NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

GERWIN TAMSMA
Nee, Leonardo Wilhelm DiCaprio (Hollywood, 1974) is sinds het succes van Titanic niet dag in dag uit achterna gejaagd door hordes handtekeningjagende pubermeisjes, paparazzi en andere wezens die de gebruikelijke entourage van supersterren vormen. Dat lijkt maar zo omdat de kijker alleen de gelegenheden ziet waar dat wel zo is.

De gekte die een tijdlang rond zijn persoon heerste, doet hij in interviews bij voorkeur af als niet relevant, maar onontkoombaar zijn er veel dingen veranderd. De hele wereld lag aan zijn voeten. Niet Titanic-regisseur James Cameron, maar híj was de 'koning van de wereld'. En wat moet je dan doen?

Hij acteerde enige tijd nauwelijks. De opnames voor The Man in the Iron Mask waren al klaar toen 'Leomania' uitbrak, en DiCaprio speelde alleen een bijrolletje in Woody Allens Celebrity. Bladen en fansites meldden affaires met actrices en supermodellen (en andere dat het weer aan was met zijn oude liefde Kristen Zang, ook een model) of wangedrag van Leo en zijn vrienden (hij schijnt veel hippe New- Yorkse clubs te bezoeken in gezelschap van Lukas Haas, Tobey McGuire of Harmony Korine). Ondertussen deponeerde hij zijn naam: Leonardo DiCaprio, geregistreerd handelsmerk. Een triviale beslissing misschien, ingegeven door zakelijke motieven, maar het brengt een cruciaal dilemma aan de orde. Al ver voor Titanic was zijn koppie populaire ansichtkaarten-handelswaar. Maar zijn keuze van filmrollen en de wijze waarop hij zich erin stortte, getuigden van dwarse durf en de bereidheid om hard te werken. Bijna ondanks zijn aantrekkelijke uiterlijk wist DiCaprio te overtuigen in ambivalente, tragische of (zelf)destructieve rollen. Hij was op een goede manier onopvallend, bijna afwezig als persoon, in tegenstelling tot veel van zijn gelouterde collega's.

DiCaprio zal de komende jaren moeten bewijzen dat hij in het krachtenveld tussen de marketing van zijn populariteit en zijn artistieke mogelijkheden het hoofd boven water kan houden. Hoe houdt hij 'Leonardo DiCaprio' buiten zijn rol? Binnenkort komt met The Beach van Danny Boyle een 'nieuwe DiCaprio' in de bioscopen. Dus zijn er vanavond niet toevallig twee oude films met Leonardo DiCaprio op televisie. Zeker niet de beste, maar ze bieden een aardig zicht op DiCaprio's talenten.

In Sam Raimi's wel erg steriel geconstrueerde glamourwestern, The Quick and the Dead (1995) speelt DiCaprio zijn bijrol als het eigenwijze zoontje van schurk Gene Hackman adequaat: een mooi, tragisch rotjong. Beter te beoordelen valt hij op zijn hoofdrol in het controversiële, The Basketball Diaries (Scott Kalvert, 1995), gebaseerd op de memoires van schrijver Jim Carroll die in zijn tienerjaren verslaafd aan de heroïne aan de New-Yorkse zelfkant belandde. Alleen al vanwege het moralistische slot geen goede film, maar tot die tijd liegt, droomt, vloekt, spuit, en hoereert DiCaprio overtuigend genoeg om marketingmensen een nachtmerrie te bezorgen. Als dat maar blijft.

Leonardo DiCaprio Night. Net5, 20.15-00.35u. Zie ook de Kunst pagina vandaag.