NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

MINISTER NETELENBOS (Verkeer en Waterstaat) is teleurgesteld dat de verschillende partijen in het Tijdelijk Overleg Platform Schiphol (TOPS) het onderling niet eens zijn geworden over de toekomst van de nationale luchthaven. Een "gemiste kans", aldus Netelenbos gisteren toen ze het rapport kreeg waaruit bleek dat er van volledige consensus nog geen sprake is. Haar verdriet is begrijpelijk, althans als we de politieke cultuur die de laatste jaren in Nederland wortel heeft geschoten tot norm verheffen. Ministers en politici laten het beleid in de polder graag over aan de maatschappelijke organisaties, omdat ze zich zo verzekerd weten van een 'draagvlak'.

Maar voor Nederland en de minister zelf is het juist goed dat luchthaven, milieubeweging en omringende gemeenten een aantal dilemma's bij de bewindsvrouw hebben gedeponeerd. De minister is er niet alleen om het verkeer te regelen maar ook om beslissingen te nemen.

TOPS had tot doel om de tegenstrijdige opvattingen over de toekomst van Schiphol in onderling beraad te smoren. Na jaren van actie, reactie, voldongen feiten en korte gedingen moest er nu een dialoog op gang komen. De nieuwe president-directeur van Schiphol, Cerfontaine, zag het zelfs als een van zijn prioriteiten om samen met de leiders van milieubeweging te gaan praten, in plaats van toe te kijken hoe die bovenop de Boeings demonstreerden. Dat is hem inderdaad gelukt. De vier partijen zijn het eens geworden over de grenzen van hun onderlinge discussie. De tijd dat iedereen zich fixeerde op 'vliegbewegingen' is voorbij. Het gaat nu om een integrale benadering van economische belangen, veiligheid en overlast. Grof samengevat: een oud lawaaivliegtuig is schadelijk, een nieuw stil toestel is bevorderlijk voor het milieubeleid, ook al zijn ze beide verantwoordelijk voor dezelfde hoeveelheid vliegbewegingen. "Alle partijen praten in ieder geval over hetzelfde", aldus TOPS-voorzitter Van der Vlist. De 'milieufoto' van Schiphol staat niet meer ter discussie. En dat is "grote winst".

VAN DER VLIST heeft gelijk. Maar zijn waarneming roept ook ergernis op. Want waarover ging het tot nu toe dan eigenlijk? Jarenlang heeft de regering geprobeerd het politieke probleem Schiphol met pappen en nathouden te bezweren. Ze dacht dat ze door tijd te winnen ook tijd zou krijgen. Die illusie was pas werkelijk een gemiste kans.

Netelenbos kan nu haar kansen grijpen. Bijvoorbeeld door het feit dat de partijen eindelijk hetzelfde woordenboek hanteren bij de beleidskeuze: voor de ontwikkeling van Schiphol als 'mainport' waar stillere en schonere vliegtuigen welkom zijn.

Ze slaat zo tenminste twee vliegen in één klap. Ze kan de luchtvaartindustrie dwingen zich rekenschap te geven van de ecologische normen waaraan andere economische sectoren ook gebonden zijn. Én ze kan de milieubeweging houden aan de 'foto' die in de donkere kamer van TOPS is ontwikkeld. Blijft Netelenbos mokken over de gemiste kansen en blijft zij besluiten op de lange baan schuiven, zal ook haar 'groene polder' onderlopen.

Zie ook:
TOPS: politiek moet Schiphol normen stellen (28 juli 1999)

( a d v e r t e n t i e s )