NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Waar is de hyperventilatie gebleven? Ik hoor er nooit meer over. Nu is er ADHD, de drukke kinderen die na het slikken van Ritaline rustig worden. De afkorting is uit het niets opgekomen en wordt een alledaags synoniem voor "druk" en "onrustig", zoals "hyperventilatie" een equivalent werd voor "woede". De marketing van kalmeringsmiddelen gaat dan vanzelf.

In Nova zei de kinderpsychiater Buitelaar dat het een uitstekend middel was. Misschien dat er hier en daar te snel wordt voorgeschreven, maar volgens Buitelaars berekeningen hebben 80.000 kinderen ADHD en zijn er nog slechts 32.000 ontdekt. We kunnen nog een heel eind voort. Niemand vroeg hoe hij aan die 80.000 kwam. Toch heeft Zembla twijfel gezaaid over het oordeel van de wetenschap. Het is al te toevallig dat verslaggeefster Mirjam Bartelsman op zoveel dubieuze gevallen stuitte. Een gezin met drie kinderen, alledrie druk, net als pa, en aan de Ritaline. Als ze geen pilletjes namen, "zouden ze me in het gekkenhuis moeten opsluiten", zei de moeder. Een andere moeder zei dat de diagnose ADHD eindelijk bevestigde dat de onrust van haar kind niet haar fout was. Bartelsman heeft altijd scherpe, nuchtere vraagjes. Zij zou in Buitenhof moeten optreden in plaats van het duo Ellis de Bruin en Tessel Blok die denken dat een interview een discussie is ter verbetering van verkeerde standpunten.

"Heb je nu ook een pil geslikt?", vraagt Bartelsman aan een meisje dat aan de klas uitleg geeft over haar ADHD.

"Vanmorgen niet. Was ik vergeten", antwoordt ze. "Ik moet er vanmiddag twee nemen."

"Ben je nu drukker?"

"Ja."

"Maar ik merk niet dat je druk bent."

"Ja, ik weet het niet. Misschien dat ik dalijk wel drukker word."

Ongetwijfeld zijn er wetenschappelijke bezwaren tegen deze journalistieke methode van vragen maar als je alle verklaringen en voorbeelden in de documentaire bij elkaar optelt, zijn er journalistieke bezwaren tegen de wijze van wetenschapsbeoefening. Daar gaat het om, zelf op onderzoek uit, vragen stellen en niet geïntimideerd worden door de doctorstitel. De journalist hoeft geen oplossing voor drukke kinderen te vinden maar alleen de feilbaarheid van de dagelijkse praktijk te laten zien. De wetenschap moet daar dan mee verder. In Zembla was de toon van Buitelaar sceptischer dan in Nova. "Als het zo doorgaat, wordt het zorgelijk", gaf hij toe. We volgden Coentje bij de psychiater. Hij vertoonde "clownesk gedrag", maakte andere kinderen aan het lachen en moest onder zware druk van de school Ritaline slikken. De huisarts schreef het graag voor maar het kind werd somber en vreugdeloos. De ouders gingen naar de psychiater en die kon niets ADHD-achtigs ontdekken. Het was gewoon een druk kind en daar hebben volwassenen minder tijd voor. In Amerika keren ze inmiddels terug van het aanvankelijke enthousiasme. Volgens de Amerikaanse Food and Drug Administration is Ritaline een hard drug, vergelijkbaar met cocaïne en er is nu al levendige handel in tot poeder gestampte Ritaline om te snuiven. Kinderen krijgen ontwenningskuren. Een Amerikaanse kinderpsychiater weet het aan overbezette ouders en leerkrachten die verlichting wilden hebben van drukke klassen. "Ze willen een soort babysitter", zei hij. "Je berooft kinderen van hun jeugd door ieder kind met een ruwe bolster van drugs te voorzien." Ik zag in de documentaire veel kinderen stil zitten achter computerspelletjes en uit ervaring weet ik dat de meeste kinderen een spontane ADHD-aanval krijgen als ze een dag helemaal niet buiten zijn geweest. Ik denk aan auto-achterbank, schoolbank, drukke ouders die geen grenzen stellen en een onzekere oppas die de kinderen veiligheidshalve binnen achter beeldschermen zet. Ik ben nog steeds benieuwd naar een duidelijk geval dat wel voor Ritaline in aanmerking komt of kon Bartelsman die niet vinden?