NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur MARK HOOGSTAD
ROTTERDAM, 10 JULI. Wat doet een sportman wiens prestatie onopgemerkt is gebleven omdat de Nederlandse televisie het heeft laten afweten? Die huurt een bioscoop in het centrum van zijn geboortestad, nodigt pers, vrienden en bekenden uit en geeft even na elf uur 's ochtends het sein om de videoband te starten. ,,Welkom. Ik wil jullie vandaag graag laten zien dat ik een waardig gevecht heb neergezet. Veel plezier.'' Bokser Don Diego Poeder veroverde ruim drie weken geleden de wereldtitel in het cruisergewicht, de klasse tot 86,183 kilogram, van de World Boxing Union (WBU). In het casino van het indianenreservaat Mashantucket in de Amerikaanse staat Connecticut versloeg de 25-jarige Rotterdammer zijn negen jaar oudere tegenstander Terry Ray uit Amerika. Daarmee trad Poeder in de voetsporen van landgenoot Regilio Tuur, de zakenman drie jaar geleden de eerste Nederlander was die een wereldtitel in de wacht sleepte.

Boksminnend Nederland moest het nieuws over de krachtsexplosie van Poeder uit de kranten vernemen. Nederlandse televisiezenders weigerden de prijs te betalen die de Amerikaanse sportzender ESPN verlangde in ruil voor de beelden. Een onterechte beslissing, zo vond Poeder. Want het treffen met Ray was het beste van de negentien profpartijen die hij inmiddels achter zijn naam heeft staan. ,,Ik heb daar laten zien dat ik voor niemand meer bang hoef te zijn. Ook in een gevecht over twaalf ronden blijf ik op de been.''

Poeder maakte van de nood een deugd. Na overleg met zijn begeleiders besloot de olijke reus om de videobeelden, inclusief reclame-onderbrekingen, op het witte doek te vertonen. ,,Om iedereen de kans te geven om mee te genieten van mijn succes.'' Of, in de woorden van promotor Peter Blommaert, om getuige te zijn van een gevecht dat de vergelijking met 'Rocky 1, 2, 3 en 4' moeiteloos kan doorstaan.

De eerste belangstellenden verzamelen zich rond half elf voor de deuren van bioscoop Pathé in het hart van Rotterdam. Het zijn vertrouwde gezichten, dezelfde gezichten die zich laten zien zodra ergens in de stad - in een sporthal in Crooswijk of in het World Trade Center - een boksgala op het programma staat. Sinds de dagen van wijlen Bep van Klaveren beschouwt Rotterdam zich als de onbetwiste boksstad nummer één en wee degene die daar aan durft te twijfelen. Die kan, indachtig de woorden van Van Klaveren, ,,een peer voor z'n murf krijge''.

De toegang is gratis. Alle kosten komen voor rekening van Blommaert en diens Amerikaanse compagnon Stan Hoffman, die speciaal voor de gelegenheid is komen overvliegen vanuit New York. Zelf arriveert Poeder, gestoken in een reusachtige tuinbroek, in het gezelschap van zijn familie. Hij schudt wat handen, deelt een paar handtekeningen uit en spoedt zich vervolgens naar Zaal 2 waar de lichten inmiddels zijn gedimd.

Tussen de ruim tweehonderd vrienden en bekenden bevinden zich ook enkele toeschouwers die, gelet op de verwonderde blikken in hun ogen, een uur eerder vermoedelijk nog nooit van de naam Don Diego Rivelino Alfredo Poeder hadden gehoord. Het deert hen niet. Deze buitenkans laten zij zich niet ontnemen. Met een zak popcorn en een beker cola - verkrijgbaar tegen inlevering van een gratis verstrekte bon - wringt een van hen zich in het pluche. ,,Zo, eens kijken wat die jongen kan.''

Poeder begint zijn titelgevecht overweldigend. Met een serie klappen en stoten drijft hij zijn tegenstander al meteen in de eerste ronde in het nauw. Het publiek reageert enthousiast. ,,Yes! Hit him!''. Opgezweept door de aanmoedigingen verlaat Poeder na afloop van de tweede ronde zijn zitplaats op de eerste rij en meldt hij zich bij de microfoon. ,,En? Hoe vinden jullie het? Niet gek, hé?''

Tegen het einde van de vijfde ronde schiet Poeder opnieuw uit zijn stoel als op de videobeelden te zien is hoe hij tegen de vlakte gaat na een uithaal van de Amerikaan. Het was een ongeoorloofde stoot, zo haast de wereldkampioen te verklaren. Geplaatst nadat de scheidsrechter tussenbeiden was gekomen en daardoor ongeldig. ,,Als ik had gewild, had ik op dat moment kunnen stoppen en was ik tot winnaar uitgeroepen. Maar ik wilde hem op eigen kracht verslaan.''

In de tiende ronde besluit Poeder het gevecht met een linkse hoek. ,,A beauty'', tettert de Amerikaanse commentator. De arbiter staakt het duel en roept de Nederlander uit tot winnaar. Wanneer het licht in de zaal aangaat, treden Hoffman en Poeder op de voorgrond. De eerste heft een lofzang aan, de tweede volstaat met een vraag aan het publiek. ,,Nou? Ben ik wereldkampioen of niet?''

Of Poeder een gewoonte gaat maken van de filmvoorstellingen lijkt niet uitgesloten. Managers Blommaert en Hoffman hopen nog deze week bekend te kunnen maken tegen wie hun pupil binnenkort in de ring verschijnt. Plaats van handeling blijkt een groot struikelblok. Poeders voorkeur gaat vanzelfsprekend uit naar Rotterdam, maar de kans dat die wens in vervulling gaat is klein. ,,In Duitsland en in Zwitserland lonkt het grote geld'', weet Blommaert.