NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

GIJSBERT VAN ES
Annemarie Oster is onlangs op de koffie geweest bij Albert Mol (goh, leeft die nog?). Ze doet er verslag van in Vara's TV-magazine deze week. Vier pagina's lang rommelen Oster en Mol in de oude doos. Vroeger, toen de Nederlandse tv maar twee zenders kende, was het Avondje AVRO veruit favoriet. De quiz Wie van de Drie was een absolute topper, mede dankzij de stoute grapjes van Albert Mol en de koele ironie van Annemarie's vader, Guus Oster (nee, die is dood).

Vroeger, toen... Om half zeven ging de televisie aan. Dan gingen we testbeeld kijken, met kleurenfoto's van juffrouwen die aan een roos roken en door een tennisracket keken, gevolgd door de klok. Om kwart voor zeven Pipo de Clown, om zeven uur een kort NTS-journaal, waarna het Grote Genieten kon beginnen.

Hoe zou dat zijn, ruim 25 jaar later, de hele avond naar Nederland 1 kijken? De hele avond? Ja, de hele avond. Dus niet zappen? Nee, niet zappen. Ook niet bij de reclame en Rondom Tien? Nee, dan ook niet.

Het leek me spannend voor een wisselend bewolkte avond in juli. Ik leende de kat van de buren, trok het touwtje uit de brievenbus en stofte het theelicht af.

Nu, vijf uur later, kan ik niet anders zeggen: het was een prachtige avond. Onder normale omstandigheden zou ik niet hebben gekeken naar Voetbalkrexxx, een quiz die wordt gepresenteerd door Tom van 't Hek. Er blijken in Nederland mannen rond te lopen met een bijna beklemmend parate kennis van de voetballerij. Transfersommen van vage spelers uit de jaren zeventig, uitslagen van obscure, te Heerenveen gespeelde wedstrijden - het rolt eruit als de tafel van twee. Milde afwijkingen en lichte handicaps staan doorgaans borg voor spannende televisie, zo ook in dit KRO-spelletje.

Met Rémi van der Elzen, na het NOS-journaal, had ik het de afgelopen weken nooit langer dan vijf minuten uitgehouden, maar haar jongste werkstuk deed me de stekker van de telefoon eruit trekken. Van der Elzen is bezig met een langlopende serie portretten van zichzelf tegen de achtergrond van sterren als Liesbeth List, Julien Clerc en Patty Harpenau.

Op deze avond is Leah Rabin haar decor, de weduwe van de vermoorde Israelische premier. Ik las het vorige week al in mijn AVRO-bode en ik schrok me rot. Van der Elzen en de weduwe Rabin, twee eigengereide tantes - dat wordt matten. En jawel, het werd matten, in een tweekamp die op alle fronten werd gewonnen door mevrouw Rabin.

Van Rémi van der Elzen kan worden gezegd dat zij zich een sportief verliezer toonde. Zelfs de meeste ontluisterende momenten hadden de eindmontage gehaald. Een nijdige mevrouw Rabin zette Rémi genadeloos op haar nummer toen ze middenin een serieus betoog geheel ongepast in de lach schoot. Rémi raakte vervolgens verstrikt in haar eigen gebrek aan Engelse spreekvaardigheid toen ze de boel probeerde recht te breien.

Kort daarop wilde Rémi, in een omhaal van woorden, weten of de massaliteit van de rouw om Yitzhak Rabin niet op gespannen stond met de individuele rouwverwerking van de weduwe. Mevrouw Rabin liet de ijspegels van het scherm spatten. ,,Dat is een rare vraag. In die vraag ligt twijfel besloten aan de echtheid en oprechtheid van mijn verdriet.'' En hup, daar moest Rémi weer zoete broodjes bakken om te voorkomen dat ze op de keien werd gesmeten.

De genadeklap in deze Van der Elzen-show werd uitgedeeld door zoon Yuval Rabin, die - ondanks een toezegging - de volgende dag niet kwam opdagen om samen met Rémi het graf van zijn vader te bezoeken. Rémi liet de kijker raden naar de oorzaak van Yuvals afwezigheid. Ik vermoed dat mevrouw Rabin de avond tevoren haar zoon had ingefluisterd: ,,Ga niet naar die dame uit Nederland; die stelt zulke rare vragen.'' En toch was Rémi van der Elzen niet de sukkel van deze lange, gezellige avond. Dat was een controleur van de Vierdaagse in Nijmegen, in het NOS-journaal, die moest toezien op een zedelijk verloop van dit wandelfestijn. Het reglement van orde schrijft nette liedjes en decente kleding voor. En wel hierom, sprak de controleur: ,,Als er in een liedje geslachtsdelen voorkomen, dan zijn er heel veel mensen die zich daaraan irriteren.'' Blote buiken en blote bh's werden gesommeerd het T-shirt onmiddellijk weer aan te rekken. Een Britse toerist werd staande gehouden met de woorden: 'Not in dat naakt lijf.' Daartegen afgezet deed Rémi het zo slecht nog niet.