R A D I O & T E L E V I S I E
|
NIEUWSSELECTIE
S e l e c t i e
Televisie
|
F I L M V O O R A F :
Elephant Man
MARK DUURSMA
The Elephant Man was de doorbraak voor David Lynch, na zijn excentrieke debuut Eraserhead. Vervolgens verdween hij bijna door de reuzeflop Dune, maar vanaf Blue Velvet werd zijn naam een handelsmerk. The Elephant Man bevat slechts enkele flarden van het latere surrealisme. Opvallender is de stijlvolle zwartwit- fotografie, met grafische intermezzo's van machines, klokkentorens en schoorstenen in Victoriaans Londen. Opmerkelijk zijn ook de acteurs: naast Hopkins spelen Anne Bancroft, John Gielgud en, verscholen achter de make-up, John Hurt. Lynch wilde recht doen aan de waargebeurde belevenissen van de Olifantman. Een spannend monster is het niet, zelfs geen tragisch monster. King Kong, Quasimodo, het monster van Frankenstein; ze zijn tragisch omdat ze het goede willen, maar door uitsluiting tot het slechte worden gedwongen. Het monster van Lynch heeft geen keerzijde, hij is alleen maar goed en dankbaar. En vol van innerlijke beschaving bovendien. Wat een saai monster. En toch valt het niet mee om de ogen droog te houden als John Hurt - ballonnen op z'n kop, mond als een open wond - wegkwijnt van geluk als hij voor het eerst vriendelijk wordt bejegend door een mooie vrouw.
The Elephant Man (David Lynch, VS, 1980), Net5, 23.30-1.35u.
|
NRC Webpagina's
18 FEBRUARI 2000
|
Bovenkant pagina |