBURG
In Nederland hebben we sinds
kort Andere Tijden, in Vlaanderen biedt de televisie al langere
tijd een serieus historisch magazine dat de nationale geschiedenis vaak
voorbeeldig behandelt. De wat gezochte naam van de rubriek,
Histories, doet niets af aan de gemiddelde kwaliteit van de
documentaires. Vanavond is één van de betere afleveringen
van eind vorig jaar nogmaals te zien: Tabula Rasa - Zwartberg
vandaag.
In het plaatsje Zwartberg - in de Limburgse Kempen tussen Maastricht en
Eindhoven - was begin vorige eeuw steenkool ontdekt. Er kwam een
immigratie van mijnwerkers uit vele landen op gang. In 1966 was
Zwartberg plaats van handeling van een dramatische opstand van
mijnwerkers waarbij twee doden vielen. En sinds de sluiting van de
mijn - zo'n 20 jaar later - is er alles gedaan om de herinnering aan de
mijn uit het landschap te wissen. Schachten werden gedicht, torens
gesloopt en afvalheuvels afgegraven. Histories illustreert
opkomst en verval met interviews en goedgekozen historische beelden.
Het hoogtepunt van de documentaire is het verhaal van de Duitse
mijnwerker Heinz Hallai. Als krijgsgevangene werkte hij na de oorlog
lange tijd in de mijn. Voor geen salaris, zo vertelt hij met wrok. Na
zijn vrijlating keert hij terug, omdat er altijd werk was dat goed
betaalde. Van gevaar voor de gezondheid zijn hij en de anderen die aan
het woord komen zich amper bewust.
Als de Belgische regering in 1966 wegens toegenomen concurrentie uit met
name de VS de mijn wil sluiten, is Hallai een van de stakers. Op oude
foto's en films is te zien hoe hij zich in het heetst van de strijd
begeeft, vergezeld van zijn twee jonge kinderen. Iets waar hij altijd
spijt van heeft gehouden. De volgende dag schiet de Rijkswacht tijdens
de rellen een vriend van hem neer. Hij herinnert zich hoe hij diens dode
lichaam in zijn armen hield. Het knappe van Histories is dat het
gesprek wordt geïllustreerd met de exacte beelden uit januari 1966.
Verhelderend is ook het verhaal over de huisvesting van het
mijnpersoneel. Er waren barakken en speciale logementen voor vrijgezelle
werkers. Voor gewone arbeiders werden wijken met kleine woningen
gebouwd. Het hogere personeel kreeg meer ruimte, de ingenieurs villa's
en voor de directeur was een klein paleis voorzien. De documentaire
bevat prachtige beelden van hoe na de mijnsluiting arbeiders 'boven hun
stand' naar een ingenieurswoning verhuisd zijn. Al is veel gesloopt, de
herinnering aan de voorbije tijd leeft voort bij de mensen in de streek,
zoals Histories overtuigend aantoont.
Histories: Tabula rasa - Zwartberg vandaag, Canvas, 21.20-22.10u.