NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  
S e l e c t i e

DIRK LIMBURG
Soms heeft de TROS een gelukkige hand bij het vinden van tv-komedies. In de begindagen van de soap op de Nederlandse televisie bracht deze omroep ooit de Amerikaanse persiflage op het genre Soap (,,Confused? You will be after watching this episode.''). En ook uit het Engelse aanbod weet de TROS wel eens pareltjes weg te slepen zoals Chef!, met de Engelse verbale geweldenaar Lenny Henry als zwarte kok in een luxe restaurant (momenteel in de herhaling op zaterdagmiddag).

Vanavond is het eerste deel te zien van de Engelse komedie 10%ers met acteur Clive Francis als baas van een theateragentschap. De titel slaat op het percentage dat de artiesten blijkbaar van hun gage moeten afdragen. De komende weken laat de TROS de zeven afleveringen van de tweede reeks zien die vorige zomer door de Engelse zender ITV werden uitgezonden.

Het kantoor van theateragent Dominic Eden is steeds het startpunt van de verwikkelingen. Eden wordt bijgestaan door een aantal agenten die natuurlijk typetjes zijn. Onder meer een snelle jongen van deze tijd, een geroutineerde Amerikaan en een keurige dame van middelbare leeftijd. Ook de domme receptioniste ontbreekt niet. Dat geeft de scriptschrijvers de gelegenheid voor snelle dialogen en biedt ze de kans op afwisseling door de gebeurtenissen rond wisselende personen te centreren.

Een volgend ingrediënt waarmee komische situaties worden geschapen is door steeds een andere cliënt van het agentschap naar voren te halen. In een van de leukere afleveringen uit deze serie is dat een oudere artiest die in een hotel overlijdt in de armen van een vrouw die niet de zijne is. Dominic Eden wil hem de postume vernedering besparen en twee van zijn medewerkers, Atin (gespeeld door Benedict Taylor) en Tony, laten zich door hem omkopen om het lijk te halen. Ze komen een tijdje later met een grote doos net uit de lift gestapt als Dominic toevallig de vrouw van de overleden man uitlaat. Zij weet nog van niks en Tony en Atin weten niet wie zij is.

Na deze wat voor de hand liggende scène gaan de twee mannen het lijk fatsoeneren. Atin walgt en zegt: ,,Ik kan geen lijk aanraken. Het is net als toen ik kind was en mijn hamster doodging. Alleen met de slatang van mijn moeder durfde ik hem in de vuilnisbak te gooien. Daarna moest ik vijf jaar doen alsof ik geen sla lustte.'' En even later: ,,Als ik met de doden had willen werken, was ik wel bij Radio 1 gegaan.''

Het lijk van de artiest wordt keurig in de kleren gehesen en de politie krijgt te horen dat hij tijdens een bespreking op kantoor is overleden. Als een rechercheur later belt om opheldering te vragen over de condoom met bananensmaak die de man droeg, weet Dominic zich daar uit te redden en de eer van de man en het aanzien van zijn agentschap te redden.

Het is allemaal niet briljant en het haalt zeker niet het niveau van Chef! en andere Britse klassiekers, maar het is in ieder geval onderhoudend. Het spelen met verschillende verhaallijnen wordt goed gedaan. Als Tony en Atin op weg gaan naar het hotel om het lijk te halen, neemt de andere ontwikkeling je zo in beslag dat je verrast wordt door de doos waarmee ze uit de lift komen.

Ned.2, 20.23-20.52u.