NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
De vrouw die het glazen plafond overwint en aan het hoofd van een bedrijf komt, kan zich op meer mediabelangstelling verheugen dan een mannelijke collega. Ook dat heeft bijgedragen aan de hype rond World Online.

Er is in uitzendingen vaak stilgestaan bij het geslacht en het verleden van Nina Brink, "geestverwante van Nelson Mandela" maar zelden bij de kwaliteit van haar bedrijf. Voor de economie van het ondernemen moet de kijker bij RTL zijn, want de publieke televisie heeft geen expertise. Bij de sociale partners, minister Jorritsma, nieuwe subsidies, faillissement Fokker en overheidssteun voor scheepswerven voelen de verslaggevers zich vanouds nog wel thuis, maar kritische beurs- en bedrijfsberichtgeving zie ik zelden. Die bestaat uit felicitaties voor de rijken die grote filantropen zijn omdat ze banen scheppen. Sonja Barend laat in B&W topman Van der Hoeven nog eens uitleggen waarom Albert Heijn en Gall&Gall zulke fantastische bedrijven zijn. Het geld rolt en de televisie deelt dagelijks pluimen uit. Bij Nina Brink was het rekensommetje Vrouw plus Internet = Nieuwe Economie. Kopen, dus. Ik zag haar al een jaar geleden in de Teleac-cursus Wie heeft hier de Leiding?. Deze serie munt uit in platitudes en vaagheden. "Er zijn chiefs maar ook indianen", zei Nina Brink over haar bedrijf en de verslaggeefster knikte eerbiedig. Geleerde managementspecialisten mogen daar dan hun vage jargon op loslaten. Veel over 'synectics' en 'synergie', weinig over het feit dat je als gebruiker van World Online heel lang moet wachten. En dan te bedenken dat management een populaire studierichting is, de sociale academie van het jaar 2000. Gisteren werd Wie heeft hier de leiding? nog een keer herhaald met Sylvia Tòth. Evenals Brink is ze geliefd bij Stan Huygens van de Telegraaf. Zij heeft vroeger van een hype geprofiteerd. Wel opmerkelijk dat de bekendste topvrouwen in het buitenland zijn opgegroeid. Dat glazen plafond bevindt zich ook in de hoofden van Nederlandse vrouwen. Toen deze maand de beursgang werd aangekondigd, kwamen de eerste kritische geluiden van de president van De Nederlandsche Bank, Wellink, en de voorzitter van de Raad van Bestuur van ABN Amro, Kalff. Omdat beiden ab-so-luut onfeilbaar zijn, stond definitief vast dat de koers van internetbedrijven overdreven was. Na deze uitspraak vielen mij de twee blanke plekken op rond Brinks ogen. Zo'n gebruind gelaat kan vandaag een miljardje schelen. Ze wilde zich wel voor de camera vertonen maar vrijwel nergens antwoord op geven. Ze zei niets over haar eigen aandeel in haar bedrijf, niets over haar inkomen, niets over haar plannen. Nova mocht wel de keuken van haar huis zien en haar lief lachende dochter filmen met wie Brink een goede band zou hebben. Dat is belangrijke bedrijfsinformatie. De meest kritische vraag van de verslaggeefster bestond uit een sprookje van Andersen over de nieuwe kleren van de keizer. Dat sprookje las ze uitgebreid voor maar iedereen kent dat al. Dan had ze beter direct kunnen vragen "is uw bedrijf niet als de nieuwe kleren van de keizer?". Ook dat is een slechte vraag, want het antwoord kan alleen maar een weinig informatief "nee" zijn.

Netwerk interviewde de hoofdredacteur van Next! en die kon meer vertellen dan Brink maar over de rol van World Online op internet weinig. Ik vermoed dat in de 17de eeuw slechts weinig mensen onderscheid konden maken tussen een ui en die nieuwe Turkse bol waar zomaar een kleurige bloem uit groeide. Buitenhof liet tenminste nog wat mensen uit internetbedrijven aan het woord maar die hebben ook hun eigen belangen. Zelf op onderzoek uit gaan is toch het beste en dat begint aan het bureau met een abonnement op World Online. Neem dan de jaren zeventig, toen elke ondernemer voor schurk werd aangezien. De berichtgeving is er niet informatiever op geworden.