NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur ARJEN RIBBENS
PARIJS, 27 MEI. De thermometer op baan 1 van tennispark Roland Garros wees 26 graden aan, maar Richard Krajicek had het gevoel alsof hij over ijs liep. Zelden had de nummer 5 van de plaatsingslijst zich op gravel zo instabiel gevoeld als tegen Vince Spadea, een geblokte Amerikaan uit Boca Raton in Florida. Wat Krajicek ook probeerde, steeds verscheen hij met zijn lange benen te laat aan het net en kwam hij een stap te kort. "Ik werd vermoord", concludeerde Krajicek, nadat hij binnen anderhalf uur met 6-1, 6-2 en 6- 4 kon gaan douchen.

Het jaar begon zo voortvarend voor Nederlands beste tennisser. Na zijn knieoperatie eind vorig jaar kon de oud-Wimbledonkampioen eindelijk vrijuit spelen. Bij de Australian Open kwam hij nog wat kracht tekort, maar in februari won hij eerst het toernooi van Londen en in maart schreef hij, onder meer na een zege op Sampras, het prestigieuze Key Biscayne op zijn naam. Krajicek leek hard op weg al zijn beloftes in te lossen. Voor het eerst in zijn carrière klom hij naar de vierde plaats op de wereldranglijst. En bij de graveltoernooien van Hamburg en Rome kon hij, net als deze week in Parijs, zelfs strijden om de eerste plaats.

Maar in de omschakeling van beton naar gemalen baksteen ging iets mis. In de aanloop naar Roland Garros won Krajicek slechts twee duels op gravel, en verloor hij er drie. In Rome stond hij twee weken geleden zelfs met tegenzin op de baan. Na een kansloze nederlaag tegen de Duitser Kiefer pakte hij een week zijn racket niet op en besloot over tennis na te denken. "Als ik niet honderd procent gemotiveerd ben, heeft het geen zin veel trainingsuren te maken", verklaarde Krajicek zijn baalweek.

Vorige week woensdag ging hij weer aan de slag. Maar zijn gebrekkige motoriek op gravel irriteerde hem opnieuw. In de hal probeerde hij vrijdag op een harde ondergrond weer zijn ritme te vinden. In de eerste ronde op Roland Garros versloeg hij tweede pinksterdag met enige moeite Jan-Michael Gambill, een op hardcourt opgegroeide Amerikaan die op gravel helemaal niet uit de voeten kan. Geen echte graadmeter, wist Krajicek na zijn zege. "Pas na de tweede ronde maak ik de balans op."

Met het trekken van conclusies was Krajicek gisteren snel klaar. De cijfers spraken voor zich. Tegen Spadea sloeg hij slechts vijf aces en alle andere statistieken spraken ook duidelijk in het voordeel van de Amerikaan. Spadea serveerde beter, retourneerde beter, sloeg meer winners (10 tegen 0 voor Krajicek), en maakte minder fouten (12 tegen 33).

"Heel matig, mijn slechtste jaar op gravel ooit", zei Krajicek, die eind september de beoogde kopman is van het Nederlandse Davis-Cupteam. In Guayaquil moet Nederland tegen Ecuador op gravel een plaats in de wereldgroep zien veilig te stellen. "Ik weet niet of het verstandig is mij mee te nemen", sprak hij somber.

Een verklaring voor zijn slechte prestaties op gravel had Krajicek niet. Het inslaan ging redelijk en mentaal mankeerde er niks aan. Even had hij overwogen stiekem grasschoenen met rubberen nopjes aan te doen, net zoals Rusedski vorig jaar in Parijs deed. Maar uiteindelijk speelde hij het spel volgens de regels. "Ik ben teleurgesteld en verbaasd", merkte Krajicek tenslotte op. "Ik zou niet weten wat ik verkeerd heb gedaan."

Tennis op gravel is loodzwaar, zwaarder dan op ander ondergronden. Het vraagt geduld, tactiek en vooral conditie. De bal stuit in verhouding hoog op, wat een ander slagenrepertoir vergt. Bovendien duren de partijen gemiddeld langer. Jan Siemerink concludeerde dinsdag na zijn uitschakeling in de eerste ronde dat de tennissport in tien jaar zo'n enorme evolutie heeft doorgemaakt, dat servicevolleyspecialisten zoals hij op gravel geen kans meer maken. Volgens Siemerink trainen de Zuid- Amerikanen en Spanjaarden die het graveltennis beheersen gemiddeld veel meer dan hun concurrenten.

Krajiceks tegenstander van gisteren, Vince Spadea, trok twee jaar geleden al zijn conclusies. Wilde de 24-jarige Amerikaan zich nog verbeteren dan moest hij veel meer oefenen. Onder leiding van Jim Pierce, de om zijn drilmethoden beruchte vader van Mary Pierce, ging Spadea acht uur per dag trainen. De nummer 49 van de wereld vertelde dat hij daar nu de vruchten van plukt. Bij de Australian Open haalde hij de kwartfinale, in Parijs staat hij nu in de derde ronde.

Krajicek keek gisteren verlangend uit naar het grasseizoen. In juni speelt hij de toernooien van Halle, Rosmalen en Wimbledon. Groen is een kleur die hem beter bevalt dan rood. "Ik blijf positief denken. Pas als het op gras ook niet loopt, ga ik me zorgen maken."

De met veel spanning tegemoet geziene confrontatie tussen Martina Hingis en Amelie Mauresmo, een reprise van de finale van de Australian Open, viel gisteravond enigszins tegen. De Zwitserse nummer één van de wereld begon nerveus aan het duel in de tweede ronde, maar had uiteindelijk weinig problemen met de gespierde Française, 6-3 en 6-3. Het mannentoernooi raakte gisteren de nummer 1 van de wereld kwijt. "Het valt ook niet mee de beste van allemaal te zijn", mompelde Yevgeni Kafelnikov na zijn ontluisterende nederlaag in drie sets (6-4, 6-1 en 6-4) tegen de Slowaak Dominik Hrbaty. Ook Kristie Boogert kwam er niet aan te pas. De Oostenrijkse Barbara Schwartz timmerde de Nederlandse met 6-2 en 6-4 van de baan. "Het is ontmoedigend om voortdurend winners om je oren te krijgen", sprak Boogert na afloop. Sjeng Schalken is de laatste Nederlandse deelnemer op Roland Garros, dat vandaag pas zijn vierde dag beleeft.

( a d v e r t e n t i e s )