NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S e l e c t i e

PIETER STEINZ
Puristen prefereren zijn veel strakkere en stijlvolle debuut Reservoir Dogs (1992), maar het was Pulp Fiction waarmee Quentin Tarantino binnen één seizoen veranderde in de coolste filmregisseur van de jaren negentig. De 31-jarige vertegenwoordiger van de Nouvelle Violence slaagde er met zijn geraffineerde gangstervierluik in om zowel de cinefiel als de liefhebber van gewelddadige actiefilms enthousiast te krijgen. Pulp Fiction won in 1994 de Gouden Palm, kreeg een Oscar voor Original Screenplay, en werd vorig jaar door de lezers van het Britse filmblad Empire zelfs gekozen tot beste film aller tijden.

Geen wonder dat Tarantino's stijl (humoristische dialogen, geweld met een knipoog en goed verwerkte filmcitaten) door een hele nieuwe generatie (onafhankelijke) filmmakers gekopieerd is. Maar of ze nou Barry Sonnenfeld (Get Shorty) heten, of Gary Fleder (Things to Do in Denver When You're Dead), niemand benaderde het niveau van Pulp Fiction. Zelfs Tarantino niet, want alle projecten waarmee hij zich de afgelopen drie jaar als regisseur, acteur of scenarioschrijver bemoeide (Four Rooms, Destiny Turns on the Radio, From Dusk Till Dawn) werden artistieke en commerciële flops.

Pulp Fiction, dat deels door Tarantino in Amsterdam werd geschreven (let op de dialogen in het begin!), heeft meer te bieden dan de kijker in één keer tot zich kan nemen. Alleen al de cast van de vier onderling samenhangende, maar niet chronologisch vertelde verhalen lijkt een verzamelplaats van hip Hollywood: Keitel, Thurman, Stoltz, Roth, Walken, Bruce Willis (op een leuke manier out of place in een film zo vol dialogen), en natuurlijk John Travolta, wiens hernieuwde victorie na jaren van hondse producties begon met de rol van de laconieke huurmoordenaar Vincent Vega. Zijn gesprekken met Samuel L. Jackson, over o.m. de horreurs van friet met mayonaise, behoren tot de hoogtepunten van de film; terwijl zijn discodansje met Uma Thurman - een parodie op zijn grootse successen in Saturday Night Fever - bij elke herhaling hilarischer wordt.

Pulp Fiction (Quentin Tarentino, 1994, VS), BRTN1, 23.25-1.52u.