Foto: Evelyne Jacq

Marischka Borgman (32)
beroep: afgekeurd (voorheen begeleidster verstandelijk gehandicapten)
gewicht: >100 kg

,,Al twee jaar wacht ik op een maagband en ik wil er eigenlijk niet meer over praten, want dan moet ik de ingreep weer verdedigen. Mijn vriend vindt het afschuwelijk dat ik die operatie onderga, want hij is bang dat ik verander. Dat ik niet meer mezelf ben en te veel van de operatie verwacht. Mijn lichaam zit hem niet in de weg; hij heeft nog nooit iets gezegd over mijn dik zijn, nog nooit een flauw grapje of een andere toespeling. Maar voor mij is het alles of niets. En ik heb nu gekozen voor álles. Ieder moment kan ik opgeroepen worden. Daardoor voel ik me vrijer. Ik heb zelfs een piercing laten doen en ik zorg er altijd voor dat ik goed gekleed ben, dat ik er leuk uitzie.

,,Ik ben altijd dik geweest. Al vanaf mijn geboorte ben ik bij wijze van spreken op dieet geweest. Jaar in, jaar uit. En dan nog eens, het hele jaar door. Ik ben ook onder behandeling geweest voor boulimia nervosa in de eetkliniek Jelgersma in Oegstgeest. Niets helpt. Het Riagg heeft ook niet veel voor me kunnen doen. Al mag ik dat niet te hard zeggen, want ik ga er nog wekelijks op gesprek. Alleen door een magnetiseur ben ik me beter gaan voelen en beweeg ik me vrijer. De operatie moet de rest doen.

,,Daarna wil ik graag m'n motorbewijs gaan halen en als het een mooie zomer wordt hoop ik eindelijk weer eens op een terrasje te kunnen gaan zitten. Nu loop ik met afgewend hoofd voorbij omdat ik weet: ik pas toch niet in dat stoeltje en als ik dan opsta, zul je zien dat ik het stoeltje per ongeluk meeneem en dat het hele terras dan lacht, om mij, omdat ik zo dik ben.''