NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

De campagne van India tegen Pakistaanse infiltranten heeft premier Atal Behari Vajpayee tot grote favoriet gemaakt bij de parlementsverkiezingen. Ze beginnen op 5 september en eindigen op 3 oktober.

Door onze correspondent ROB SCHOOF

NEW DELHI, 2 SEPT. Hij wordt door zijn partij geportretteerd als de oorlogsheld die de Pakistaanse infiltranten uit India verdreef; de meesterdiplomaat die erin slaagde de rest van de wereld achter India te krijgen in een conflict met Pakistan om Kashmir - voor het eerst sinds mensenheugenis. De vredesduif die met de bus naar de Pakistaanse stad Lahore reisde, maar er een oorlog voor terugkreeg. Of zoals de nationalistische BJP zijn leider en India's premier Atal Behari Vajpayee in de verkiezingsadvertenties aanprijst: "De leider die u kunt vertrouwen. In oorlogstijd. In vredestijd." Zij wordt afgeschilderd als de vrouw die eenheid en tolerantie predikt tussen alle religieuze en etnische lagen van de Indiase bevolking, de enige persoon die India kan redden van hindoeïstisch extreem-rechts. Sonia Gandhi, de 52- jarige weduwe van de vermoorde premier Rajiv, leunt nog altijd zwaar op het verleden - vooral op de naam van de dynastie waarmee het onafhankelijke India verbonden is. Net als haar familieleden, de premiers Jawaharlal Nehru, Indira Gandhi en Rajiv, reist zij de Indiase dorpen op het uitgestrekte platteland af om India's pluriformiteit te bezingen.

Volgens de laatste opiniepeilingen behaalt Vajpayee's BJP, die samen met vijftien coalitiegenoten in de Nationale Democratie Alliantie (NDA) de verkiezingen ingaat, ten minste 319 van de 543 zetels in de Lok Sabha, het Lagerhuis van het parlement. Daarmee zou Vajpayee, in tegenstelling tot zijn afgelopen regeerperiode, een ruime meerderheid krijgen. Sonia Gandhi's Congrespartij, gesteund door een aantal kleinere partijen, komt volgens datzelfde kiezersonderzoek niet veel verder dan 145 zetels. Hoewel Sonia Gandhi voor het eerst zelf verkiesbaar is, lijkt haar zwalkende partij bij voorbaat kansloos in de strijd om de steun van de 620 miljoen kiezers.

Nog geen jaar geleden vaagde Sonia Gandhi haar BJP-rivalen weg bij regionale verkiezingen in drie belangrijke deelstaten in het Hindi- talige hart van India, de traditionele BJP-bastions Delhi, Rajasthan en Madhya Pradesh. De Congrespartij was bovendien medeverantwoordelijk voor de val van Vajpayee's regering. Maar sinds die dramatische val in april - met één stem verschil - keerde het tij voor de BJP. De belangrijkste factor achter de politieke verschuivingen is volgens politieke analisten het militaire succes, in juni en juli, van het Indiase leger in Kashmir, waar duizenden soldaten, gesteund door een offensief van de Indiase luchtmacht, wekenlang streden om de Himalaya- pieken die in de lente waren bezet door militanten uit Kashmir en Pakistan. In de aanloop naar de verkiezingen liet de BJP geen mogelijkheid onbenut om de golf van nationalisme die over het land trok uit te buiten en zich voor het eerst te portretteren als de redder van het vaderland een rol die in de afgelopen vijftig jaar werd opgeëist door de Congrespartij van Mahatma Gandhi, Jawaharlal Nehru en Indira Gandhi.

De Congrespartij kon alleen maar lijdelijk toezien hoe de BJP ervandoor ging met de winst in de opiniepeilingen, die volgens waarnemers nog werd vergroot omdat de oorlogshandelingen in Kashmir eindigden na een oproep van de Pakistaanse premier Sharif aan geïnfiltreerde activisten en soldaten om zich terug te trekken naar Pakistan - een gebaar dat in de Indiase media is beschreven als een geweldige vernedering. Zelfs de forse toename van de guerrillastrijd in andere delen van Kashmir en in India's onrustige noordoostelijke deelstaten rondom Assam, lijkt de BJP niet te schaden. De Kargil-crisis maakte zelfs een einde aan het thema dat enkele maanden geleden nog de verkiezingen leek te zullen overheersen. Sonia Gandhi's Italiaanse afkomst was voor een aantal prominente leden van haar eigen Congrespartij reden genoeg om een eigen partij op te richten. Het eerste programmapunt daarvan is dat Indiërs die niet in India zijn geboren, niet langer in aanmerking kunnen komen voor een baan als premier, president of vice-president. Ook de BJP heeft dat punt opgenomen in haar programma onder het motto dat "een land met een miljard inwoners tenminste één capabele Indiër moet kunnen vinden die het land kan leiden". Sonia Gandhi's enige uitspraak daarover is dat "het Indiase volk zelf zal kiezen wie er premier van India wordt". Afgeschreven heeft ze zichzelf nog niet. Maar gezien de peilingen lijkt de vraag relevanter wat zij gaat doen als zij de verkiezingen niet wint. Voor het eerst is Sonia Gandhi verkiesbaar. Maar dat zij niet zo zeker van haar zaak is, bleek toen zij zich inschreef als kandidaat in twee verschillende kiesdistricten: Amethi, het district van haar overleden echtgenoot, in Noord-India, en Bellary, een voor haar totaal onbekend kiesdistrict in de zuidelijke deelstaat Karnataka. De reden voor de laatste inschrijving liet zich volgens de media niet moeilijk raden: de Congrespartij heeft daar sinds 1952 niet verloren. Typerend voor het verval van het ongekroonde koningshuis van India is dat het familiedistrict Amethi bij de vorige verkiezingen al in handen van de BJP terecht kwam.

( a d v e r t e n t i e s )