Ilse is verkocht aan uitgever VNU. Ze was de grootste website van Nederland, ze wordt een (internet- )uitgever.

Door onze redacteur REMMELT OTTEN

EINDHOVEN, 15 JULI. Ilse is geen toeval, geen clubje techneuten dat per ongeluk de grootste website van Nederland in elkaar knutselde. Ilse is het verhaal van drie studenten die hun opleiding te saai vonden, hun docenten onwetend en daarom - in de prehistorie van 1992 - tijd over hadden om zelf de nieuwe wereld die internet heette te exploreren en te exploiteren.

Een meerderheidsbelang in Ilse wordt eind deze zomer voor een nog onbekend bedrag verkocht aan VNU, een van de drie grote 'uitgeverijen' aan de Amsterdamse beurs. Ilse zelf krijgt ook een beursnotering - als een Nederlandse, Nederlandstalige (internet-)uitgever die zijn buitenlandplannen bewust beperkt tot Vlaanderen. "Zoals de Telegraaf, puur Nederlands, maar wel een groot beursfonds", zegt Merien ten Houten, 28 jaar, oprichter, grootaandeelhouder en bestuursvoorzitter van Ilse.

Het begon op de Hogeschool in Eindhoven, nadat Ten Houten sjeesde op de Technische Universiteit. Hij had net internet ontdekt. "Maar de systeembeheerders wilden niemand op hun internet", vertelt Ten Houten. Pas na oprichting van een internetclub voor studenten kregen ze subsidie en toegang. Ze maakten een zoekmachine, de InterLink Search Engine, die zich fraai liet afkorten.

Ten Houten studeerde bedrijfskunde. Hij begon bezoekers binnen te halen. "Je stuurde een e-mailtje naar internetaanbieders als Planet: 'We hebben een leuke zoekmachine, wil je dat melden'. Dat ging toen nog heel soepel." Hij wilde ook advertenties verkopen, banners. "Maar dat kon niet: het waren onze computers niet, het was onze infrastructuur niet. Toch wilden we er in 1996 een bedrijf van maken. Het was spannend, in de Verenigde Staten was zoekmachine Yahoo al naar de beurs gegaan." Maar in Nederland heerste nog geen klimaat waarin studenten met een goed idee geld konden krijgen voor een nieuw bedrijf. Pas in 1999 kwam er echt geld, 5 miljoen gulden van participatiemaatschappijen Gilde en Newconomy. "Onze fundamenten zijn gebouwd op de regels van de oude economie, bijvoorbeeld dat er eerst geld moet binnenkomen voordat je het kan uitgeven. Pas sinds kort maken we verlies."

Ilse had het geld nodig voor expansie. Amerikaanse concurrenten als Lycos en AltaVista kwamen naar Nederland en boden hun diensten in het Nederlands aan. Yahoo komt binnenkort. Ten Houten schreef een businessplan van twintig kantjes. "We kozen voor twee partners. Maurice de Hond van Newconomy liep al heel lang achter ons aan en staat voor innovatieve bedrijven. Gilde heeft een goed internationaal netwerk. Van Gilde kregen we overigens alleen geld op voorwaarde dat we het businessplan niet zouden uitvoeren."

Het plan was om de Ilse-zoekmachine ook elders in Europa te beginnen. Onzin, zegt Ten Houten inmiddels zelf ook. De markt voor portals - websites die gebruikers kiezen als het vertrekpunt, en vaste tussenstation, van hun internetbezoek - is volgens Ten Houten redelijk stabiel. De toptien van best bezochte websites in Nederland is verdeeld volgens het principe dat wie het eerst komt, het eerst maalt. "Het first mover advantage - en daarna niet al te stom meer doen."

Portals zijn brede sites, met van alles voor iedereen. Zoekmachines, al dan niet gelardeerd met een 'magazine' en diensten als gratis e-mail, chatbox of veiling. De populairste twee in Nederland zijn Ilse en Startpagina, sinds kort ook een VNU-dochter en straks onderdeel van de Ilse Media Groep. Net als een goed bezochte nieuwssite nu.nl, sinds twee weken weer voor 100 procent van Ilse, en VrouwOnline, een doelgroepensite in het verlengde van de VNU-tijdschriften Viva, Libelle en Margriet.

Startpagina - "extreem basic" - is volgens Ten Houten een uniek concept dat nu ook gekopieerd wordt elders in de wereld, een heel overzichtelijke wegwijzer met gerubriceerde websites. Ilse en Startpagina blijven, verwacht Ten Houten, naast elkaar bestaan. "Het zijn verschillende gebruikers, op verschillende gebruiksmomenten."

De geografische beperking die Ilse zich oplegt staat groei niet in de weg, zegt Ten Houten. "We zijn geen zoekmachine meer, geen website. We zijn een uitgever, een dienstverlener. We gaan segmenteren, nieuwe gebieden binnen. We komen met Ilse Finance voor het bedrijfsleven en beleggers. We denken over een eigen creditcard. We kunnen gaan bankieren, met een Nederlandse bank of met een andere bank uit de Europese Unie."

De belangrijkste inkomstenbron zijn advertenties. Veel van andere websites, veel van bedrijven die personeel zoeken, maar ook al van telecombedrijven met consumentenreclame over abonnementen. De grootste adverteerders van Nederland als Procter & Gamble en Unilever laten het nog afweten. Zouden ze bij de lancering van een nieuw product al een miljoen gulden per week, zoals ze nu op tv doen, kunnen stukslaan op Ilse zonder dat het de website vervuilt? "Per week niet, per maand wel. We gaan Unilever nu voorstellen om het te proberen met Cup-A-Soup. Tussen drie en zes uur 's middags, exact het gebruiksmoment. Dat heb je niet als je 's avonds op tv of op de autoradio in de file adverteert."

( a d v e r t e n t i e s )