NIEUWSSELECTIE  
  KORT NIEUWS  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

Door onze sportredactie
NAGANO, 20 FEBR. De Duitse Claudia Pechstein heeft vanmorgen de vijf kilometer schaatsen voor vrouwen gewonnen in 6.59,61, een wereldrecord.

Zij was vierhonderdste seconde sneller dan haar landgenote Gunda Niemann, die in de rit ervoor met 6.59,65 haar eigen wereldrecord van vier jaar geleden in Calgary met vier seconden verbeterde. Het was voor het eerst dat op deze afstand onder de zeven minuten werd gereden. De Nederlandse schaatssters haalden het erepodium niet. Barbara de Loor reed een indrukwekkende race, waarin zij bijna vijftien seconden van haar persoonlijke record afhaalde. Ze bleef nog geen zeventiende seconde van het brons verwijderd. Tonny de Jong werd vijfde, Carla Zijlstra zesde.

De Nederlandse schaatsploeg keert maandag met een recordaantal van elf medailles - vijf goud, vier zilver en twee brons - naar huis terug.

Na de Amerikanen zijn ook de Canadese ijshockeyers vanochtend uitgeschakeld. Weer waren de Tsjechen daaraan debet. Dol van vreugde wierpen zij zich op hun doelman Dominik Hasek, die in de shootouts alle vijf de Canadese penaltyshots had gestopt. De shootouts waren nodig om de beslissing te brengen toen het na de drie reglementaire periodes en een verlenging nog steeds 1-1 stond.

Tsjechië speelt zondag de finale tegen Rusland, dat vanmiddag in de andere halve finale Finland met 7-4 versloeg.

De Italiaanse skister Deborah Compagnoni heeft vanmorgen goud gewonnen op de reuzenslalom. Zij hield ook goud over aan Albertville (Super G) en Lillehammer (reuzenslalom). Met het wereldrecord van Claudia Pechstein op de vijf kilometer en voor de verandering een erepodium zonder Nederlanders eindigde de laatste schaatsdag van de Olympische Spelen in Nagano. Barbara de Loor, Tonny de Jong en Carla Zijlstra konden vanochtend het recordaantal medailles dat Nederland op de Winterspelen heeft gewonnen niet verder opschroeven. Met elf plakken - vijf goud, vier zilver en twee brons - keert de schaatsploeg maandag terug naar huis. Als eerste schaatsster doorbrak Gunda Niemann in de M-Wave vandaag de grens van zeven minuten. Met haar wereldrecord van 6.59,65 was ze bijna vier seconden sneller dan haar oude wereldrecord, dat ze vier jaar geleden in Calgary vestigde. Maar in de daaropvolgende en laatste rit was haar landgenote Claudia Pechstein vierhonderste van een seconde sneller, 6.59,61. Net als vier jaar geleden bij de Winterspelen in Lillehammer won de Europese kampioene allround op de vijf kilometer goud. Niemann legde zich er schouderophalend bij neer, de Kazachstaanse Ljudmila Prokasjeva eindigde op ruime afstand van het Duitse duo als derde.

In 1992 had Geir Karlstad bij de mannen op die afstand nog genoeg aan een tijd van 6.59,97 om de gouden olympische medaille te winnen. Voor een gouden medaille bij de vrouwen op de vijf kilometer was vandaag een snellere tijd nodig. Hoewel de Winterspelen van Albertville slechts zes jaar geleden zijn, reed Karlstad nog in een ander schaatstijdperk: hij bewoog zich voort op gewone schaatsen en reed op een buitenbaan.

Bij de Nederlandse vrouwen zorgde Barbara de Loor met haar vierde plaats voor een aangename verrassing. Volgens critici had ze niks te zoeken in Nagano. Ze kwalificeerde zich vlak voor de olympische Spelen op het nippertje voor de 1.500 meter en kreeg pas een week geleden te horen dat ze vandaag op de vijf kilometer mocht starten, om het aantal beschikbare startplaatsen op te vullen. Op de metrische mijl werd ze maandag 22ste.

De Loor reed vandaag een indrukwekkende race en moest de laatste drie ronden vechten om over de streep te komen. Ze haalde bijna vijftien seconden van haar persoonlijke record af en beroofde Zijlstra van het Nederlands record.

De Loor bezorgde Nederland bijna de twaalfde olympische medaille. Ze was nog geen zeventiende verwijderd van brons. ,,Ik had helemaal niet op een podiumplaats gerekend. Ik heb mezelf bijzonder verrast. Ik wist wel dat ik onder mijn persoonlijk record reed, maar dat ik daar zo dik onder zou gaan had ik niet verwacht.''

Tonny de Jong, die in Nagano met maagkramp zestiende werd op de 3.000 meter en achttiende op de 1.500 meter, leverde vandaag met een vijfde plaats haar beste prestatie. Ook zij verbeterde haar persoonlijk record, met iets meer dan anderhalve seconde. ,,Ik ben blij dat ik nu een goede race heb gereden. Dat was op de 1.500 en 3.000 meter niet het geval.'' De Jong had veel waardering voor de race van De Loor, die op de vijf kilometer vrijwel nooit voor De Jong en Zijlstra eindigt. ,,Dat was ongelooflijk. Zij heeft de race van haar leven gereden, een superrace'', zei De Jong, terwijl op de achtergrond in de Japanse ijshal het Duitse volkslied klonk.

Ook op haar derde en laatste Winterspelen stond Zijlstra met lege handen. Ze moest de teleurstelling over haar zesde plaats weghuilen, net zoals ze dat had gedaan na haar negende plek op de drie kilometer. Het hele seizoen voelde ze zich niet prettig in de kernploeg allround van Sijtje van der Lende. Liever was ze verder gegaan met Aart van der Wulp, die één seizoen de vrouwenploeg begeleidde maar te licht werd bevonden. ,,Op weg naar de Spelen heb ik stabiele factoren om me heen nodig. Met weer een nieuwe trainer aan het olympische seizoen beginnen was voor mij niet goed.'' Zijlstra (28) beslist pas in de zomer of ze doorgaat met schaatsen. De Jong (23) en De Loor (23) gaan door maar zouden volgend seizoen graag in één ploeg zitten met de mannen, in de verwachting dat in die combinatie de sleutel tot het succes ligt. In tegenstelling tot Zijlstra hebben zij geen problemen met bondscoach Van der Lende. De Loor en De Jong zien hoe de sprintmannen en -vrouwen met elkaar optrekken. Die vierden voor Nederlandse begrippen ongekende internationale successen. Jan Bos werd vorige maand wereldkampioen sprint en won in Nagano zilver, Marianne Timmer bekroonde haar bliksemcarrière als sprinter in Japan met goud.

Langs de baan stonden de Nederlandse sprinters elkaar de afgelopen twee weken toe te juichen, terwijl ook de allrounders van bondscoach Henk Gemser zichtbaar met elkaar meeleefden. Bij de vrouwen van Sijtje van der Lende ontbreekt het saamhorigheidsgevoel. ,,Mijn ervaring is dat een ploeg met jongens altijd leuker is '', zei De Jong. ,,Een voorbeeld: als je voor de wedstrijd te gespannen bent, weten ze met een paar opmerkingen de spanning bij je weg te halen.'' De Loor: ,,Ik ben iemand die van harmonie houdt en ik streef ernaar om lol te hebben met z'n allen.''

In de kernploeg is die lol dit seizoen ver te zoeken, maakte De Loor duidelijk. ,,Ik zou beter presteren als er net als bij de sprinters een teamspirit zou zijn.'' De Loor sprak eigenlijk met frisse tegenzin over de strubbelingen in de kernploeg, want in de M-Wave had ze de race van haar leven gereden.