NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

HANS BEEREKAMP
Nog voordat hij de hoofdrol in Titanic speelde, was Leonardo DiCaprio al een fenomenaal nieuw idool: vorig jaar in Cannes deed de fotowinkel in de Rue d'Antibes al betere zaken met de verkoop van kiekjes van Leonardo dan met die van The Spice Girls.

Het begon min of meer in 1993. Toen werd de achttienjarige DiCaprio na een maandenlange casting uitverkoren voor de hoofdrol van een elfjarige (!) in This Boy's Life, de verfilming door de Schot Michael Caton-Jones van de memoires van Tobias Wolff over een ongelukkige jeugd in de jaren vijftig. Hij trok met zijn moeder mee naar het verre westen, met als eindstation een dromerig stadje in de staat Washington, met de omineuze naam Concrete. Daar hertrouwt de moeder (Ellen Barkin in de filmversie) met een op het eerste gezicht niet als sadist herkenbare hopman (Robert De Niro), die alles in het werk stelt om, mede via de padvinderij, van zijn stiefzoon een echte vent te maken.

In het acteerduel met De Niro op zijn gemeenst en agressiefst laat DiCaprio al zien ook tegen acteergeweld opgewassen te zijn. Jarenlang kon DiCaprio teren op de roem in kleine kring die deze commercieel niet bijster succesvolle, maar evenmin onopgemerkt gebleven kleine film hem bezorgde.

Achteraf blijkt This Boy's Life, die ook even de Nederlandse bioscoop aandeed (in tegenstelling tot nu in de videotheek zeer goed lopende DiCaprio-films als The Basketball Diaries en Total Eclipse), een sleutelfilm te zijn, zowel door de doorbraak van een superster - DiCaprio speelde eerder in televisieseries (Parenthood en Growing Pains) en de hoofdrol in de obscure horrorfilm Critters 3 (1990) - als door de exemplarische bijdrage van De Niro: diens vulkaanachtige filmimago van in extreem geweld uitbarstende beheersing kwam buiten de films van Scorsese nooit zo goed tot zijn recht als in de rol van DiCaprio's stiefvader.

This Boy's Life, (Michael Caton-Jones, VS 1993), zaterdag, Ned.3, 20.33-22.29u.