De Tweede Kamer heeft een lijst gemaakt met ruim dertig onderwerpen waarover ze van de departementen extra informatie wilde ontvangen. In jargon worden deze thema's aangeduid als ‘beleidsprioriteiten'. Uitgangspunt hierbij zijn de vragen: wat willen we bereiken en wat hebben we bereikt?

Maar slechts in eenderde van de gevallen hebben de ministeries de vragen van de Kamer ook kunnen beantwoorden.

In de andere gevallen lukte het ministeries niet om achter de gevraagde in formatie te komen, of er waren bijvoorbeeld geen criteria waarop prestaties konden worden gebaseerd.

In ruim 10 procent van de gevallen gaf een ministerie geen antwoorden zonder opgaaf van redenen. De Algemene Reken kamer vindt dit het meest teleurstellend, omdat hiermee het nieuwe begrotingsbeleid door diverse ministeries nog maar weinig serieus lijkt te worden genomen.

De Algemene Rekenkamer heeft overigens ook kritiek op de Tweede Kamer. De Kamerleden stelden te algemene vragen, die veelal weinigzeggende antwoorden opleverden. Daarom beveelt de Rekenkamer aan om voortaan naar concrete doelstellingen en cijfers te vragen.

Opmerkelijk is dat het ministerie van Financiën, dat verantwoordelijk is voor het nieuwe begrotingsbeleid, op z'n twee ‘beleidsprioriteiten' geen antwoord geeft.

Zo wilde de Tweede Kamer een meerjarige raming hebben over belastingen en premies. Maar minister Zalm geeft daarop geen antwoord, zonder opgaaf van redenen. Ook het ministerie van Volksgezondheid doet het niet goed. Vragen over geneesmiddelen en de wachtlijsten blijven in het jaarverslag van het ministerie onbeantwoord, eveneens zonder dat daarvoor een reden wordt gegeven.

Op het oog eenvoudige ge gevens blijken in de praktijk ook niet te leveren. Zo lukt het het ministerie van Onderwijs niet om gegevens over de schooluitval te leveren. Volgens minister Hermans zijn deze er wel, maar deze zijn nog niet be trouwbaar genoeg. Maar hij laat wel weten dat eraan wordt gewerkt.

Vaak leveren de ministeries ook geen gegevens omdat ze daarvoor afhankelijk zijn van derden. Zo had de Kamer aan de minister van Binnenlandse Zaken vragen gesteld over de politiesterkte, maar deze zijn niet te beantwoorden doordat de 25 politieregio's de gegevens niet kunnen aanreiken. Het feit dat onduidelijk was hoeveel politie-agenten ons land heeft, bracht de vorige minister, VVD'er Dijkstal, in de problemen. Er wordt nu gewerkt aan het zogeheten ‘politiebeleid-informatiesysteem'.

Relatief goed doet het ministerie van Economische Zaken het. Op de meeste van de vragen over vier terreinen worden gegevens geleverd. Maar dit kan deels worden verklaard uit het feit dat deze gegevens ook relatief eenvoudig zijn te leveren. Zo werd bij het ICT-beleid gevraagd of het is gelukt 40 tot 45 ondernemingen te huisvesten in de zogeheten Twinning-Centers, waarin startende ondersteuning krijgen.

Zie ook:

Handreiking verantwoorden over beleid, hierin geeft de Rekenkamer praktische tips voor een goede manier van verantwoorden (pdf-formaat). (Met name bedoeld voor de medewerkers van departementen die met begrotingen hebben te maken.)