|
|
IK BEN EEN CELLETJE OP MEZELF
|
Bent u veel met de dood
bezig? "Ik heb in de oorlog tien maanden in het kamp Amersfoort gezeten en kreeg toen last van stervensgevoelens. Ik voelde de dood op mijn hielen en dat gevoel kwam ongeveer een jaar of 25 na de oorlog terug. Ik herinner me dat ik tijdens een wandeling op de Veluwe tegen mijn vrouw zei: ik ga nu dood. Ik ging tegen een boom liggen, deed mijn ogen dicht en dacht: nu sterf ik. Het zat in m'n hoofd, tussen de oren zeggen ze tegenwoordig. Dat stervensgevoel, hetzelfde dat ik in het kamp had, heeft me een tijd achtervolgd. Ik kreeg het bijvoorbeeld op de Dam of in de Universiteitsbibliotheek. Ik wist dat het een kampsyndroom was en uiteindelijk ben ik in 1982 bij een psychiater terechtgekomen die me er van af heeft geholpen. Ik heb er nooit meer last van gehad. "Nu denk ik aan de dood zoals iedereen, zeker op mijn leeftijd, wel eens aan de dood denkt. En dan hoop ik natuurlijk dat ik in mijn slaap zal sterven. Nog liever wil ik, net als Karl Marx, achter m'n schrijftafel sterven.''
Wat gaat u doen op uw negentigste
verjaardag? Lezing over Theun de Vries door Geert Mak en interview met de schrijver op 29 april in De Balie in Amsterdam, 20.30u. De boeken van Theun de Vries worden uitgegeven door Querido.
|
NRC Webpagina's
25 april 1997
|
| Bovenkant pagina |
