NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

MARISKA GRAVELAND
Mike Figgis heeft een zwak voor flikkerend neon, het licht dat zoveel valse beloftes maakt. In Leaving Las Vegas (1995) scheen het op het gezicht van dronkelap Nicholas Cage en hoertje Elisabeth Shue, in Stormy Monday gloeit het op de straten van Newcastle.

Bijna elke film van Figgis werpt een schaduwzijde op een ogenschijnlijk succesvol wereldje. In het indrukwekkende Leaving Las Vegas werd het misleidende imago van het gokparadijs gebruikt om een dieptreurig levensverhaal te vertellen: een alcoholist besluit om zich daar dood te drinken. Figgis stelde de corruptie binnen het politiekorps aan de kaak in de sterke thriller Internal Affairs (1990). In het minder geslaagde Mr. Jones speelt Richard Gere een manisch-depressieve vrouwenversierder, wat in ieder geval een gewaagde combinatie genoemd mag worden.

In zijn debuut Stormy Monday leunt Figgis meer op sfeervolle plaatjes. Vele schimmige zakendealtjes worden gesloten in louche jazztenten, waar een Poolse avant-garde-jazzband er lustig op los toetert. Popster Sting speelt een opmerkelijke rol als clubeigenaar, maar valt in oude gewoontes door in de nachtelijke uurtjes aan zijn bas te plukken. Melanie Griffith acteert zo als zij dat al vele malen heeft gedaan: een bimbo with brains, met een lijzig voorkomen, die onherroepelijk in smerige zaakjes verwikkeld raakt.

De aanstichter van al het kwaad is een Amerikaanse zakenman, in de rol van de immer gegroefde Tommy Lee Jones, die de Engelse kolenstad aandoet om de 'Amerikaanse week' in te luiden. Vervolgens raakt de stad bezaaid met stars and stripes, parades en gigantische ballonnen van Pepsi-flessen. Met deze identiteitscrisis van de stad als achtergrond ontrolt zich een complexe en ietwat geforceerde thriller.

Merkwaardig genoeg heeft Figgis zijn status als eigenzinnig regisseur, die hij verworven heeft met Oscar-winnaar Leaving Las Vegas, recentelijk verspeeld met de miskleun One Night Stand. Hierin vertelt hij over de rug van een op sterven liggende aids-patiënt een ongeloofwaardig verhaal over vreemdgaan. Figgis is de neon-gloed duidelijk even uit het oog verloren.

Stormy Monday (Mike Figgis, 1988, Eng). Ned.1, 23.26-0.55u.