NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Deze week had Annemarie Jorritsma (48) haar eerste kabinetsvergadering als minister van Economische Zaken. Met de nieuwe ministerraad brainstormde ze over de regeringsverklaring en rustte daarvan uit in Friesland. Jorritsma woont met haar man in Bolsward en heeft een flat in Den Haag.

Woensdag 29 juli

Vanochtend vertrek ik om 07:15 uur (ja, het is echt vakantie) uit Bolsward om op weg te gaan naar de formateur. Onderweg slaap ik lekker door. Maar het gevolg is wel dat ik een paar uur later ietwat slaperig de horde camera's inkijk die bij de Eerste Kamer in slagorde staan opgesteld. Na het gesprek met de formateur moeten er natuurlijk uitgebreid foto's genomen worden van de beoogd premier met zijn twee vrouwelijke vice-premiers. Ik weet nog niet zo goed wat die functie precies voor mij gaat inhouden, maar het zal best hard werken zijn.

's Middags is daar de grote verrassing: weer een vrouw (of eigenlijk twee) op Verkeer en Waterstaat. Mijn opvolger heet Tineke Netelenbos. En er is nog een verrassing: Bram Peper op Binnenlandse Zaken. Dat wordt een interessante ploeg met vijf mensen uit Friesland, en maar liefst drie De Vries'en.

De vakantie van mijn echtgenoot is niet wat je er normaal van mag verwachten, maar we hadden er al mee gerekend. We wilden in ieder geval geen van beiden een herhaling van 1994: mijn man alleen weg en zijn vrouw er pas dagen later achteraan. En later ook weer alleen terug omdat vrouwlief eerder in Den Haag moest zijn. Daarom blijven we dit jaar in Friesland.

Donderdag

Het blijft toch vakantie, en dus ga ik iets later dan normaal van Bolsward naar Den Haag. Vandaag gaan we tijdens de fractie een beslissing nemen over de opvolging van Frits Bolkestein als fractievoorzitter. Jammer dat Frits er mee ophoudt, maar hij heeft als altijd een goed onderbouwde redenering. Unaniem kiezen we Hans Dijkstal tot zijn opvolger, en terecht. Een prima vice-premier en hij zal ook deze zware klus goed doen. Onderweg naar huis bedenk ik dat ik Hans door alle perscommotie niet eens gefeliciteerd heb. Dat moet ik zaterdag nog wel even inhalen!

Vanwege het slechte weer draag ik vandaag een rood pakje, maar op het ministerie maak ik iedereen wijs dat ik ze zo aan een 'rooie' minister wil laten wennen (grapje, Tineke!).

's Avonds spreek ik in Bolsward met 'mijn' staatssecretaris Gerrit Ybema, een oude bekende die gezellig bloemen voor me meeneemt. Wij kunnen straks op het ministerie gezellig Frysk praten.

Vrijdag

Tussen de bedrijven door heb ik ook nog tweeëneenhalve week golflessen gevolgd. En vanochtend is het dan zover. Na veel oefenen haal ik in de stromende regen mijn baanpermissie. Prima pro die Martin Wedema, echt om aan te bevelen. Ik kom thuis als een verzopen kat, om te ontdekken dat de kamer inmiddels in een bloemenzee is veranderd. De fax en telefoon staan niet stil. Om half tien bel ik Gerrit Zalm om een paar dingen te vragen. Ik bel hem uit bed. Niet bepaald een tactisch goed gekozen moment van mijn kant.

Ik maak de eerste afspraken met de ambtenaren van Economische Zaken. Ik zal op een flink aantal terreinen hard moeten leren, maar ach, een mens is daar nooit te oud voor.

's Avonds laat ik een werkelijk prachtig gerenoveerde Regenboog te water. Ik mag hem De Berenboog dopen. Drie keer raden uit welke branche de sponsor komt. En ik sluit de avond af met een vlootschouw bij de Sneekweek.

Zaterdag

Vandaag ben ik weer als eerste uit bed. Nu om op tijd in 't Spant te zijn voor de Partijraad. Dat moet wel op zaterdag, omdat de meeste van die fantastische VVD -vrijwilligers door de week hun gewone werk doen en hun vrije tijd opofferen.

Vandaag zwaaien we Frits Bolkestein officieel uit als partijleider en halen we Hans Dijkstal formeel binnen als leider van de VVD . Hans is terecht kritisch over het feit dat het kabinet nog tot na het reces moet wachten op het groene licht. De Kamer wenst namelijk niet eerder over de regeringsverklaring te debatteren.

De zaal heeft vragen over het regeerakkoord. Terecht. Want het akkoord is op zich goed, maar het wijkt hier en daar toch af van ons eigen verkiezingsprogramma. Dat krijg je met een coalitie.

Op Kasteel Groeneveld in Baarn geniet ik samen met de andere 'beoogde' VVD -bewindslieden van de lunch. Het is een zeer ervaren team met toch bepaald jeugdig elan. We kennen elkaar heel goed en hebben er ook vertrouwen in dat we het goed met elkaar kunnen vinden.

Harry, één van mijn twee chauffeurs van Verkeer en Waterstaat, brengt mij weer naar huis. Zijn voorlopig laatste rit naar Bolsward brengt toch wel wat weemoed naar boven. Voor hij mij ophaalde is Harry, zoals hij het altijd noemt 'een bakkie gaan doen' in het plaatselijke hotel De Wijnberg. Daar logeerden de heren altijd als er geen tijd meer was om gewoon naar huis te gaan.

Thuis vind ik stapels brieven, kaarten en veel bossen bloemen. Maar de avond is voor trouwe vrienden en een spannend potje bridge.

Zondag

Een echte zondagmorgen: heerlijk uitgeslapen, ik word 'pas' om 8:15 wakker. Ik kijk direct naar buiten, want vandaag gaan we varen in een open vletje. Wat ik zie valt niet tegen: flink bewolkt, maar nog wel droog. En dat geeft een prachtig vergezicht, die donkere wolken boven het wijde Friese landschap. Ik hou wel van zo'n typisch Hollands weertje, lekker onvoorspelbaar (arm KNMI ).

Varend op het vletje geniet ik met volle teugen. Het Sneekermeer ligt vol met schakeltjes, 470's en prachtige Regenbogen. Een gezellige speelse drukte die al snel uit het zicht verdwijnt als je het meer af bent. Dan is het heerlijk stil, ideaal om je hersens eens lekker leeg te maken en je te ontspannen. Het werkt echt verfrissend, ik kan het iedereen aanraden. De stilte wordt slechts doorbroken door de rondzwemmende meerkoetjes en de futen die met hun jongen spelend het water overgaan. Slechts zo nu en dan zien we een andere boot - het lijkt helemaal geen hoogseizoen.

's Avonds dwalen mijn gedachten vaak af naar de dag van morgen. De eerste vergadering van het nieuwe kabinet speelt door mijn hoofd. Hoe zou die verlopen en welke problemen moeten tijdens het constituerend beraad worden opgelost? En hoe zou het bij EZ zijn? Eigenlijk wel een gek gevoel dat je van de ene op de andere dag verplaatst wordt en allemaal andere mensen om je heen krijgt. Andere chauffeurs, secretaresse, kamerbewaarder - allemaal nieuwe gezichten om te leren kennen en namen om te onthouden.

Maandag

Om 6:00 uur gaat de wekker - wat blijft vroeg opstaan toch vervelend. Dan begin ik maar met mijn maandagochtendritueel: bedenken wat ik deze week weer ga aantrekken én of die kleren ook thuis liggen. Daarna alles in een kledingzak pakken en natuurlijk mijn papieren niet vergeten. Even snel koffiezetten voor meneer Timmermans (mijn nieuwe chauffeur) en ik ben op weg. Met schitterend weer rijden we over de Afsluitdijk. Daar worden we ingehaald door Hayo Apotheker en zo gaat het colonnegewijs naar Den Haag.

Daar aangekomen blijk ik mijn ritueel weer eens niet goed te hebben uitgevoerd. Mijn bruine pak dat ik had willen aantrekken blijkt nog in Bolsward te zijn. Dan maar mijn rode pak aantrekken - ach, dat is weer eens een wat andere kleur tussen dat donkerblauw en grijs.

In de RVD zaal gekomen, start het constituerend beraad. Slechts de beoogde ministers zijn daar aanwezig. Natuurlijk mag ik over de gesprekken aldaar niets zeggen. Na afloop ga ik samen met Tineke Netelenbos even naar Kapper Jacques (even reclame maken?) en dan via het Binnenhof naar het paleis Noordeinde. Daar worden de negen nieuwe ministers beëdigd.

Met Tineke samen gaat het vervolgens richting Verkeer en Waterstaat voor de overdracht. Dat is echt de laatste handeling voor een vertrekkend minister en dat bezorgt me toch wel even een beetje pijn in mijn maag. Ik heb bij V en W immers een prima tijd gehad. Maar goed, van V en W naar EZ waar Hans Wijers me al op staat te wachten. Ook Gerrit Ybema is er al. Na de formele overdracht praten we even bij over een paar actuele EZ -zaken.

Samen met Chris Breedveld (directeur voorlichting) ga ik naar het kennismakingsrondje met de pers. De belangstelling is groot: radio, TV , schrijvende pers en zelfs buitenlandse pers zijn volop aanwezig. Dus het is non-stop vragen beantwoorden. Veel interviewers willen het hebben over de rol als vice-premier. Els Borst had daar een leuke omschrijving voor: we weten nog niets, maar we durven alles. Maar goed, het blijft natuurlijk altijd wel 'n beetje een diffuse rol.

Na de interviews blijf ik nog even wat nakletsen en vertrek daarna gauw naar mijn flat. Mijn echtgenoot belt nog even; hij heeft een lekkere vakantiedag op het water gehad. Hij heeft onze oudste dochter aan de lijn gehad die door Maleisië aan het trekken is en aan de telefoon allemaal goede verhalen had over hoe heerlijk het daar is.

Dinsdag

Mijn eerste echte werkdag op EZ . Mijn nieuwe secretaresse kende ik gelukkig al - het is een geweldige meid. We spreken even de gang van zaken door. En ondertussen blijven de bloemstukken maar binnenkomen - dat maakt het kantoor een stuk gezelliger. Want eerlijk gezegd was het een beetje kaal. Hans Wijers had zelf wat kunst 'georganiseerd', waarvan alleen het schilderij van F. Boom nog even mag blijven hangen. Toch zien de muren er wel fris uit - pas geschilderd om de sigarenrook weg te werken. Helaas heb ik triest nieuws voor de schilders, de vergrauwing zal door mijn sigaretten al weer snel toeslaan.

Om twaalf uur is er een korte bijeenkomst in de hal van EZ waar Gerrit Ybema en ik iedereen toespreken die niet op vakantie is. Daarna is het handjes schudden en kennismaken. Her en der zie ik een bekend hoofd, maar de meeste gezichten zijn nieuw voor me.

Vanaf half twee is de eerste echte ministerraad. Ik zit op een andere plaats, recht tegenover Wim Kok. De premier is behoorlijk aan vakantie toe; vanaf mijn plaats zie ik zelfs een gesprongen adertje in zijn oog. Ik vrees dat Rita hem de afgelopen maanden nauwelijks gezien heeft. Goed dat ze er de volgende week samen even tussenuit gaan.

De eerste inbreng van Tineke als minister van V en W geeft me heel even een raar gevoel. Het is vreemd als je iemand anders hoort spreken over de onderwerpen die je zelf vier jaar lang hebt verdedigd. Tijdens de ministerraad probeer ik alvast één van mijn goede voornemens uit: mijn lichaamstaal beheersen. Gezicht in de plooi houden en niks non-verbaals. Gelukkig is iedereen kort van stof en to-the-point, waardoor we om 18:00 klaar zijn. Heerlijk; géén avondvergadering en dus gauw even naar huis bellen of het zin heeft om naar Bolsward te rijden. Helaas is er niemand thuis. Later hoor ik dat hij al aan de vers gerookte paling zat om weer een prima dag varen af te sluiten.

Woensdag 5 augustus

Op kantoor aangekomen, blader ik snel de kranten door en bel ik Ina (mijn vorige secretaresse). Er is goed en slecht nieuws. Mijn favoriete schilderij kan mee naar EZ , maar 'mijn meiden' zijn zoek. De prachtige foto van mijn twee dochters is ergens tussen V en W en EZ in een Bermuda Driehoek terechtgekomen. Niemand weet waar die foto is. Hopelijk komt hij snel boven water, want ik kan ze echt niet missen.

Aangezien we vanmiddag Ministerraad hebben, ga ik die even voorbereiden. Daar zal vooral gebrainstormd worden over de regeringsverklaring.

Direct daarna is het tijd om kennis te maken met Frans Engering, directeur-generaal voor Buitenlandse Economische Betrekkingen. Ik ken Frans al jaren, dus dat gesprek loopt heel vlot. En natuurlijk even bijpraten met Arthur van den Brink die het Bewindsliedenoverleg gaat voorbereiden en begeleiden.

Op het Plein in het zonnetje werklunchen met Rein Bemer, directeur-generaal voor Economische Structuur. Dan op naar de Ministerrraad. Dat was een interessant gesprek - ik kan daar niet te veel over verklappen, maar de 25ste hoort u het resultaat. Eigenlijk is het wel jammer dat zo'n gesprek niet uitgezonden wordt, want het is zeer spannend en afwisselend. De één filosofisch, de ander praktisch - elke keer boeit het me weer hoe mensen van zeer verschillende politieke kleur toch een gemeenschappelijke visie kunnen formuleren. En aan visie is absoluut geen gebrek. Zij die zeggen dat in dit kabinet weinig verbeeldingskracht zit, slaan de plank behoorlijk mis.

Na afloop weer heerlijk de dijk over naar Bolsward. Bij Hoorn begint het prettige 'Friese' landschap met zijn mooie wijde verten en rustige wegen. Lekker ontspannen kom ik thuis. Na een rustige avond kruipen we vroeg onder de wol, want morgen moet ik weer vroeg op. Dan begint de laatste Ministerraad voor ons weekje vakantie. Ik hoop dat we morgen snel de laatste probleempjes kunnen oplossen - eigenlijk heb ik daar wel alle vertrouwen in. Ik krijg er sowieso een steeds beter gevoel bij. Ik kan bijna niet wachten op de volgende 'gewone paarse dag'. Laat die maar snel beginnen. De uitdaging is aangenomen.

( a d v e r t e n t i e )

Domicilie,
voor wie zich vestigt in het buitenland.