NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

BIRGIT DONKER
Voor veel Nederlanders is België nog altijd het land waar je snel doorrijdt op weg naar Frankrijk of Spanje. De vooroordelen over het vaak onbekende België zijn dan ook legio: de corruptie tiert er welig, belastingen worden niet betaald, bouwvoorschriften worden ontdoken, de wegen zijn levensgevaarlijk, de bewegwijzering klopt niet, het bier vloeit rijkelijk en het leven is er sowieso Bourgondisch.

Aan die vooroordelen wil de Ikon een einde maken met de vierdelige documentaire Netvla, 'een gevarieerd magazine over de relatie tussen Nederland en Vlaanderen'. In de eerste aflevering doorkruist de Vlaamse acteur Wim Opbrouck op zijn motor het vlakke West-Vlaamse land en probeert de kijker onderweg het andere België te leren kennen.

Zo rent Opbrouck, verkleed als soldaat uit de Eerste Wereldoorlog, door een zompige loopgraaf. Vervolgens, weer zijn hedendaagse zelf, interviewt hij de eigenaar van een van de talloze oorlogsmusea. Nog ieder voorjaar, vertelt deze, vinden West-Vlaamse boeren tijdens het ploegen oorlogstuig in hun land. "Er steken nog veel obussen en granaten in de grond heden ten dagen." In een poging het beeld van het achtergebleven Vlaanderen te ontkrachten, brengt Opbrouck ook een bezoek aan Flanders Language Valley in Ieper, het Vlaamse Silicon Valley waar het hightech-bedrijf Lernout & Hauspie geavanceerde spraakcomputers produceert. Helaas doen de makers van Netvla in de rest van deze aflevering het tegenovergestelde van wat ze beogen. Met twee voeten tegelijk stappen ze in de bestaande clichés. Zouden misschien de nog altijd aanwezige littekens van de Eerste Wereldoorlog en de superhightech spraakcomputers van Lernout & Hauspie een nieuwe kijk op Vlaanderen kunnen geven, voor het overige is de documentaire een bevestiging van het stereotiepe België. Zo bezoekt Opbrouck het plattelandscafé Au Soleil Levant waar, uiteraard, het bier rijkelijk vloeit. Ook staat hij stil bij een kruispunt waar de reiziger op weg naar Obigies in twee tegengestelde richtingen wordt gewezen. Dit is expres gedaan, verklaart Opbrouck. Want Belgen, eeuwenlang overheerst door vreemde mogendheden, hebben nog steeds de neiging die mogendheden om de tuin te leiden. De Belg heeft ook nog altijd "geen affiniteit met de staat", is een "zwartwerker die zijn eigen wetten stelt, die sjoemelt en foefelt" en die weet dat "de politieker met een lange arm" een bouwvergunning kan regelen. In een andere, kennelijk als grappig bedoelde scène, wordt het verschil tussen het Vlaams en het Nederlands behandeld door vier, zich dommig voordoende, platsprekende acteurs. Zo zegt ene Lieve Vanderputte: "De Vlaming heeft geen nood aan slecht vertaald Frans. Ik heb zo een onkel die met een camion rijdt voor een groot magazijn." Vooroordelen over Nederlanders worden evenmin geschuwd. In de marge van een wielerkoers in Harelbeke wordt verkondigd dat de Nederlander heel "profijtig" (berekenend) is en daarom nooit een "Flandrien" kan zijn, een wielrenner die niet rekent maar er voor gaat en die "echt gefocust is op de koers".

Bier, zwartwerker, bouwvergunning ontduiken, grappig taaltje, wielrennen - Netvla is, kortom, een gemiste kans om het andere België te laten zien. Maar eigenlijk blijken de vooroordelen al uit de veralgemeniserende titel van deze eerste aflevering: 'de echte Belg is een crapuul' (gepeupel).

Netvla: De echte Belg is een crapuul, Ned.1, 22.00-22.24u.

( a d v e r t e n t i e s )