NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze redacteur ERIK OUDSHOORN
ROTTERDAM, 28 MAART. In een seizoen dat hij Nederlands, Europees en wereldkampioen werd kreeg Hein Vergeer van de schaatsbond een vergoeding van 25.000 gulden. Een bruto bedrag waar de fiscus nog een deel van opeiste. Dat was twaalf jaar geleden.

Voor de absolute toppers zijn de tijden inmiddels drastisch veranderd. Een basissalaris van de KNSB alsmede premies uit de sponsorpot én het prijzengeld dat de Internationale Schaats Unie (ISU) beschikbaar stelt, bezorgen de schaatselite een goed belegde boterham. Ids Postma is de grootverdiener. Hij schaatste dit seizoen al ruim een kwart miljoen gulden bijeen, exclusief KNSB-basissalaris (70.000 gulden) en de premies die hij dit weekeinde verdient.

De schaatssport is nadat Veldkamp en Ritsma verder gingen in privé-ploegen de afgelopen drie jaar in toenemende mate geprofessionaliseerd. Hoofdsponsor Aegon is bereid flink te investeren in de rijders. Volgend seizoen zouden de toppers die een reclamecontract hebben met het verzekeringsconcern in totaaal tussen de vijf en zeven ton kunnen verdienen. Maar behalve Aegon, co-sponsor Deloitte & Touche, en Sanex, privé-sponsor van Rintje Ritsma, heeft het bedrijfsleven zich nog niet op de sport van de lange ijzers gestort.

Hoewel vanaf volgend seizoen in bescheiden omvang wordt toegestaan dat rijders nog een derde, persoonlijke sponsoruiting op hun pakken mogen dragen, lijkt het erop dat Aegon geen grotere concurrentie hoeft te vrezen van gesponsorde teams. Ondanks alle olympische successen is vooralsnog het tegenovergestelde het geval. Bart Veldkamp zoekt naarstig naar een nieuwe geldschieter. Falko Zandstra moest stoppen met schaatsen omdat zijn sponsor afhaakte nadat hij er niet in slaagde de aansluiting met de wereldtop te herstellen.

Sponsorploegen lijken voorlopig uit den boze. ,,Schaatsen is nog altijd alleen een wereldsport in Nederland'', stelt Hein Vergeer. ,,De aanwas van toppers in het buitenland blijft uiterst mager.'' Volgens de adviseur in relatiemarketing zou het juist de redding kunnen betekenen voor het internationale hardrijden wanneer sponsorteams met schaatsers uit verschillende landen meer erkenning kregen.

Maar dan wel ingebed in een goede structuur. Vergeer: ,,De ISU zou de World-Cupwedstrijden moeten opwaarderen. Dit evenement dient een cyclus te worden met een flitsend programma. De mensen willen niet meer zes uur lang op tv naar voornamelijk oninteressante ritten kijken, zoals onlangs op het WK allround. Je kunt de wereldbekerwedstrijden verrijken met aantrekkelijk prijzengeld en koppelen aan een competitie voor teams. Aan het einde van het seizoen zouden de WK afstanden als finale kunnen fungeren. Dán heb je iets te bieden aan het bedrijfsleven.''

Veldkamp was in de ogen van Vergeer al op de goede weg. De Hagenaar nam de Canadese mijlspecialist Neal Marshall op in de ploeg, maar moest de samenwerking om financiële redenen verbreken. ,,Zijn gedachte was goed. Zo zou je bedrijven kunnen aantrekken die er belang bij hebben in verschillende landen reclame te maken. Misschien dat de ISU hierin moet investeren om het schaatsen te redden. De schaatsunie zou dan ook reclame-uitingen op de pakken moeten toestaan. Op de allroundkampioenschappen kun je in een verkort programma weer met landenploegen werken.''

De stilist van de jaren tachtig kan zich niet voorstellen dat Gianni Romme en Marianne Timmer nu de mogelijkheid hebben om hun gouden medailles te gelde te maken in een eigen ploeg. ,,Er zijn door Nederlanders zoveel medailles gewonnen. Ze springen er niet echt uit. Dat was anders met Yvonne van Gennip in 1988. Zij heeft toen met drie gouden medailles commercieel gezien veel laten liggen.''

,,Als je op de Spelen veel goud verovert, moet je daar wat mee kunnen doen. Al win je ze op het onderdeel knikkeren. Ze zeggen weleens dat het schaatsen mondiaal geen grote bekendheid heeft, maar Johann Olav Koss werd in 1994 door het Amerikaanse magazine Sports Illustrated wel uitgeroepen tot sportman van het jaar. In samenhang met zijn activiteiten voor UNICEF heeft hij daarna veel geld verdiend.''

Rijders die ondanks de goede financiële regelingen bij de bond toch nog heimelijk dromen van een eigen alternatieve ploeg, moeten zich volgens Vergeer niet blindstaren op Rintje Ritsma. ,,Commercieel gezien is hij een geval apart. Gezien zijn uitstraling vormt Rintje een uitstekende synergie met het produkt Sanex. Rintje komt over als een eerlijke Nederlandse gozer met een goede kop. Hij kan prima tegen zijn verlies. Daarom ben ik ervan overtuigd dat het missen van gouden medailles op de Spelen geen enkele afbreuk heeft gedaan aan zijn commerciële waarde. Hij is juist niet slecht uit Nagano teruggekomen.''

Ritsma wordt beschouwd als de eerste Nederlandse schaatsmiljonair, maar maakt verreweg de meeste onkosten op het gebied van de begeleidingsstaf, ijsfaciliteiten en reizen. Het kostenaspect vormt voor veel schaatstoppers een barrière om zich los te weken van de bond. Een sponsor moet toch een slordige twee miljoen gulden op tafel kunnen leggen en nog eens hetzelfde bedrag investeren in ondersteunende reclame.

Niettemin hebben juist sponsorploegen de bond gedwongen een andere koers te varen. Vergeer: ,,Door de jaren heen droegen veel schaatsers een steentje bij aan het huidige werkklimaat. Het begon natuurlijk bij Ard Schenk. Maar zelfs Hilbert van der Duim, met al z'n fratsen, heeft de bondsbestuurders aan het denken gezet. In een eindejaarsoverzicht van de televisie had hij destijds tot verbijstering van die mensen ineens een muts op met de naam Labello (middel tegen schrale lippen, red.). Op oudejaarsdag kwam voorzitter Quarles van Ufford met nog een bestuurder in ons trainingskamp in Inzell aan Hilbert vertellen dat hij was geschorst. We hebben toen vreselijk gelachen. Op nieuwsjaarsdag vertrokken ze weer. Hilbert reed gewoon het EK.''

Vergeer begeleidde de afgelopen tien jaar Yvonne van Gennip, Ben van der Burg, Leo Visser en Falko Zandstra. Nu is hij alleen nog de zaakwaarnemer van Elfstedentocht-winnaar Henk Angenent. ,,Na de Spelen zijn er wel weer schaatsers naar me toegekomen met het verzoek of ik ze wilde helpen. Maar het past niet meer zo in mijn huidige werkzaamheden. Angenent is natuurlijk een speciaal fenomeen. De Elfstedentocht heeft hem geen windeieren gelegd. Zijn zakelijke activiteiten worden aangepast aan zijn persoonlijkheid. Hij is geen entertainer zoals Erik Hulzebosch. Maar een eerlijke Hollandse boer. Daar moet je niet moeilijk over doen want dan kom je niet geloofwaardig meer over. Wat Angenent doet met de Greenery is niet alleen gericht op publiciteit. Aanvankelijk zagen ze het niet zo in hem zitten, maar nu is men tevreden over hoe hij zich presenteert als ambassadeur van spruitjes en veeteelt.''

Hein Vergeer heeft zich als schaatser altijd ten doel gesteld om via zijn sportloopbaan een maatschappelijke carrière op te bouwen. Hij behaalde het HAVO-diploma en volgde diverse cursussen. Na werkzaam te zijn geweest in een ijzergroothandel trad hij in dienst bij All Weather Sports, destijds importeur van Puma, waar hij het bedrijfsleven leerde kennen. Na een samenwerking met Ron Mulder had hij vijf jaar een eigen bedrijf dat relatiemarketing koppelde aan (sport)evenementen. Zo was hij betrokken bij de opening van de Amsterdam Arena. Nu heeft hij samen met Sander van Weerdenburg een adviesbureau voor relatiemarketing.