|
|
|
NIEUWSSELECTIE Parlement India
|
In Kargil gaat de oorlog gewoon door
KARGIL, 4 SEPT. Als een oneindig lange trein rolt de kolonne vrachtwagens van het Indiase leger de laatste berg af naar het stadje in de bocht van de Suru-rivier. Het laatste stuk naar Kargil moet snel, want de weg naar de diepe vallei ligt binnen het bereik van de Pakistaanse artillerie in de bergen aan de overkant. Overal zijn nog sporen zichtbaar van de oorlog tussen het Indiase leger en de honderden islamitische militanten uit Pakistan die deze zomer de bergen rondom Kargil bezet hielden. Kargil vooral de Indiase overwinning op de militanten mag in India het belangrijkste verkiezingsthema zijn, de bevolking van het bergstadje wil er niets van weten. "De oorlog is nog lang niet afgelopen", zegt Ghulam Khan, een winkelier vlak bij de moskee aan de Main Bazaar Road. "Er zijn nog regelmatig granaatbeschietingen van de Pakistaanse kant van de bestandslijn, eergisteren nog. En volgend jaar, als de winter voorbij is, gaat het gewoon weer verder. India mag blij zijn met de overwinning, maar wij zitten altijd met de gevechten." Een zwart geblakerd veld even buiten het centrum duidt de plek aan waar tijdens de oorlog een olie-opslagplaats van het leger is geweest. Ook het benzinestation van Indian Oil ernaast heeft de Kargil-crisis niet overleefd. Tal van woningen en legerbarakken zijn tot puin geschoten of zwaar beschadigd. Tegen de huizen en de winkels liggen de stapels zandzakken en lege olievaten hoog opgestapeld. De oorlog is gewoon in dit deel van Kashmir. De meeste theehuizen langs de weg hebben een legerparachute als overkapping. Kargil mag morgen naar de stembus, net als de rest van Ladakh, een ruig woestijngebergte dat begint bij Kargil en eindigt op het Tibetaans plateau bij de grens met China. Ladakh, dat administratief bij Indiaas Kashmir hoort, is het enige deel van India waar nauwelijks hindoes wonen. In Kargil zijn shi'itische moslims in de meerderheid; in de hoofdstad Leh, een hoofdkwartier van het Indiase leger op een hoogte van 3.600 meter, vormen boeddhisten de meerderheid over een kleine groep van sunnitische moslims. "Iedereen is hier pro-India", zegt Abdul Ghani, moslim, en journalist van de nationale radio-omroep All India Radio. "Pakistan mag heel Kashmir nog steeds claimen, maar wij kunnen ons niet voorstellen dat Ladakh ooit deel kan uitmaken van Pakistan. Dat zal nooit gebeuren." Nog steeds barsten de wegen rondom Kargil uit hun voegen van de militaire activiteit. Kolonnes militaire voertuigen rijden van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat over de smalle, strategisch uiterst belangrijke Highway 1A, dat het kennelijke doelwit was van de Pakistaanse infiltranten. De weg loopt van Srinagar, de hoofdstad van Kashmir, naar Kargil, bijna parallel aan de bestandslijn, en dan naar Leh, over bergpassen van meer dan 4.000 meter hoogte, maar is de enige weg die vrijwel het hele jaar open is. Boven de Indus-vallei vliegen helikopters af en aan om de militairen op de bergtoppen rondom Kargil, Dras, Batalik en de Siachen Gletcher te bevoorraden. De 230 kilometer lange weg naar Leh is bezaaid met legerkampen, compleet ingericht en voorzien van moskeeën, hindoetempels, boeddhistische stupa's en sikh-gurdwara's. De inwoners van Kargil kijken niet meer op van ontwikkelingen op de 'legerbasis' Ladakh. Sommigen zien er zelfs een voordeel in. Highway 1A is vermoedelijk de best onderhouden weg van India. "De mensen zijn verdoofd geraakt voor de aanwezigheid van het leger", zegt de winkelier Ghulam. "Geen van de politici haalt het hier in zijn hoofd om te spreken over de glorieuze overwinning van het Indiase leger, zoals ze elders in India doen." Veel Kashmiri's, ook de bewoners van Kargil, zijn nog steeds voorstander van een onafhankelijk Kashmir, maar weinigen durven daar nog voor uit te komen, uit angst voor represailles van de Indiase geheime diensten en het leger. Hoewel de meerderheid in Kargil moslim is, lijken er weinig pro-Pakistaanse gevoelens te leven. "Het zijn altijd de Pakistanen die beginnen met de beschietingen op onze dorpen", zegt Saeed, een moslim. "Dat is blijkbaar hun manier van hulp bieden aan de zaak van de Kashmiri's." De verkiezingsstrijd in Ladakh heeft weinig met de oorlog te maken. Politici van de Congrespartij van Sonia Gandhi, maar ook van de hindoenationalisten van premier Vajpayee's BJP en een aantal lokale, islamitische en boeddhistische partijen, beloven dat Kargil de weg naar de welvaart zal vinden als de bewoners morgen maar op de goede persoon stemmen. De afgelegen steden en dorpen van Ladakh hebben nauwelijks eenderde van de dag elektriciteit. De telefoon lijkt nog minder frequent te werken. In Kargil is geen benzine meer te krijgen sinds de oorlog. Ook het toerisme, de belangrijkste inkomstenbron van Ladakh, is gedaald tot een dieptepunt. "Er is hier vrijwel niemand geweest", zegt Rashid Ahmed van hotel Siachen in het centrum van Kargil. Een Tsjechisch stel op een gloednieuwe Indiase motorfiets rijdt 's avonds de binnenplaats op na een lange, slopende dagtocht uit Leh. De jonge Tsjech kijkt verbaasd op als een bediende vertelt over de aanhoudende beschietingen in Kargil. "We hadden een paar weken geleden gelezen dat de oorlog voorbij was", zegt hij. De Engelstalige krant Greater Kashmir op het tafeltje naast hem in het restaurant geeft een heel ander beeld. "Twee politiemannen, drie soldaten, twee militanten en zeven burgers gedood", luidt de opening van de krant. Toch wordt het toerisme nog steeds fel gepropageerd door de Indiase autoriteiten. Terwijl er in New Delhi al jaren geen buitenlandse ambassade te vinden is die een toerist aanraadt naar Kashmir te reizen, houdt de Indiase regering vol dat alles "normaal" is in Kashmir, en sinds kort ook weer rondom Kargil. Sterker nog, de deelstaatregering van Kashmir heeft er de afgelopen weken alles aan gedaan om nieuwe toeristen naar Kargil te lokken. Het ministerie van Toerisme begon vorige maand een speciale campagne ter promotie van Kargil onder het motto: 'Voel de adrenaline!' De komende tijd wordt hard gewerkt aan de bouw van nieuwe hotels, zodat de toeristen zelf kunnen zien waar de Indiase oorlogshelden martelaar werden voor de verdediging van Kargil - en vooral het vaderland. Zie ook: Indiase premier gedijt bij oorlog (2 september 1999)
|
NRC Webpagina's
4 SEPTEMBER 1999
|
Bovenkant pagina |