NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

LUKAS KEIJSER
Hysterisch was ze, hysterisch is ze en hysterisch zal ze waarschijnlijk altijd wel blijven. De hoogblonde actrice Goldie Hawn (54) met haar vissenogen, mond als een vleesetende plant en eeuwig rank figuurtje (waar ze dan ook heel wat voor moet doen, bleek toen Ruby Wax haar ooit opzocht. Dagelijks brengt ze uren door in de gym).

Ze is altijd in alles te veel. Goldie huilt niet, ze brult. Goldie is niet chagrijnig, ze pruilt. Ze is niet zomaar boos, maar woest; en lacht niet, maar gílt. En bij al die overdadige emoties bewegen haar slungelige ledematen mee. Goldie Hawn is te veel als ze een narcistische actrice speelt met nóg dikkere lippen dan gewoonlijk door een siliconenvulsel (First Wives Club) of een legerleidster die tijdens haar huwelijksplechtigheid de kerk uitrent, waarbij haar gepermanente kapsel wappert in de wind (Private Benjamin). Ze overacteert altijd, zelfs in een dijenkletser als Housesitter of in een zwarte komedie als Death Becomes Her, waarin het horrorscenerio van de eeuwige jeugd onbarmhartig wordt uitgemeten. Ja, ze is zélfs nog over the top in niet-komische rollen als in de thriller Deceived, waarin haar ogen van angst nog groter worden dan ze al zijn.

Dat de politiek zeer correcte comedy Wildcats, vanavond uitgezonden, een cliché is, is dan ook irrelevant. Het staat in het begin al vast dat Goldie haar alsmaar verliezende footballteam met schetende, vechtende en vieze grappen makende probleemjongeren tot een succes zal maken. Ook is dan al duidelijk dat ze haar stem gaat verliezen door veel te hard juichen en dat ze de seksistische en racistische mannen een lesje zal leren.

Goldie speelt achtereenvolgens hysterisch-boos, bang, depressief, stoer, hoopvol, en ten slotte hysterisch-blij, zoals alleen zij dat kan. Met als gevolg dat de film voor de kijker óf heel leuk óf heel vervelend is, zoals geldt bij alle films van Goldie Hawn. Zelfs de bijrollen van Swoosie Kurtz (Sisters) en, meer nog, superhunk Woody Harrelson doen daar niets aan af. Want je houdt van hysterisch. Of niet.

Wildcats (Michael Ritchie, VS, 1986). Zaterdag, Veronica, 20.30-22.30u.