NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

BIJNA HET HELE jaar zijn politiecommissarissen zo verstandig eerst hun knopen te tellen voordat ze in het openbaar politieke toespraken houden. Alleen de meest charismatische korpschefs kunnen zich wat meer veroorloven, niet omdat ze formeel een andere positie hebben maar omdat ze feitelijk minder kwetsbaar zijn voor kritiek. Er is één week dat ze allemaal een vrijere hand hebben: tijdens hun nieuwjaarsrecepties in de eerste dagen van januari. Traditiegetrouw maken de korpschefs dan de balans op en voegen daar vaak een verlanglijst aan toe.

Dit jaar is geen uitzondering op die regel. De hoofdcommissarissen van de twee grootste steden van Nederland hebben het glas champagne geheven op een wijziging van de wapenwet. De negatieve rechterlijke uitspraken over de politieactie in de Rotterdamse Millinxbuurt afgelopen najaar hebben hen daartoe aangespoord. In een poging het verboden wapenbezit in deze saneringswijk aan te pakken, had de politie van Rotterdam de hele buurt hermetisch afgesloten om alle passanten te kunnen fouilleren. Alle burgers, ook degenen tegen wie de politie geen 'redelijke verdenking' koesterde, werden daaraan onderworpen.

De goedwillende bewoners van de Millinxbuurt waren tevreden over deze actie, de rechters niet. Alleen een wetswijziging biedt nu nog uitkomst, aldus de korpschefs Kuiper (Amsterdam) en Lutke (Rotterdam). Beiden vragen hiermee naar de bekende weg. Nog afgezien van de vraag of de huidige wet onvoldoende middelen biedt - de politie staat wettelijk minder machteloos dan ze suggereert - er liggen in de Tweede Kamer al voorstellen die aan hun wensen tegemoetkomen. Kuiper en Lutke wekken derhalve de indruk dat ze de Millinxbuurt en straks het EK-voetbal willens en wetens gebruiken als breekijzer om de politieke besluitvorming te beïnvloeden. Ze profileren zich zo als politici en dat kan zich op den duur wel eens tegen de politie keren.

NOG VERDER ZIJN de korpschefs van Utrecht en Maas tricht gegaan. De laatste wil politieagenten werven in Duitsland en België. De eerste pleitte er gisteren in een tv-programma voor scholieren aan te trekken. Wat hem betreft worden deze jongeren niet alleen ingezet voor administratieve klussen maar ook bij het verbaliseren van burgers.

Hun signaal is serieus. Door de toenemende behoefte aan veiligheid in de openbare ruimte en de voortschrijdende vergrijzing is de tijd niet ver weg meer dat de belofte van 'meer blauw op straat' een fictie wordt. Zelfs als de overheid daarvoor geld uittrekt, is het de vraag of er dienders kunnen worden geworven. De opleidingscapaciteit van de politiescholen en academies is bijvoorbeeld net voldoende om de agenten te vervangen die komend decennium met pensioen gaan. Voor extra 'blauw' moet er dus veel meer gebeuren. Om nog maar te zwijgen van de huidige arbeidsmarkt, waar een baan bij de politie (of in het onderwijs) niet aantrekkelijk wordt gevonden.

Maar als oplossing zijn deze plannen niet serieus. De politie heeft een immense taak. Die kan alleen worden uitgevoerd als het apparaat wettelijk en cultureel is ingebed in de Nederlandse samenleving. Het handhaven van de openbare orde vergt andere kwaliteiten dan het verpakken van koekjes aan de lopende band. De politie heeft nu vooral behoefte aan een flexibeler beloningssysteem, waardoor het werk in grote steden aanlokkelijker wordt. En aan ingrijpende verbeteringen in de opleiding, zodat het dreigende structurele tekort aan gediplomeerde agenten tijdig kan worden ondervangen.

( a d v e r t e n t i e s )