NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
In zijn ijver om codes en taboes te doorbreken deed Paul de Leeuw gisteren iets écht gevaarlijks: hij richtte een geladen luchtdrukpistool op het publiek. Hij was zo wild met zichzelf bezig dat ik mijn adem inhield en uit het publiek hoorde ik tegelijk iets van "aah" en zenuwachtige hilariteit.

Ik was even vergeten dat het geen live uitzending was, want als hij per ongeluk iemand had geraakt, was het al in het nieuws geweest. Zou het dan nog zijn uitgezonden? Dat had pas kijkcijfers opgeleverd. NCRV-rechter Frank Visser was op bezoek en zijn hobby was schieten, een leuke compensatie voor zo'n ambtelijk voorkomen. Hij zou het tijdens de uitzending wel even demonstreren. Er werden twee pistolen tevoorschijn gehaald, een op luchtdruk en een met koolzuurgaspatronen. Terwijl Visser zijn wapen gereed maakte, ging De Leeuw quasi-stoer doen met het luchtdrukpistool, hij richtte het alle kanten op, in de lucht, op het publiek, op mr. Frank Visser. Tot de deskundige metgezel van Visser zijn kans schoon zag en het afpakte van De Leeuw. Gelukkig was het ongeladen. Toch zijn er heel wat gewonden en doden gevallen door 'ongeladen' pistolen. De geschrokken metgezel van Visser maakte De Leeuw duidelijk dat dat toch echt niet kon. Mr. Visser schoot in de roos, hoera, zijn snorretje wipte op. Om te laten zien hoe moeilijk het was, bood hij De Leeuw aan om te schieten. Dat had hij niet moeten doen. De Leeuw was nog steeds vol van zichzelf, pakte het geladen pistool en richtte het overal heen. Toen ging hij voor de schietschijf staan, met de rug naar het publiek. Maar om lekker te overdrijven richtte hij het pistool eerst omhoog en steeds verder naar achter tot hij het met beide handen achter zijn hoofd vast had met de loop naar het publiek schuin beneden. Het was toen dat mijn hart een paar keer oversloeg. In zo'n onmogelijke houding had hij met zijn vinger aan de trekker een fout kunnen maken. Visser en zijn deskundige metgezel zag ik er hulpeloos bij staan. Als je op zo'n moment ingrijpt, zou het pistool wel eens van verwarring of schrik kunnen afgaan, zodat een toeschouwer misschien een oog zou moeten missen of erger. Het pistool ging weer terug over het hoofd en toen de loop op de roos was gericht, drukte hij op de trekker en ... pok... de kogel ging veilig door het schietkarton. Hèhè, dat was voorbij. De Leeuw voelt codes feilloos aan en hij neemt daar graag een loopje mee, zeker bij mannen van stavast. Maar de rituele gewichtigheid met wapens is terecht. Helaas wordt die code snel vergeten, de dienstplicht is afgeschaft en de commerciële televisie geeft het voorbeeld in informeel wapengebruik. Dagelijks worden in films en tv-series pistolen en geweren gericht op mensen, precies zoals De Leeuw het voor de grap deed. Getroffenen staan weer op en vechten vol ketchupvlekken vrolijk verder. In het echt gaat het niet zo. Ik verwacht ook weinig van de wapen-inleveractie van Justitie. Voorlichting laat mensen nooit 180 graden draaien. Bovendien deugt het spotje niet. Justitie wil laten zien dat het stoer is om wapens in te leveren maar schiet zich daarbij in de eigen voet of liever gezegd, steekt zich in de eigen hand. Een jongen komt bij de politiebalie en steekt met zijn mes heel snel tussen de gespreid liggende vingers van de onnozele, dienstdoende agent. Citaat uit een western. Dan levert hij zijn mes in onder gejuich van zijn vrienden. In het echt zou de jongen moeten worden gearresteerd, want zoiets hoor je een agent niet aan te doen. Maar ja, vinden de reclamemakers en jeugdspecialisten, die jongeren vinden die agenten nou eenmaal onnozele halzen en daar moet je op inspelen. Jammer alleen voor die agenten en de jongere kijkers die worden behandeld als morele neanderthalers. Je zou het ook kunnen omdraaien: een ME'er trapt een snikkende hooligan in elkaar, onderbreekt plotseling zijn werk en zet zijn helm op: "Helm dragen verplicht." En gelachen dat we hebben.