NIEUWSSELECTIE 
 KORT NIEUWS 
 RADIO & TELEVISIE 
 MEDIA 

S e l e c t i e

DANIELLE PINEDO
Op het eerste oog hebben ze weinig gemeen: Maarten 't Hart, Margriet de Moor en Anna Enquist. Het zijn alledrie succesvolle schrijvers, maar daar houdt de vergelijking op; hun stijl en thematiek lopen te ver uiteen. Maar wie De virtuoos (De Moor), Het meesterstuk (Enquist) en Het woeden der gehele wereld ('t Hart) erop naleest, ziet een treffende gelijkenis: een allesoverheersende passie voor muziek.

Het is dit thema de muzikale belangstelling van schrijvers dat de makers van het muziekprogramma Pitch als uitgangspunt hebben kozen voor de vierdelige serie 'De muzikale wereld van...' die vorige maand bij de NPS van start ging met Anna Enquist en Lodewijk de Boer. Vanavond is het de beurt aan Margriet de Moor, wiens zangtalenten minder bekend zijn dan bijvoorbeeld het chellospel van Enquist. Maar wie haar vanavond Hanns Eislers Palmström ziet vertolken, vraagt zich af of de schrijfster haar roeping niet is misgelopen.

Haar keuze voor de muziek was impulsief. Na haar eindexamen wilde De Moor aanvankelijk psychologie gaan studeren, maar raakte "in de ban van Mozarts sonates". Zij volgde een zangopleiding aan het conservatorium in Den Haag. Die tijd was "kolossaal belangrijk", maar legde niet het fundament voor een zangcarrière. In plaats daarvan stortte De Moor zich op het maken van videoportretten van kunstenaars, voor een salon voor beeldende kunst. Toen oud-minister Brinkman de subsidiekraan voor dergelijke initiatieven dichtdraaide, kocht ze een stapel A4'tjes en een pen. Haar eerste publicatie, Op de rug gezien, verscheen eind jaren tachtig.

Ook Maarten Van 't Hart, die in het laatste deel van de serie centraal staat, had aanvankelijk geen ambitie om schrijver te worden. Kerkorganist, daar droomde hij als jongetje van. Maar zijn vader zag niets in wereldse muzieklessen, want "het draaide alleen om de psalmen". Dat neemt niet weg dat muziek in de kunstpikorde van 't Hart nog altijd op de eerste plaats staat. Daarna komt een hele tijd niets en op plaats zeventien: de literatuur. "Bach is mijn God, Mozart mijn Jezus Christus en Schubert mijn Heilige Geest", zegt hij beslist.

De vraag in hoeverre de muziek hun schrijven beïnvloedt, wordt nooit serieus beantwoord. 't Hart lijkt beide kunstvormen strikt te scheiden - zijn schrijverschap komt althans nauwelijks aan de orde - en De Moor beperkt zich tot een paar clichés. Zo heeft zij "veel gevoel voor evenwicht" en weet zij precies hoe lang een alinea mag duren. "Ik denk in beweging, tempo, thema's en toonsoorten" merkt zij zijdelings op. Het hoe en waarom wordt helaas nooit duidelijk.

Pitch, NPS, Ned.3, 22.53-23.45u.