NIEUWSSELECTIE  
  KORTE BERICHTEN  
  RADIO & TELEVISIE  
  MEDIA  

S c h a k e l s

Door onze correspondent HANS VAN DER LUGT
TOKIO, 22 MEI. Zuid-Korea tegen Japan is als Nederland tegen Duitsland. Een voetbalwedstrijd tussen naijverige buurlanden met een beladen geschiedenis wegens de Japanse annexatie van Korea begin deze eeuw. Ook een groot deel van de Zuidkoreaanse fans gisteravond in Tokio bij de oefenwedstrijd tussen Japan en Zuid-Korea is een erfenis van deze relatie: kinderen van Koreanen die destijds gedwongen in Japan werkzaam waren en hier zijn gebleven.

Eén van hen was de Koreaanse zangeres Juri Park die voor aanvang van de wedstrijd het Zuidkoreaanse volkslied zong. ,,Ik kreeg tranen bij het zien van zoveel Zuidkoreaanse vlaggen'', zei ze na afloop. ,,Ik ben blij dat ik als derdegeneratie Koreaanse in Japan mijn Koreaanse naam ben blijven gebruiken.'' Sommige Koreanen veranderen hun naam of nemen de Japanse nationaliteit aan om makkelijker te functioneren in de Japanse samenleving.

Maar nu moeten beide landen de handen ineenslaan voor de organisatie van de eerste wereldkampioenschappen in Azië. Het salomonsoordeel van de FIFA dat beide landen dwingt tot samenwerking, is in feite het resultaat geweest van de sterke rivaliteit. Beide landen hadden zich kandidaat gesteld voor de Aziatische primeur in 2002 en streden fel om de gunsten van de FIFA-bestuursleden. De FIFA kwam tot de conclusie dat een afgewogen keuze niet meer mogelijk was en veroordeelde de kandidaten tot elkaar: een gezamenlijke organisatie waarom noch Japan, noch Zuid-Korea had gevraagd.

Begin dit jaar zei slechts tien procent van de Zuidkoreaanse bevolking en 37 procent van de Japanse de gezamenlijke organisatie een goed idee te vinden. Woordvoerder Ryo Nishimura van het Japanse organisatiecomité vindt dit niet vreemd: ,,Nederland en België hebben zich van begin af aan gezamenlijk kandidaat gesteld voor de Europese kampioenschappen. Zuid-Korea en Japan hebben gewoon tijd nodig om aan het nieuwe idee te wennen.''

Onder nauwgezette leiding van de FIFA zijn een aantal praktische zaken inmiddels geregeld. Zo wordt de openingswedstrijd in Zuid-Korea en de finale in Japan gespeeld en komt er één embleem. Verder zijn er aparte mascottes en luidt de officiële volgorde van de landennamen bij het evenement 'WK Korea/Japan'. Omdat bij gezamenlijke organisatie vanzelfsprekend ook de inkomsten uit kaartverkoop zijn gehalveerd terwijl de organisatiekosten niet verhoudingsgewijs dalen, heeft de FIFA deze maand besloten beide landen de totale opbrengst hieruit te laten behouden. ,,Het percentage wordt nooit officieel bekendgemaakt, maar normaal houdt de FIFA een groot deel van dit geld zelf'', zegt Ryo Nishimura.

De FIFA heeft beide regeringen gevraagd voor ongehinderd verkeer tussen beide landen te zorgen. Voor buitenlandse teams en officials zal dat geen probleem opleveren, maar Zuidkoreanen zelf kunnen momenteel niet naar Japan zonder een visum aan te vragen bij de Japanse ambassade. Japanners kunnen daarentegen maximaal twee weken zonder visum als toerist naar Zuid-Korea dankzij een eenzijdig besluit van dat land. Woordvoerders van beide regeringen zeggen desgevraagd dat de kwestie ,,in onderzoek'' is. Een tweede gevoelig punt is de vraag of de Japanse keizer de openingswedstrijd in Zuid-Korea zal bijwonen. Een woordvoerder van de Zuidkoreaanse ambassade in Tokio vroeg zich desgevraagd hardop af of ,,we niet uit beleefdheid een uitnodiging zouden moeten versturen''. Hij voegde er echter direct aan toe dat ook deze kwestie nog ,,in onderzoek'' is.

Terwijl beide landen evenwicht zoeken in de organisatie, hebben op voetbalgebied de Zuidkoreanen in ieder geval de overhand. In 54 wedstrijden won Zuid-Korea 32 maal, Japan slechts negen keer en eindigden dertien wedstrijden onbeslist. Bovendien heeft Zuid-Korea zich al driemaal voor de wereldkampioenschappen gekwalificeerd en Japan nimmer. Lang zag het er gisteravond in Tokio naar uit dat Zuid-Korea weer een overwinning op de erelijst kon bijschrijven. Ondanks een Japans veldoverwicht scoorde Zuid-Korea in het begin van de tweede helft uit een hoekschop. Japan had tot die tijd een aantal halve kansen gehad maar faalde in de afwerking. De redding kwam aan het einde toen een Japanse aanvaller in het strafschopgebied werd neergehaald. Drie minuten voor tijd wees de Thaise scheidsrechter resoluut naar de stip: 1-1.

De Zuidkoreaanse fans reageerden hun ergernis over de gelijkmaker slechts af door hun waaiers op het veld te gooien. Het enige misbaar van Japanse kant tijdens de wedstrijd waren fluitconcerten toen de Zuidkoreanen het tot twee keer toe in hun hoofd haalden om de bal achterin heen en weer te spelen, nadat de voorsprong eenmaal was bereikt. In een uitverkocht stadion zonder hekken of oproerpolitie verdampten alle diplomatieke woorden over 'bilaterale moeilijkheden' en creëerden ruim vijftigduizend voetballiefhebbers een volksfeest. De Japanse ultra's achter het doel wezen de weg met een gigantisch spandoek waarop het jaartal 2002 stond en Zuid-Korea en Japan die elkaar de hand schudden.