NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

DANA LINSSEN
Katherine Hepburn en Spencer Tracy? Of toch Rock Hudson en Doris Day? Waarom is de verleiding eigenlijk zo groot om Tom Hanks en Meg Ryan te vergelijken met al die illustere filmstellen van weleer? Toegegeven, ze waren heel aardig in het recentelijk uitgebrachte You've Got Mail, dat het succes van Sleepless in Seattle nog eens dunnetjes overdeed, dat nooit zo'n innemende film had kunnen worden als de vonk tussen Hanks en Ryan niet al in Joe Versus the Vulcano was overgesprongen.

Ze zijn in ieder geval net zo truttig als hun voorgangers. Hanks is misschien wat minder houterig dan Hudson en wat minder rouwdouwerig dan Tracy. Ryan heeft hetzelfde 'blaas-niet-of-ik-val-om' kwetsbare van Hepburn op haar mooiste momenten en hetzelfde opgeruimde gelaat als Day. Ze worden wat geloofwaardiger verliefd op elkaar dan in de jaren vijftig en zestig. Maar misschien komt dat ook wel omdat ze net iets meer van deze tijd zijn. Hanks is net sullig en zoet genoeg om de dames rustig te houden en Ryan net vrijgevochten genoeg om de mannen op te winden. Wie al niet enthousiast kon worden over hun clichématig uitgevoerde paringsdans in Joe Versus the Volcano, zal zeker geen plezier beleven aan Sleepless in Seattle, ook al is dat een betere film.

Sleepless in Seattle en You've Got Mail hebben als voordeel dat ze slecht één uitgangspunt kennen: 'Er waren twee koningskinderen, die hadden elkander zo lief en na een tijdje denken dat ze elkaar nooit konden krijgen omdat het water veel te diep was, kwam alles op z'n pootjes terecht'. Tom Hanks vertolking van moderne, nobele wilde (ingebeelde zieke krijgt van z'n dokter te horen dat hij nog maar een half jaar te leven heeft en trekt, vastbesloten nog iets van z'n leven te maken, naar Tropisch Eiland) is op zich al erg genoeg om ver voor Forrest Gump een hekel aan de acteur te krijgen. Meg Ryan mag met haar verre glimlach hem in drie gedaanten het hoofd op hol brengen. En wie er zin in heeft, kan ze dan toch zien overvliegen. Die vonken.

Joe vs. the Volcano (John Shanley, VS, 1990), zaterdag, Ned.1, 22.37-0.17u.