U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
Ernest goes to jail

HENK VAN GELDER
Weinig is treuriger dan onbewogen, zonder zelfs maar de flauwste glimlach om de lippen, te kijken naar capriolen die leuk bedoeld zijn. Een volle zaal zit zich een ongeluk te lachen en jij zit daartussen, er niets aan te vinden. Je snapt niet hoe het mogelijk is, hoe jij ongevoelig kunt blijven terwijl hier blijkbaar onbedaarlijke pret wordt gemaakt. En je kunt alleen maar hopen dat het snel voorbij zal zijn.

Jim Varney was in Amerika een populair man. Hij begon als stand-up comedian, ontwikkelde in de jaren tachtig het koddige typetje Ernest dat succes boekte in lokale tv-spots en bouwde die bekkentrekkende brekebeen vervolgens uit in negen films waarvan de eerste vier werden geproduceerd door de Disney-studio's. Ik had er nooit eerder iets van gezien, en dat is niet zo'n wonder, want ze hebben in de Nederlandse bioscopen nooit gedraaid. Het bericht van zijn dood - een maand geleden, op 50-jarige leeftijd, aan longkanker - is hier dan ook nauwelijks doorgedrongen.

Uiterlijk deed Varney, met zijn laconieke hoofd, een beetje aan Buster Keaton denken. Maar zijn typetje en zijn fysiek staan meer in de traditie van Jerry Lewis. Overal waar hij komt, richt hij ravages aan. Nooit heeft hij enig kwaad in de zin, hij is een simpelman met een ingoeie inborst die voortdurend in zeven sloten tegelijk loopt. Ook in Ernest goes to jail, die vanavond te zien is. Er is sprake van een persoonsverwisseling, waardoor Varney een dubbelrol kan spelen, en dat misverstand brengt hem tussen de zware (zwarte) jongens in een streng bewaakte strafgevangenis. Hij belandt zelfs op de elektrische stoel, want smakeloosheid gaat in dit genre door voor durf. Maar verder is alles even onschuldig als in de latere, steeds zoutelozere films van Lewis. Geen poep- en piesgrappen, geen seks, alleen maar: kijk eens hoe leuk ik ben.

Ik zat erbij, ik keek ernaar en hoopte dat het snel afgelopen zou zijn. Het duurt zonder reclame-onderbrekingen maar tachtig minuten en toch was het nog een hele zit.

Ernest goes to jail (John R. Cherry, 1990, VS), SBS6, 20.30-21.55u.

NRC Webpagina's
8 MAART 2000


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)