NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door een onzer redacteuren
ROTTERDAM, 30 MAART. Opnieuw toonde de oermens Gianni Romme zich een kannibaal op het ijs. Na de vijf kilometer werd vannacht ook de wereldtitel op de tien kilometer zijn prooi.

Romme gaf de afsluiting van het WK afstanden extra glans door z'n eigen wereldrecord te verbeteren met zesenhalve seconde: 13.08,71. Nadat hij zijn tegenstander Kjell Størelid bijna op anderhalve ronde had gereden, liep er wat slijm over zijn kin. Het was geen teken van uitputting. Breed lachend hief Romme zijn handen omhoog met een blik van ongeloof, of hij wilde zeggen: hoe is toch mogelijk dat ik zo hard rijd. ,,Op naar de twaalf minuten'', sprak hij na afloop vrolijk. En verder: ,,Volgend seizoen wil ik me ook als allrounder bewijzen. Ik heb Ids Postma al verteld dat ik met hem de strijd aanga.''

De innige omhelzing met coach Henk Gemser was het laatste beeld op het netvlies van dit gedenkwaardige schaatsseizoen waarin vijftig keer een nieuw wereldrecord werd verbeterd. Romme, die voor een ontroerend tafereel zorgde door in plaats van een ereronde een doodzieke meegereisde supporter in een rolstoel over het ijs te duwen, had de Nederlandse eer hooggehouden op een toernooi, waar de rest van de deelnemers uit 's werelds schaatsland nummer één het een beetje lieten afweten. De benen wilden nog wel, de geest na een slopend seizoen niet meer.

Het fenomeen wereldrecord heeft het afgelopen weekeinde in het langebaanschaatsen zijn magische klank verloren. Op de 500 meter vrouwen na, sneuvelden alle beste mondiale tijden, negen in getal. Het behalen van de titels was ondergeschikt aan het verleggen der grenzen. De deelnemers waren het er over eens dat het einde nog lang niet in zicht is. Alle wereldrecords lijken onwaarschijnlijk scherp, maar het vormt het begin van een nieuwe ontwikkeling. De tijdperk van de klapschaats is nog pril. De kwaliteit van schaats en ijs kan nog beter. En de rijders zullen hun trainingen moeten aanpassen. ,,Tot nog toe was onze trainingsopbouw vooral gebaseerd op conditie en souplesse, nu zullen we ook meer aan onze snelheid moeten werken'', besefte Rintje Ritsma die de tien kilometer aan zich voorbij liet gaan. Na Gianni Romme op de vijf kilometer en Gunda Niemann op de drie kilometer was het op de Canadese wonderbaan aanvankelijk vooral de Japanner Hiroyasu Shimizu die voor een mijlpaal zorgde door als eerste schaatser op de 500 meter onder de 35 seconden te rijden. De student uit Tokio weegt 65 kilo en is slechts 1.62 meter lang.

Hij ging op jonge leeftijd schaatsen om zijn astma-klachten te overwinnen. Met zijn katachtige slag vloog Shimizu als een kanonskogel over het ijs naar 34,82 seconden. Op de 1.000 meter was hij de eerste die onder de 1.10 reed (1.09,83), maar hij werd nog overtroffen door de Canadees Jeremy Wotherspoon (1.09,67) en zijn landgenoot Sylvain Bouchard die in zijn laatste race het wereldrecord bracht op 1.09,60. De aankomende civiel ingenieur uit Quebec, die als jongetje werd geïnspireerd door olympisch kampioen Gaetan Boucher, zette daarmee de kroon op zijn loopbaan. Hij hield er een ,,onvoorstelbaar mooi gevoel'' aan over, maar zag geen reden op zijn beslissing terug te komen om te stoppen. Jan Bos werd op de 1.000 meter vierde. De wereldkampioen sprint schaatste voor het eerst onder de 1.10.

Op de 1.500 meter zorgde Adne Søndral net als op de Winterspelen voor spektakel. Ook hij brak een barrière met de onwaarschijnlijke tijd van 1.46,43. ,,Al regent het hier records, als je de beste tijd achter je naam hebt staan, geeft dat altijd een heel apart gevoel'', aldus de Noor. Bleef hij in Nagano Ids Postma nog voor dankzij een misslag van de Fries, nu was zijn suprematie overtuigend. Postma bleef steken op 1.47,08. Maar Jan Bos gaf aan dat de rek er voor Postma nog lang niet uit is. ,,Als Ids zijn bochten weet te verbeteren kan hij in de toekomst 1.45 rijden.''

Postma was aan het einde van zijn Latijn en gaf toe dat Søndral hem nu echt had verslagen. ,,De revanchegedachte speelde nog wel door mijn hoofd. Maar ik had geen macht meer'', aldus de allroundkampioen. De uitgebluste Rintje Ritsma moest zelfs Roberto Sighel nog laten voorgaan.

Gunda Niemann won na de drie kilometer ook de langste afstand bij de vrouwen. Ze realiseerde de vijf kilometer in de nieuwe wereldrecordtijd van 6.58,63. Carla Zijlstra pakte op deze afstand brons en dat was de enige medaille die een Nederlandse vrouw veroverde tijdens deze uitsmijter van het seizoen. Het betekende voor haar een kleine genoegdoening van een mager schaatsjaar.

Voor Marianne Timmer was het WK afstanden in Calgary één toernooi te veel. De nog jonge olympische kampioene op de 1.000 en 1.500 meter had last van ,,slappe benen'' en kon haar gouden medailles niet waarmaken. Op de 1.000 meter stond ze met een achtste plaats ver in de schaduw van de Amerikaanse Chris Witty die 1.14,96 op de chronometers liet afdrukken. Na de 500 meter van vrijdag overwoog Timmer al om af te haken. Op dat moment had ze misschien naar haar lichaam moeten luisteren. Op de 1.500 meter kwam ze niet toevallig ten val. Anni Friesinger snelde op die afstand naar een nieuw wereldrecord: 1.56,95. Niemann (tweede) en Pechstein zorgden opnieuw voor een volledig Duits ereschavot.

Na de vijf kilometer bij de mannen werd het niet waarschijnlijk geacht dat het wereldrecord op de tien kilometer moeiteloos gebroken zou worden. ,,Deze baan is tot de drie kilometer geschikt voor supertijden, daarna gaat de ijle lucht in je nadeel werken'', voorspelde Bob de Jong. De stayer uit Leimuiden zou ongelijk krijgen.

Zelf verbeterde hij zijn persoonlijk record en won hij net als in Nagano een zilveren medaille. Gianni Romme liet vervolgens iedereen weer versteld staan met het gemak waarmee hij zijn eigen wereldrecord aan flarden reed.

Afgezien van de lawine wereldrecords, heeft het WK afstanden afgelopen weekeinde aangetoond dat de toekomst van het schaatsen in een dergelijke opzet moet worden gezocht. Een tamelijk flitsend, gevarieerd programma met niet al te veel ritten per afstand en weinig dweilpauzes zorgden voor een boeiend schouwspel waarin 163 persoonlijke records werden verbeterd. Dat de ijsmeester van de ijsovaal ook nog eens op een bijzondere manier kon polijsten was een extra aantrekkelijke bijkomstigheid die bijna vraagt om een jaarlijkse terugkeer van het schaatscircus in Calgary.

Titels en records

Mannen
500 m: Shimizu (Jap) WR: 34.82
1.000 m: S. Bouchard (Can) WR: 1.09,60
1.500 m: Søndral (Noo) WR: 1.46,43
5.000 m: Romme (Ned) WR: 6.21,49
10.000 m: Romme (Ned) WR:13.08,71

Vrouwen
500 m: LeMay (Can)
1.000 m: Witty (VS) WR: 1.14,96
1.500 m: Friesinger (Dui) WR: 1.56,95
3.000 m: Niemann (Dui) WR: 4.01,67
5.000 m: Niemann (Dui) WR: 6.58,63

Zie ook:
Op zoek naar het grote geld in de schaatssport (30 maart 1998)

Schaatsers wacht ontnuchtering na olympische roes (23 februari 1998)

Goud Pechstein op 5.000 m vrouwen in wereldrecordtijd (20 februari 1998)

Waarom LeMay morgen de 1.000 m niet zal winnen (18 februari 1998)

Nederlands goud, zilver en brons op olympische 10 km (17 februari 1998)

Schaatsgoud voor Timmer en Postma (16 februari 1998)

Noor troeft Nederlandse favorieten af op 1.500 m (12 februari 1998)

Duitse suprematie op de 3.000 meter (11 februari 1998)

Nederland zet de schaatswereld op z'n kop met strips (9 februari 1998)

Spelen openen met rituelen (7 februari 1998)

Schaatsploeg begint Spelen met blessures (4 februari 1998)