NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

Maarten Huygen
Een half uur heb ik gisteren gekeken naar B&W maar ook daar werd de naam niet genoemd. Welk bedrijf exposeerde nu dat bubbelbad, waaraan 23 bezoekers van een floratentoonstelling zijn gestorven? Een van de grootste epidemieën ter wereld van de veteranenziekte. Welke oen heeft de lauwe inhoud van een naburige brandslang in dat bad laten leeglopen? Die moest de gevaren toch kennen? Was de veroorzaker een groot en machtig bedrijf met goede overheidscontacten en dure advocaten? Of waren er meer bedrijven bij betrokken? Welke dan? In een Angelsaksisch land zou het binnen een uur na het nieuws al krioelen van de camera's voor de poort van zulke firma's.

Vergeleken bij de enorme aandacht voor de Bijlmerramp van afgelopen maanden is het verbazend hoe weinig tijd er is besteed aan de dodengolf die door het land waarde. En anders dan het neerstorten van het El Al- vliegtuig, had deze ramp voorkomen kunnen worden.

Pas nadat het vliegtuig op de Bijlmerflat was gevallen, heeft Boeing de motorophanging veranderd.

De piloten konden dus niet weten dat er twee motoren waren afgevallen. Ze wisten niet dat ze hun eigen dood en die van vele anderen zouden veroorzaken door volgens de instructies van toen de vleugelflappen uit te zetten.

De bubbelbadverkoper deed het juist niet volgens het boekje.

Het veteranenbacterie is al sinds de eerste massale uitbraak in Philadelphia in de jaren zeventig bekend. Met vette letters had er in zijn boekje moeten staan: vullen met vers, koud of heel heet water en regelmatig ontsmetten.

En hoe zat het met het toezicht van Volksgezondheid? De minister, mevrouw Borst, was net van plan de veteranenziekte van de lijst voor verplichte meldingen af te voeren. Als Kamerlid zou ik haar daar liever over willen ondervragen dan over het zoveelste onderzoek dat ze niet op de Bijlmerpatiënten zou hebben losgelaten.

Bij de inspectie of het gebrek daaraan gaat het om hardere feiten dan bij terechte, maar moeilijk te herleiden, gezondheidsklachten. Dat zo'n inspectie mogelijk is, bleek de afgelopen maanden. De ene besmetting na de andere werd ontdekt, in publieke zwembaden, in douches, in warmwaterinrichtingen. Ze hadden van hun kolossale fout geleerd. Maar voor de 233 al of niet overleden patiënten is het te laat.

'Bij ons gebeurt zoiets niet', dacht iedereen voor de ramp in Hoogkarspel. Die sfeer proefde ik ook bij de B&W van gisteravond.

S. Louw van de Consumentenbond mocht een minuutje praten over het mogelijke verhalen van de schade bij "een partij". Welke dan? Sonja wilde het niet weten en bracht al snel het gesprek op het uitglijden over een slablaadje bij Albert Heijn.

Die ongeïnteresseerdheid is te verklaren. Bij de uitbraak van de ziekte was alle aandacht gericht op de Bijlmer. Er was Kosovo. De doden vielen niet allen ineens zoals bij een vliegramp. De waterleidingbedrijven lieten snel weten dat ze niet aansprakelijk waren. Eigenlijk had niemand het gedaan.

Men wist de oorzaak niet. Er werd onderzocht of de instanties de ziekte snel genoeg hadden gemeld en dat bleek het geval. Toen de enquête- machine in volle gang was, kwam het nieuws dat de ramp mogelijk was veroorzaakt door een bubbelbad. Daarna bleef het stil. Je zou je een tweede enquête over zeseneenhalf jaar kunnen voorstellen. Waarom was iedereen toen zo laconiek? Er zijn nogal wat overlevenden en sommigen hebben blijvend letsel. Maar er is geen sprake van een onbekende lading die overlevenden onzeker maakt.

Geen geheimzinnigheid over mannen in witte pakken. Het bleef een medisch verhaal van mannen in witte jassen. De natuur was in Hoogkarspel haar gang gegaan.

Nee, Amerikaanse toestanden en forse schadeclaims kennen we niet in Nederland. De letselschade-advocaten zeiden gisteren bij B&W dat schade-uitkeringen beperkt zijn, want iedereen is goed verzekerd. Maar in de moderne samenleving hebben kleine fouten grote gevolgen. Goede schade-advocaten moeten organisaties scherp houden. En goede journalisten.