Waterval

In Active Worlds zijn standaard-elementen aanwezig: muren, stukken straat, ramen, bomen, bloemen, watervallen en fonteinen waarmee je net als met legostenen je eigen universum kunt scheppen. Tijdens het bouwen staat mijn Avatar te kijken hoe er stukken muur en platte platen met een helder blauwe textuur door de lucht bewogen worden, dat doe ik door ze aan te klikken en via de pijltjestoetsen te bewegen. Een week later heb ik een huis op een waterval gemaakt, waar je alleen kunt komen door tussen twee vlammen door te vliegen. Er bouwen duizenden mensen met mij, sommige kopen samen stukken land: een lege wereld met een aantal Avatars erbij. Er is van alles te zien: virtuele klaslokalen, auto's, mensen met hoofden als ogen, mechanisch bewegende dieren, tempels, de toren van Babel. Er is van alles te horen: het geluid van ritselende gordijnen, getjirp van krekels, popsongs - afhankelijk van waar je je bevindt. Door op borden te klikken kun je websites of homepages van medebewoners bekijken. Sommige borden bevatten animaties. Er zijn werelden waarin je spelletjes kunt doen. Je kunt mee op toer met een gastvrouw of heer. Je kunt naar een picknick of een dansfeest, een VJ-party of rondwandelen in de beeldentuin gemaakt door studenten van de Cincinnati Universiteit. Er is een Paul Klee Art gallerie, die on-line openingen en exposities organiseert.

Bruce Damer beschrijft in zijn boek Avatars! (1997) dat hij met zijn virtuele vrienden gaat skieën in de bergen. Hij vertelt dat de grond eerst plat was, hoe de eerste bergen werden gemaakt, er sneeuw kwam en er kon worden geskied. Allemaal werk verricht door programmeurs, maar ook door huisvrouwen, studenten en enthousiaste middelbare scholieren. In Avatars! staan foto's van vrienden die Damer heeft ontmoet via 3D-werelden: een gezin met kinderen, dat gezamelijk een speeltuin heeft gebouwd, een dame die een bloementuin heeft aangelegd.

Avatars! behandelt de verschillende soorten software waarmee je virtuele werelden kunt bezoeken en wat daar gebeurt. Damer is net zo jubelend als zijn voorganger Howard Rheingold, die jaren daarvoor in zijn boek Virtual Communities werelden beschreef die uit tekst opgebouwd zijn, zoals de zogenaamde MUD's. MUD = Multi Users Directories, een techniek waar door gebruikers in een gezamenlijke wereld kunnen communiceren. Ook daar komen mensen bij elkaar: zij beschrijven, door te typen, hun woningen en hun voorwerpen. Het zijn de voorlopers van 3D Multi User-werelden. Ook in MUD's kan iedereen "bouwen', zij het met tekst. Je laat een beschrijving, van wie je bent of hoe je huis eruit ziet, achter in de virtuele wereld, zodat iedereen het kan lezen. Ook in deze tekstomgevingen wordt virtueel getrouwd of bijvoorbeeld college gegeven. Grofgezegd heeft er een verschuiving van tekst- naar beeldcultuur plaats gevonden. De software is toegankelijker geworden voor meer mensen.

Lees verder