Foto: Evelyne Jacq

Jananda Spithoff (31)
beroep: werkzaam in de thuiszorg
gewicht: 119 kilo

,,Vroeger dacht ik bij alles: ik probeer het niet eens. Ik was een stil grijs muisje dat ergens achter weggedoken zat. Totdat ik vier jaar geleden gevraagd werd om mee te doen in een promotieteam country line dansen. Dansen op muziek zonder partner maar wel met een groep. Ik was een keer meegegaan met een collega (anders zou ik de drempel niet over durven) en het sloeg aan. Als ik dans, vergeet ik dat ik dik ben. Lekker wiegen met mijn heupen. Maar als er een officieel tenue aan te pas komt, word ik er weer mee geconfronteerd. Vlak voor de Europese kampioenschappen stond ik huilend voor mijn team - ik was gewoon te dik om zo'n country-blouse in mijn spijkerbroek te proppen. Zij brachten de oplossing aan: een blouse met gaten wijd over mijn broek waardoor je de bijzondere riem wel kunt zien, maar de rest niet. Ik werd vijfde op een individuele dans. Toen heb ik wel even staan janken.

,,Ik ben nog nooit zo goed in conditie geweest. Ik heb suikerziekte gekregen door mijn overgewicht en moet daarvoor insuline spuiten. Nu spuit ik minder omdat ik zo veel beweeg en ook een beetje ben afgevallen.

,,Mijn zoon heeft ook last van overgewicht. Als hij zich niet goed voelt, herken ik de vraag naar eten. 'Wegeten' bestaat echt, door het eten vergeet je de wereld om je heen, maar ach, wat is de wraak zoet. Ik straf mezelf nu niet meer als iemand een opmerking maakt. Ik antwoord gewoon: 'Zeg, dank je wel, ik was het even vergeten dat ik dik was.' Vroeger was ik van ellende gaan eten, en veel.''