NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur MARK HOOGSTAD
EINDHOVEN, 26 APRIL. BRISBANE, 18 JUNI. Nerveus drentelde Tom van 't Hek langs de zijlijn van het State Hockey Centre, bevreesd als hij was voor een afstraffing. Na zeventig minuten kon de bondscoach opgelucht adem halen, want zijn hockeysters leverden gisteren een kunststukje af in het duel met de ploeg die als onverslaanbaar te boek staat, wereld- en olympisch kampioen Australië. "Zelden zo genoten", sprak een stralende Van 't Hek na het bereiken van de finale van het toernooi om de Champions Trophy.

Twee dagen na de kansloze 3-2 nederlaag tegen Duitsland ("een van de slechtste wedstrijden in vijf jaar", volgens Van 't Hek) onderging de vrouwenploeg een metamorfose in de reprise van de WK-finale in Utrecht. Als bezetenen scheerden de hockeysters over het kunstgras, niet geïmponeerd door de status van de opponent. Zo indrukwekkend was het verweer van de regerend Europees kampioen dat titelverdediger Australië met de schrik vrij kwam, 1-1. Nederland mag morgen in de finale op herhaling tegen de ploeg die sinds 1993 alle internationale prijzen in de wacht sleepte. Optimistisch keek Van 't Hek alvast vooruit naar de eerste Champions Trophy-finale in zes jaar. "Vandaag hebben we laten zien waartoe we in staat zijn. Als het moet kunnen we er een gelijkopgaande wedstrijd van maken."

Na vier zeges op rij verkeerde het reeds geplaatste Australië gisteren in de luxe-positie te kunnen bepalen tegen wie de ploeg morgen wil aantreden in de finale. Omdat Duitsland in de middaguren het sterk verjongde Zuid-Korea met 4-0 versloeg, stond Nederland plotseling voor de taak om minimaal een gelijkspel uit het vuur te slepen. "Onze opdracht was heel simpel: een goede wedstrijd spelen, dan komt de rest vanzelf", relativeerde Van 't Hek de druk op zijn ploeg.

Aanvoerster Carole Thate kon daaraan opnieuw geen bijdrage leveren. Nog altijd heeft de 27-jarige spelverdeelster last van duizelingen na de botsing van afgelopen zondag, toen de middenvelder van Amsterdam in de slotfase hard in aanraking kwam met de Nieuw-Zeelandse Kylie Foy. Uit voorzorg bleef Thate ook gisteren achter in het hotel. "Ze ligt bij wijze van spreken nu pizza te eten op bed, maar langer dan een paar uur kan ze niet op haar benen staan", verklaarde Van 't Hek.

Thate's afwezigheid effende het pad voor Minke Smabers (20). De jongste van de twee Laren-zusjes oogt alsof ze zo van het veld geblazen kan worden, maar als geen ander stond de ranke spelverdeelster gisteren symbool voor de Nederlandse onverzettelijkheid. De VWO-scholiere, momenteel verwikkeld in haar eindexamens, ging de fysieke duels niet uit de weg. Brutaalweg zette ze een paar keer Alyson Annan, 's werelds beste hockeyster, aan de kant. Smabers maakte twee jaar geleden deel uit van de jeugdploeg die de wereldtitel opeiste in Zuid-Korea. Kort daarop maakte ze de sprong naar het Nederlands elftal, evenals de frivole Fatima Moreira de Melo. Na het WK in Utrecht volgden vorig jaar drie andere jeugdinternationals: Karlijn Petri, Eefke Mulder en Minke Booij. Moreira de Melo opende gisteren na twintig minuten de score. Hoewel Fleur van de Kieft het laatste duwtje gaf, kwam de treffer op conto van de dochter van een Portugese diplomaat. Met een weergaloze solo baande De Melo zich een weg door de Australische defensie, om vervolgens keepster Clover Maitland in de luren te leggen. Nog geen vijf minuten later trok Australië de stand weer gelijk. Annan passeerde uit de draai keepster Clarinda Sinnige, die de voorkeur kreeg boven de herstelde Daphne Touw.

Omstandig prees Van 't Hek naderhand de mentale doorbraak die zijn selectie het afgelopen jaar heeft geforceerd. "Nog niet zo lang geleden beperkten we ons noodgedwongen tot het ontregelen van het spel van de tegenstander, tegenwoordig durven en kunnen we zelf het spel maken. Zelfs als de tegenstander Australië heet. Hockeyen konden we al, maar nu brengen we ook onze mentale en fysieke kwaliteiten in praktijk."

Vraag was hoeveel waarde gehecht mocht worden aan de puntendeling met Australië, de eerste tijdens een internationaal toernooi sinds de Olympische Spelen in Barcelona (1992). Bondscoach Ric Charlesworth staat bekend als een geslepen tacticus die zijn tegenstanders graag zand in de ogen strooit. Gisteren liet hij twee sterspeelsters, middenvelder Renita Garard en spits Nikki Mott, plaatsnemen op de tribune.

Van 't Hek erkende dat The Hockeyroos mogelijk niet het achterste van hun tong hadden laten zien. "Hoewel Australiërs altijd het beste geven, zal het vandaag ongetwijfeld een rol hebben gespeeld dat ze al zeker waren van de finale." Soortgelijke woorden liet Charlesworth horen. "De spanning was eraf", erkende de oud- international. "We waren tien procent minder dan normaal en lieten ons te veel intimideren. Nederland heeft ons vandaag duidelijk gemaakt wat we zaterdag moeten doen."

Charlesworth beschouwt dit toernooi als een test voor de Olympische Spelen die over ruim een jaar in Sydney worden gehouden. Nog altijd is de flamboyante coach op zoek naar wat hij steevast "the final cocktail" noemt, de ideale opstelling. In Brisbane heeft hij vijf nieuwe speelsters toegevoegd aan zijn selectie. Voor eigen publiek kunnen zij morgen laten zien of zij in aanmerking komen voor een plaats in de olympische equipe.

Zie ook:
Hockeybond stelt omstreden shoot-regel bij (17 juni 1999)

Hockey wordt ijshockey door nieuwe shoot- regel (15 juni 1999)

Hockeyers krijgen weer les in efficiëntie (14 juni 1999)

Hockeyers slachtoffer nieuwe regel, verlies tegen Korea (11 juni 1999)

Flitsende ouverture hockeyvrouwen (10 juni 1999)

( a d v e r t e n t i e s )