U kijkt naar de website van NRC Handelsblad gedurende de periode 1995-2001. Bezoek ook de de huidige site.
    R A D I O  &   T E L E V I S I E  
NIEUWS  | TEGENSPRAAK  | SUPPLEMENT  | AGENDA  | ARCHIEF  | ADVERTENTIES  | SERVICE 

  NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e


Televisie

Radio

F I L M   V O O R A F :
8 1/2

EDO DIJKSTERHUIS
"Alleen via mijn werk kan ik mij verhouden tot mijn omgeving." En: "Je bestaat alleen in wat je doet." Deze uitspraken zijn typerend voor de Italiaanse regisseur Federico Fellini. Voor iemand die werk en leven zo sterk als een verstrengeld geheel zag, moet het vreselijk zijn geweest te moeten constateren dat de inspiratie op is. En dat is precies wat Fellini overkwam in 1962, twee jaar nadat hij het commercieel en artistiek immens succesvolle La Dolce Vita had afgerond. De combinatie van een groot budget en ideeënarmoede zette hem aan tot een diepgaand onderzoek naar zijn identiteit als filmmaker. Het resulterende Otto e Mezzo (8 1/2) geldt inmiddels als een klassieke, met een Oscar bekroonde 'film over filmmaken'.

Hoofdpersoon is de beroemde regisseur Guido Anselmi (Marcello Mastroianni), die zich in een kuuroord heeft teruggetrokken om inspiratie op te doen voor een nieuwe film. Rust kan hij echter niet vinden. Voortdurend wordt hij omringd door poseurs, pseudo- intellectuelen, verschraalde critici, circusartiesten en domme blondjes met sterallures. Tot overmaat van ramp verschijnen ook nog zijn licht hysterische maîtresse en zijn van hem vervreemde echtgenote. Anselmi vlucht vervolgens in een droomwereld die hem terugvoert naar zijn jeugd, de uiteindelijke bron van al zijn filmideeën. Anselmi is Fellini, zijn herinneringen zijn een weergave van Fellini's jeugd in Rimini, zijn fantasieën een evocatie van Fellini's obsessies.

Otto e mezzo speurt naar de oorsprong van bekende Fellini-thema's zoals de plaats van katholicisme en fascisme in de Italiaanse geschiedenis en de verwevenheid van droom en werkelijkheid. En natuurlijk zijn er vrouwen. Veel, vooral rondborstige, vrouwen. Zoals de duivelin Saraghina die geregeld in Fellini's films opduikt, Claudia Cardinale die simpelweg Claudia heet, en zijn streng geklede eega Luisa die zijn geweten vormt. Die laatste noemt Anselmi's autobiografische film 'een vorm van zelfbevrediging', waarna de regisseur nog dieper wegzakt in zijn angst niets meer te zeggen te hebben. "Het einde van een leugenaar zonder talent", lamenteert hij. Het is de eeuwige twijfel van het ware genie.

Otto e mezzo (Fellini, 1963, Italië), zaterdag, Net5, 0.00-2.15u.

NRC Webpagina's
19 FEBRUARI 2000


    Bovenkant pagina

NRC Webpagina's © NRC HANDELSBLAD (web@nrc.nl)