NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze redacteur MARK HOOGSTAD
PARIJS, 29 MEI. Een clown met een racket en een reputatie stond gisteren in het middelpunt van de belangstelling op de Open Franse tenniskampioenschappen. Jeffrey Tarango, een 28-jarige excentriekeling uit de Verenigde Staten met de roepnaam Jeff, was verantwoordelijk voor een bizarre wedstrijd en voorzag zijn gehoor na afloop van een nieuwe definitie van de tennissport. ,,Een kruising tussen schaken en boksen. Het is zowel een fysieke als een mentale krachtmeting.''

Tarango stond in de tweede ronde tegenover Thomas Muster, de Oostenrijkse gravelspecialist die het toernooi in 1995 op zijn naam schreef. Het duel ontaardde in een lachwekkende vertoning waarin de Amerikaan de hoofdrol voor zich opeiste maar waarin de zege voor Muster was. In een poging zijn tegenstander te intimideren zocht Tarango zijn toevlucht tot de psychologische oorlogvoering. Daarbij liet hij geen middel onbenut. ,,Fysiek kon ik hem niet verslaan omdat hij meer traint dan ik'', zo verklaarde de nummer 74 van de wereld zijn gedrag op de baan.

Al in de allereerste game riep Tarango umpire Mike Morrissey van diens stoel om te beoordelen of een bal in of uit was geslagen. Het bleek de voorbode van een reeks grollen die Muster langzaam tot wanhoop dreef. Tarango imiteerde zijn motoriek, vertraagde het spel waar mogelijk en ging in de derde set over tot onderhands serveren. Muster reageerde attent op de onverhoedse zet en benutte het punt. De overige plaagstoten beantwoordde hij door geregeld naar zijn voorhoofd te wijzen en meewarig het hoofd te schudden.

Hoogtepunt van Tarango's treitercampagne was de imitatie van Musters traditionele gekreun zodra hij de bal retourneert. ,,Zijn gekreun werd een echo in mijn hoofd'', zei Tarango. ,,Het werd me te veel. Hij kreunt als hij een bal slaat, hij kreunt als ik een bal sla en hij kreunt als de bal in de lucht is. Hij kreunt eigenlijk altijd.''

Veel hielp het allemaal niet. Tarango verloor met 7-5, 1-6, 6-2 en 6-1, maar was na afloop allerminst onder de indruk van zijn nederlaag. Als een groot kampioen verliet hij de baan. Hij zwaaide naar het publiek, deelde gretig handtekeningen uit en verdween na een diepe buiging onder luid applaus in de catacomben. Na afloop verdedigde Tarango zijn strategie. ,,Hij gunde mij geen kans en ik gunde hem geen kans. Zo gaan dingen soms. Ik heb vandaag gestreden voor wat ik waard was.''

Muster kon geen waardering opbrengen voor het gedrag van zijn opponent. De als vijfde geplaatste Oostenrijker, zelf ook niet populair bij zijn collega's, weigerde om Tarango na afloop de hand te drukken. Toen de Amerikaan vervolgens met uitgestoken hand op zijn bedwinger afkwam, keerde Muster hem de rug toe en maakte hij een afwerend gebaar.

In zorgvuldige bewoordingen hekelde Muster na afloop zijn kwelgeest. ,,We kennen de geschiedenis van Jeff. Iedereen weet dat hij geen gemakkelijke jongen is. Maar voor dergelijk gedrag bestaan geen excuses. Wat hij vandaag deed heeft weinig met tennis te maken. Dat ik hem geen hand gaf, was mijn beslissing en voor wie de wedstrijd heeft gezien geen verrassing.'' Tarango op zijn beurt veegde de vloer aan met Muster nadat hij de verplichte persconferentie opende met een uitdagende uitnodiging aan het adres van de Oostenrijkse journalisten (,,Go ahead. Let's hear Austria first''). ,,Waarschijnlijk is zijn enorme ego aangetast. Als hij niet in het voetlicht staat, is hij ontevreden.''

Tarango heeft de mimiek van een circusartiest en doet in veel opzichten denken aan John McEnroe, de Amerikaan die naast een briljante techniek over een grote mond beschikte. Tarango plooit na elke misser zijn gezicht in een masker vol ongeloof. Met wijdse armgebaren bespeelt hij vervolgens zowel tegenstander als publiek.

Twee jaar geleden zorgde hij voor grote opschudding door op Wimbledon van de baan te lopen in zijn partij tegen de Duitser Alexander Mronz. Psycho was het oneens met een beslissing van de umpire, de Fransman Bruno Rebeuh die zich volgens Tarango bovendien schuldig maakte aan corruptie. Na een hoogoplopende woordenwisseling weigerde hij verder te spelen. In het tumult dat daarop volgde koos Tarango's Franse vrouw de zijde van haar echtgenoot door Rebeuh een oplawaai te verkopen. Zijn optreden kwam Tarango op een forse geldboete te staan en op een eenjarige uitsluiting van het toernooi.

Sinds het incident in Londen gaat Tarango door het leven als bad boy. Overal waar hij zijn gezicht laat zien, wordt hij achtervolgd door zijn imago. ,,Mensen zeggen altijd dat Jeff gestoord is, dat Jeff gemeen is. Dat ben ik niet. Ik ben juist rationeel, een intelligent persoon die niet zonder reden aan de bel trekt'', sprak hij destijds verontwaardigd op Wimbledon. Gisteren herhaalde hij die woorden. ,,Mijn reputatie achtervolgt mij. Maar dat zal mij er niet van weerhouden om hard te vechten en elke wedstrijd te winnen.''

Tarango wil de gebeurtenis in Londen liefst zo snel mogelijk vergeten. Maar gisteren kon hij het niet nalaten om de naam van Rebeuh te laten vallen toen hem gevraagd werd naar zijn verstandhouding met Muster. ,,Ik heb niets tegen hem, maar vrienden zijn we niet. Ik ga niet met hem uit eten. Wie weet is hij wel bevriend met Bruno Rebeuh.''

Voor het eerst in zijn achtjarige profloopbaan heeft Jan Siemerink de derde ronde bereikt van de Open Franse kampioenschappen. De Nederlander was gisteren te sterk voor de Spaanse qualifier Salvador Navarro, 6-1, 6-7 (1-7), 6-1 en 6-2. Morgen speelt Siemerink tegen de Australiër Mark Philippoussis.

Carlos Moya werd gisteren uitgeschakeld. De Spaanse nummer negen van de plaatsingslijst, vier maanden geleden verliezend finalist bij de Australian Open, moest zijn meerdere erkennen in landgenoot Albert Portas, 6-4, 4-6, 7-5 en 6-3. Daarmee verdween de vierde geplaatste speler uit het toernooi. Eerder werden Alberto Berasategui, Goran Ivanisevic en Tim Henman al uitgeschakeld.