NIEUWS  TEGENSPRAAK  SUPPLEMENT  DOSSIERS  ARCHIEF  ADVERTENTIES   SERVICE


Dossier Lockerbie

Nieuws

Het proces

De aanloop tot het proces

De ramp in tekst en beeld

Links

Aanklager

In februari 2000 trok hoofaanklager Lord Hardie zich plotseling terug. Zijn rol is overgenomen door Colin Boyd.


De Schotse openbare aanklager,
Colin Boyd, wordt ingezworden

De zaak van de aanklager is echter niet sterk. Van verschillende kanten wordt getwijfeld aan bewijsvoering. Deze zal in zijn bewijsvoering waarschijnlijk drie dingen naar voren brengen:

1: De Semtex-bom die het toestel tot ontploffing bracht. De bom zat verstopt in een radiotoestel en deze weer in een koffer. Het onstekingsmechanisme werd volgens de Zwitserse maker aan Libië geleverd. Later is echter gebleken dat ook andere organisaties en landen de mechanismen afnamen.

2: De verdachten al-Megrahi en Fhimah werkten op de luchthaven van Malta, waar ze de koffer waarin de bom zat aan boord zouden hebben gebracht. De beveiliging op die luchthaven blijkt echter even goed te zijn als op de grootste vliegvelden ter wereld.

3: Gevonden kledingstukken, afkomstig uit diezelfde koffer. De kleding zou in Malta zijn gekocht, maar de eigenaar van de kledingwinkel wees in eerste instantie niet een van de twee verdachten aan als koper.

Bovendien is volgens het Schots recht altijd dubbele bewijsvoering nodig. De bewijzen van de openbare aanklager moeten dus altijd door minimaal twee mensen worden bevestigd. En de getuigen hebben in de afgelopen tien jaar verschillende versies van het verhaal verteld.

Enkele getuigen die de bewijsvoering van de aanklager kunnen maken of breken, zijn:

  • Abdel Majid Jiacha: deze naam gebruikt de rechtbank om een Libische agent aan te duiden die naar de VS is overgelopen. Hij heeft verklaard dat zijn vroegere collega's in een speciaal opleidingscentrum in de Libische woestijn oefenden om semtex in een Toshiba-recorder Malta binnen te smokkelen. En hij heeft beweerd te hebben gezien dat een van de verdachten de koffer met de bom op een transportband voor bagage heeft gelegd.
  • Edwin Bollier: eigenaar van het Zwitserse elektronicabedrijf MEBO, fabrikant van het tijdmechanisme waarmee de bom tot ontploffing werd gebracht. Hij vertelde aanvankelijk 20 van dergelijke tijdklokken aan Libië te hebben verkocht, maar herinnerde zich later ook te hebben geleverd aan onder andere de vroegere Oost-Duitse inlichtingendienst die terroristische groeperingen in Europa van materieel voorzag.
  • Toni Gauci: Eigenaar van de boetiek Mary's House op Malta. Hij heeft verklaard dat de verdachte el-Megrahi op 7 december 1988 in zijn winkel kledingstukken heeft gekocht, die volgens de Lockerbie-onderzoekers in de koffer zaten met de bom. Maar hij heeft ook anderen aangewezen.
  • Mohammed Abu Talb: een in Egypte geboren Palestijn die in Zweden een levenslange gevangenisstraf uitzit wegens terroristische bomaanslagen. Hij bezocht Malta in oktober 1988. Zijn naam werd in verband gebracht met Lockerbie nadat de politie bij een inval in zijn appartement een dagboek aantrof met daarin de datum 21 december 1988 omcirkeld.

    Mochten de rechters de bewijsvoering van de aanklager te zwak vinden, dan kunnen ze nog voor de verdediging haar pleidooi heeft gehouden, constateren dat de schuld van de verdachten niet kan worden vastgesteld. De uitspraak zal dan 'not proven' luiden, wat betekent dat de twee Libiërs niet nogmaals voor hetzelfde terecht kunnen worden gesteld.

    		• NRC Webpagina's
    3 mei 2000

    rechtbank

    schots recht

    rechters

    aanklager

    verdachten

    aanklacht

        Bovenkant pagina
    NRC Webpagina's © NRC Handelsblad