Damer heeft naar zijn eigen gelijkenis een Avatar laten maken: de Digi-gar dener, een tuinman van rond de veertig met een rode baard. In 1996 richtte hij met anderen de "Nerve garden' op met als doel een virtuele tuin te scheppen waar bezoekers hun eigen virtuele planten kunnen laten "groeien'.

Je kunt een plant kiezen en laten ontkiemen in een Java-programma. Via het zogenaamde L-systeem - een mathematische reeks van strengen, symbolen die veranderen tot een bepaald punt en prachtige figuren genereren - ontstaan biologische vormen. Door algoritmen (de zogenaamde fractals) ontstaan er bewegende vormen. Als je plant "gegroeid' is, kun je hem poten op een eiland. Hier groeien allerlei artificiële levensvormen, bijvoorbeeld het prachtige "aard-paardje', een kruising tussen een worm en een zeepaardje. Op de rug van een insect, een bij of een libelle, vlieg je door de biowereld en kun je je plant bezoeken (http://www.biota.org). De kracht van virtuele gemeenschappen op het Internet is nìet dat je je anders kunt voordoen dan je bent: de mensen die ik tegengekomen ben, waren juist opvallend "zichzelf'. Het succes en groei van virtuele werelden heeft te maken met het spelelement: net als wannneer je een goeie film bekijkt of een boek leest, word je in een verhaal gezogen, je schrijft mee, regisseert en bouwt de set. Het is geen eenzaam experiment: op dit moment delen duizenden mensen een wereld en creëren op hun gewone computers gezamenlijk een andere werkelijkheid.