NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
De Duitse Big Brother, die gisteren op RTL2 startte, was luxueuzer uitgevoerd dan de Nederlandse, met betere accessoires. Niet zo'n gemeen groen geverfde omheining maar meteen duur hardhout ertegenaan.

Er was meer werk gemaakt van de introductiefilmpjes. Het waren volwassen clips van de tien deelnemers, met muziek, ritmisch opgevoerde beeldenreeksen vol jeugdige ijdelheid, ook van de deelnemers die wat minder jong waren. De makers hebben meer zelfvertrouwen, dus durven meer te investeren maar het heeft waarschijnlijk ook te maken met de grotere ruimte op de Duitse televisiemarkt. De Nederlandse commerciële stations verdringen zich om het zelfde kijkersmarktje en zijn meesters in de goedkope, grove beeldkorrel, met spaarlampen uitgelicht. Werken binnen een afgesproken laag budget is ook een ingrediënt van het wereldsucces van produktiebedrijf Endemol. Met de uitbreiding van internet en het aantal televisiekanalen zal de behoefte aan goedkope televisie alleen maar toenemen, zeker aan reality shows met echte mensen die zich 24 uur per dag voor doelgroepen etaleren. Wat waren ze vlot, mooi en getalenteerd, allemaal. Een deelnemer maakte voor de camera eerst een autobaanritje in zijn Porsche en ging daarna naakt op zijn Dukati-motorfiets zitten. Wat mensen er niet voor over hebben. Janna liet zien hoe ze tijdens huishoudelijke werkzaamheden mannen tegen betaling aan de telefoon liet klaar komen. Maar verder had ze gewoon een aardige vriend hoor, en ze liet zich ook halfnaakt fotograferen, we zagen haar borsten terwijl ze een sigaar in de mond had. "Ich liebe sex", zei ze. De deelnemers hingen allemaal de ideologie van het grote "geniessen" aan.

De verveling sloeg alweer snel bij mij toe. De gastheren waren lawaaiiger en enthousiaster dan hun onderkoelde Nederlandse collega's Rolf Wouters en Daphne Dekkers. Ze schenen het echt leuk werk te vinden. De uitzending was volgebouwd met lawaai en ik moest vaak het volume zachter zetten. Verder leek het in alles op het Nederlandse voorbeeld. De deelnemers werden in hun door politie begeleide Mercedessen onder luid gejuich van vrienden en familie naar het Big Brother gebouw gebracht. Een man hield een bord op met de kreet "Tjakkaa", dat andere Nederlandse exportprodukt. De Duitse populatie van de camerakeet is in tegenstelling tot die eerdere Nederlandse kaasklont niet geheel autochtoon. Ik zag een vrouw die uit Roemenië kwam en er was ook een donker gezicht bij.

Nova had dinsdagavond de CBS-producente te pakken die van plan was meer maatschappelijk conflict in de uitzendingen te brengen dan in de Nederlandse versie. Zo wilde ze bijvoorbeeld rokers tegenover niet- rokers zetten, in Amerika een garantie voor vuurwerk. Licht vuurwerk heeft de reality serie De Bus op SBS6, soms levendiger dan Big Brother maar ook chaotischer met minder simpele regels. De groep van elf trekt het land rond met een bus en verricht tegen betaling karweitjes om de kost te verdienen. De grofgebekte, potige havenarbeider Seki roept weerstand op. Zo iemand die buiten de brede middenklasse valt, is uitzonderlijk geworden, zeker op de televisie. Hij is wel populair bij de kijkers. Gisteren werd Seki's gedrag "in de groep gegooid". "Ben ik nou zo'n kutwijf naar jou toe?", vroeg de vrouw die van Seki had gehoord dat ze haar "teringsmoel" moest houden. Seki vond het nieuw, al dat praten en intiem zijn samen, "snappi?". Daar was hij niet aan gewend. "Laten we eerlijk wezen. Je bent hier voor jezelf". Waarop modern politieagent Büllent alles nog eens zalvend samenvatte: "We zijn nu echt een groep geworden. Er is veel gebeurd de afgelopen twee uur. Seki heeft veel geleerd en ik ook". Dat zijn aardige momenten na dagen van grijze, onverstaanbare grofkorrelige televisie. Een succes is De Bus nog niet, want de kijkcijfers van de oude soap Goede Tijden Slechte Tijden (1,7 miljoen) zijn drie keer zo hoog.