NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

ELLEN DE BRUIN
Het is moeilijk te bevatten dat Tom 'Magnum' Selleck ooit een sekssymbool geweest is. Die snor! Dat borsthaar! Maar, toegegeven, er gaat wel iets van hem uit. Iets vertrouwds. Iets rustgevends. Alsof je hem al jaren kent.

Daarvan hebben de makers van Three men and a baby gebruik gemaakt. Zet Tom Selleck voor een huilende baby en ze valt direct in slaap. Goed, het duurt even voordat het werkt, maar dat valt zo'n kind niet kwalijk te nemen. Het heeft nou eenmaal nooit eerder een Tom Selleck-achtige gezien, en het kost natuurlijk even tijd om aan zoveel sullige braafheid te wennen.

Net als in de tv-serie die hem zo beroemd maakte, speelt Selleck ook in deze film een playboy. Dat is overigens iets heel anders dan een mooie jongen die succes heeft bij de dames. Een playboy is een te bruin type die het af en toe voor elkaar krijgt om domme blonde meisjes met een fout permanentje in bed te krijgen, die de frequentie waarmee dat gebeurt overschat, en die net genoeg bindingsangst heeft om die ene wat intelligentere kortharige brunette te laten lopen - je weet nooit wat het leven verder nog brengt. Deze specifieke playboy vindt op een dag een baby op de stoep, waarvoor hij met zijn twee al even mannelijke huisgenoten (één ervan is de vader) moet zorgen.

Three men and a baby is bij uitstek geschikt voor niet meer al te verliefde conservatieve puber- of adolescentenstelletjes, waarvan het meisje eigenlijk naar een romantische komedie met Hugh Grant of Meg Ryan verlangt, en het jongetje naar een actiefilm met Schwarzenegger of Stallone. Het zit er allemaal in: intermenselijk drama, achtervolgingen, liefdesverdriet (alleen meer op de baby gericht dan op geliefden), gedoe rondom zoekgeraakte drugs, zware criminelen, en dat het aan het einde allemaal goedkomt op een manier waar veel tissues bij nodig zijn. En humor. Veel poep- en piesgrappen uiteraard, maar dat heb je met een hoofdrolspeelster van zeven maanden. Daarnaast is er gelukkig nog wel een enkele scène echt grijnsverwekkend. Dat een jongen op een feestje tegen een meisje zegt: "Wat ben jij veranderd!" en dat ze antwoordt: "Ja, nu heb ik kleren aan", bijvoorbeeld. Of de manier waarop de drie mannen, in het begin van de film nog onvaderlijke stuntels, het babytje aan het eind van de film uiterst vakkundig in close-harmony in slaap zingen. Je zou bijna willen dat je zo'n man tegenkwam. Maar ja, die snor hè.

Three men and a baby (Leonard Nimoy, VS, 1987), donderdag, Net5, 20.30-22.20u.